قاتلان مزدور

 

فقط "حکومت اسلامی" (داعش) نیست که بیرحمانه عمل می کند. شبه نظامیان شیعی هم با شهروندان سنی به همین میزان از خشونت برخورد می کنند. دولت عراق دست آنها را باز گذاشته است.

 

یونگه ولت/ آر پی آن لاین

برگردان و تنظیم: بابک

 

ارین اورز (Erin Evers)، نماینده دیده بان حقوق بشر می گوید، تمام نگاهها به شبه نظامیان تروریست "دولت اسلامی" دوخته شده، "اما قتلها و آدم رباییهای توجه برانگیز آنها فقط بخشی از داستان رفتار غیرانسانی و چندش آور با مردم عراق است" و از آن جمله، رنجی است که شهروندان غیرنظامی از نیروهای دولتی و شبه نظامیان شیعی می برند.

اورز چند روز پیشتر با شاهدان محاصره "لطیفیه" گفتگو کرده است؛ شهری با اکثریت جمعیت سنی در "کمربندی بغداد" که شمار ساکنان آن در پی حملات لشکر مشهور هفدهم و شبه نظامیانی که زیر کنترل نخست وزیر پیشین، نوری المالکی قرار دارند، در خلال چند هفته تا سپتامبر، از 200 هزار نفر به 50 هزار نفر کاهش یافت. بسیاری از ساکنان ربوده و کشته شدند. شهروندان از اعدام علنی در خیابان و تنها در فاصله چند متری از مرکز پلیس خبر دادند. در 11 ژوییه شبه نظامیان در یک بازار 137 نفر را دستگیر و با خود بردند. جسدهای 37 نفر آنها تاکنون پیدا شده، از بقیه هیچ نشانی پیدا نیست.

 

به کلی خارج از قانون و مصون از مجازات

در بغداد نیز در حال حاضر گروههای مسلح از همه نوع، تصویر مسلط شهر را تشکیل می دهند. آنها مثل قارچ از زمین می رویند و در پایتخت عراق ترس و وحشت می پراکنند. "مهدی احمد السودانی"، رییس "شُکر"، یک دسته از شش گروه حزب الله عراق، تخمین می زند که هم اکنون بیش از 35 گروه مختلف در نبردها شرکت دارند. در خیابانهای بغداد به طور روزانه پلاکاردهای دسته های جدیدی مانند "الشهید صدر" یا "گردان امام علی" دیده می شود که برای جنگ علیه "حکومت اسلامی" عضو گیری می کنند. صحنه شبه نظامیان هر روز غبارآلوده تر می شود. 

سازمان عفو بین الملل در گزارش 28 صفحه ای خود به نام "به کلی مصون از مجازات، نقش شبه نظامیان در عراق" که در ماه اکتبر منتشر کرد، موارد گوناگونی از آدم ربایی و اعدام توسط شبه نظامیان شیعی در بغداد، سامره، کرکوک و بسیاری از شهرهای دیگر در سراسر کشور را ثبت کرده است.

براساس این گزارش، فقط در سامره از ابتدای ماه ژوئن 170 مرد جوان سنی ربوده شده اند. جسد چندین تن از آنها پیدا شده و در اینجا نیز از سایرین همچنان خبری در دست نیست. آنها یا به خاطر مظنون بودن به پشتیبانی یا هواداری مخفیانه از "حکومت اسلامی" به قتل می رسند و یا برای تلافی حملات آن.

قدرت شبه نظامیان که توسط ایران هم پشتیبانی نظامی می شوند، از ماه ژوییه سال گذشته و پس از آنکه نیروهای رسمی نظامی ناتوانی خود را به نمایش گذاشتند، به شدت افزایش یافت. به گفته عفو بین الملل، آنها اغلب توسط دولت عراق مسلح و پشتیبانی می شوند و در عملیات خود به درجات گوناگون با نیروهای دولتی به طور مشترک کار می کنند.

هوشیار زیباری، وزیر جدید دارایی اطلاع می دهد که از ماه ژوئن به این سو، بیش از یک میلیارد دلار بدون طرح و نقشه بین شبه نظامیان شیعی توزیع شده و دولت مالکی این هزینه را هیچ جا ثبت نکرده است. اینک عراق در تنگنای مالی گرفتار شده است.

زیباری وعده داده که در سال جدید میلادی یک بودجه عادی تنظیم خواهد کرد که در آن منظور شدن قبایل سنی که هم اکنون در استان "الانبار" علیه "حکومت اسلامی" می جنگند، بالاترین تقدم را خواهد داشت.

بر این اساس، دوران برخورداری نیروهای مزدور شیعی از امکانات نامحدود می بایست به انتها رسیده باشد. آنها اونیفورم بر تن دارند، اما به کلی در خارج از چارچوبهای قانونی دست به عمل می زنند. به گفته عفو بین الملل، در نتیجه پشتیبانی دولت از این شبه نظامیان، چرخه خشونت مذهبی اعمال شده از سوی بنیادگرایان سنی و شیعه به سطحی رسیده که از بدترین روزها بین سالهای 2006 تا 2007 تاکنون وجود نداشته است.

 

تبهکاری و تصفیه قومی در پوشش جنگ با داعش

"دوناتلا روورا" (Donatella Rovera)، مسوول امور بحران عفو بین الملل در هنگام معرفی گزارش یاد شده گفت: "دولت با دادن مجوز برای ارتکاب روزمره چنین خشونتهای دهشتبار، از جنایات جنگی حمایت می کند و یک پروسه بسیار خطرناک از خشونتهای مذهبی را به جریان می اندازد که کشور را چند پاره خواهد کرد."

چندین گروه شبه نظامی شیعی و از جمله آنها، "گردانهای بدر" (1) همراه کردها در شمالی ترین نقطه کشور علیه "دولت اسلامی" می جنگند. به گزارش سازمان ملل در جریان این جنگ، موارد زیادی انتقام گیری از سنیها روی می دهد.

نشریه معتبر "مسایل خارجی" (Foreign Policy) در اویل نوامبر نوشت: "دسته های غارتگر شبه نظامی نزدیک به دولت، از جنگ علیه "دولت اسلامی" به عنوان پوششی برای نابودی جوامع سنی در سراس کشور استفاده می کنند."

آنها از بازگشت خانواده های سنی به شهرها و روستاهای آزاد شده از چنگ داعش جلوگیری می کنند. اغلب، منازل به آتش کشیده می شود و اینجا و آنجا کل یک روستا به شعله های آتش سپرده می شود. یک ویدیو نشان می دهد که چگونه شبه نظامیان شیعی سر فردی که به همدستی با "دولت اسلامی" متهم شده را قطع می کنند.

گردانهای بدر که از سال 2005 به بخشی از ائتلاف دولت درآمده است و در دولت جدید نیز وزارت کشور را در اختیار دارد، برای پنهان کردن اقدامات خود حتی تلاش هم نمی کند.

به گزارش وبگاه کردی "رووداو" (Rudaw)، فرمانده یک واحد بدر که در نزدیکی بغداد مستقر است می گوید: "جهادگران شیعی حق دارند زندگی و دارایی عربهای سنی که در کنار "دولت اسلامی" می جنگند را بگیرند."

این در حالی است که هر کس که از برابر "دولت اسلامی" فرار نکرده، همدست آن محسوب می شود. وی در این رابطه می گوید: "ما معتقدیم همه کسانی که تحت فرمان "دولت اسلامی" زندگی می کنند، اعضای آن هستند. هیچ فرد بی طرفی در مناطق تحت اتوریته "دولت اسلامی" وجود ندارد."

 

"یاسر محسن" یک پدر خانواده ساکن در شهر "ابوغریب" است. او شیعه است. دختر ده ساله اش در وسط اتاق نشیمن روی زمین نشسته و بدون دلیل شروع به گریه می کند. او با نگاه پریشان به میهمانان خارجی نگاه می کند. مادر بزرگش "نهیده" می گوید: "بچه می ترسد. آنقدر اینجا تیراندازی می شود، آنقدر فریاد کشیده می شود و آن قدر افراد غریبه در شهر هستند ... نه! غریبه ها افراد داعش نیستند، شبه نظامیان شیعی هستند که وانمود می کنند می خواهند از ما در برابر آنها حفاظت کنند."

محسن می گوید: "شبه نظامیان همه جا هستند، ناگهان شروع به تیراندازی می کنند، اغلب بدون دلیل. به مردم در فروشگاهها اهانت می کنند، آدم ربایی می کنند و باج می خواهند. به تازگی شماری از آنها وارد یک فروشگاه تلفن دستی شدند و همه اجناس آن را ضبط و صاحب فروشگاه را با خود بردند و برای آزادی او 600 هزار دلار مطالبه کردند. مشکل واقعی ما شبه نظامیان شیعی هستند، نه داعش. انسان اغلب نمی داند مردان مسلحی که اینجا مرتکب این اعمال می شوند، تحت فرمان چه کسی هستند." 

از هنگامی که آیت الله سیستانی در نجف فراخوان دفاع از کشور در برابر داعش را داد، هزاران داوطلب، بیشتر از شهرهای شیعه نشین در جنوب عراق، به بغداد آمدند تا برای جنگ با داعش ثبت نام کنند. دهها هزار نفر از اینان اگر چه اونیفورم ارتش عراق را بر تن دارند، اما خارج از چارچوب قانون و بدون هر گونه کنترلی دست به عمل می زنند. ابوغریب، آخرین شهر استان الانبار پیش از بغداد، به این وسیله یک بار دیگر به شهرتی غم انگیز رسیده است. 

 

نقش اشغالگران

عفو بین الملل رییس دولت جدید عراق، "حیدر العبادی" را فراخوانده تا به تبهکاری نیروهای دولتی و متحدان شبه نظامی اش پایان دهد. دیده بان حقوق بشر نیز از واشنگتن خواسته است که دیگر از جنایتهای دولت در بغداد و شبه نظامیان آن پشتیبانی نکند. به گفته این سازمان، "باوجود ارتکاب به جنایتهای چندش آور توسط نیروهای دولتی مانند بمباران بی هدف مناطق سنی نشین و قتل هزاران شهروند، شکنجه، اعدامهای بدون محاکمه و نیز یک سیستم قضایی که بیشتر از آنکه عادلانه باشد، ابزاری برای سوواستفاده است، ایالات متحده در طول سال گذشته بی وقفه تجهیزات نظامی به بغداد ارسال کرده است". ادغام شبه نظامیان شیعی در ارتش عراق به چنان ابعادی رسیده که اکنون در عمل تشخیص آنها از یکدیگر را نا ممکن ساخته است.

از آنجا که آشکار است سیاست سرکوبگرانه و تبعیض آمیز المالکی علیه سنیها موجب تحریک خیزش در استانهای سنی نشین شده و از این راه همچنین راه را برای نفوذ داعش هموار ساخته، غرب اکنون امیدوار است که العبادی علایق سنیها و دیگر گروههای تحت تبعیض جامعه را بیشتر در نظر بگیرد. از آنجا که برای بیشتر استراتژیستها در واشنگتن روشن است که "دولت اسلامی " تنها در اتحاد با نیروهای سنی قابل شکست دادن است، فشار بر دولت جدید برای رسیدن به تفاهم با رهبران "مدره" سنی افزایش یافته.

دولت جدید عراق در هنگام شروع به کار در 8 سپتامبر 2014 وعده داد به بمباران شهرهای سنی نشین خاتمه دهد و خواسته های مخالفان سنی را بررسی کند. فاکت اما این است که تاکنون گامی به سوی قیام کنندگان برداشته نشده. هم نیروی هوایی و هم توپخانه همچنان در فلوجه و شهرهای دیگر سنی نشین، هدفهای غیرنظامی را آماج حملات خود قرار می دهند. بیمارستان مرکزی فلوجه درست یک روز بعد از وعده های العبادی دوباره هدف قرار گرفت.

یک تغییر بنیادی سیاست بغداد از جانشین مالکی هم به طور جدی انتظار نمی رفت. همانگونه که بعد از رشد شتابان داعش، "ناتوانی" مالکی و سیاستمداران عراقی در "منطقه سبز" از همه جهت مورد انتقاد قرار گرفت، به همین صورت عامدانه نادیده گرفته شد که خط مشی که عراق را به گونه دایمی به سوی لبه پرتگاه می راند، با اشغال عراق توسط آمریکا آغاز گردید. پیش از سال 2006 در عراق نه از جنگهای فرقه ای نشانی وجود داشت و نه از گروههای جهادی. اشغالگران اما از همان ابتدا روی تجزیه فرقه ای حساب باز کردند. آنها یک رژیم شیعی – اسلامی بر سر کار نشاندند، "بعثی زدایی" یکجانبه ای علیه سنیها را به پیش بردند و سرانجام برای تضعیف مقاومت در کشور، ریسمان از پای یک جنگ کثیف علیه سنیها و روشنفکران مستقل گشودند. مالکی این سیاست را از سال 2009 فقط با حمایت اوباما توانست جلو ببرد.

 

یک توافق فاسد

رژیمی که هشت سال پیش به ریاست مالکی بر سرکار نشانده شد، حاصل توافقی بین واشنگتن و تهران است که هدف مرکزی و مشترک آن جلوگیری همیشگی از تجدید حیات دوباره هرگونه دولت مستقل، عربی – ملی عراق می باشد. بر تخت صدارت نشاندن العبادی که عضو همان حزب مالکی است، در همین توافق ریشه دارد. 

چنین هدفی که علیه منافع اکثریت جامعه جهت گرفته، فقط به وسیله قهر متکی به هویت مذهبی و برانگیختن دشمنیهای قومی و مذهبی دست یافتنی است. بدین ترتیب، درگیریهای مسلحانه ادامه خواهد یافت، "حکومت اسلامی" و دیگر شبه نظامیان افراطی زمینه عمل خواهند داشت و کشور به گونه نیرومند تری از هم پاشیده خواهد شد.

مداخله نظامی آمریکا در کنار نیروهای دولتی و شبه نظامیان شیعی و پیشمرگه های کرد این پروسه را عمیق تر می کند، زیرا چنین می نماید که این مداخله نه فقط علیه "دولت اسلامی" بلکه علیه تمامی جنبش مقاومت صورت می گیرد، در غیر این صورت می بایست در عملیات نظامی خط روشن تمایزی بین این نیروها و جهادگران ترسیم می شد. این خواسته ای است که "گروه بین المللی بحران" (International Crisis Group) از ماهها پیش آن را مطرح می کند. به جای زدن مهر " تروریست" به مخالفان در منطقه های سنی نشین، سازمان ملل و آمریکا باید این امر را به رسمیت بشناسند که آنها خواسته های مشروع یا به لحاظ سیاسی قابل مذاکره ای دارند و به همین دلیل، بحران ژرفش یافته بر اثر سرکوب بیرحمانه اعتراضهای مسالمت آمیز، از طریق سیاسی قابل حل است.

تمرکز دوباره رسانه ای بر نیروهای جهادی - همچون در دوره رشد شتابان مقاومت عراق از سال 2004 - در خدمت ثبات بخشی به رژیم شیعی – فرقه ای قدیمی است که به لطف اشغالگران در بغداد بر سر کار آمده است. به وسیله دخالت مستقیم نظامی و بازسازی دوباره حضور نیرومند نیروهای آمریکایی، واشنگتن می خواهد نفوذ خود بر این رژیم را که در سالهای گذشته به گونه فزاینده به ایران اتکا کرده، دوباره افزایش دهد. پس از گسیل واحدهای دیگر نظامی در ماه نوامبر، توان نیروهای رسمی نظامی آمریکا به بیش از سه هزار سرباز افزایش یافته است. با وجود آنکه اوباما اطمینان می دهد که نیروهای جدید ماموریت جنگی ندارند، اما منطقه عملیات آنها درست در مرکز جبهه های جنگ است. افزون بر این، با ایجاد سر فرماندهی لشکر 1 پیاده نظام، یک ستاد برای ده هزار سرباز در عراق پا گرفته که نشانه روشنی از طرحهای گسترده تر است.

نخستین گام برای تشکیل یک دولت غیر فرقه ای و بنا شده بر منافع ملی در عراق، بر هم زدن تمرکز انحصاری بر "دولت اسلامی" و روشن کردن این واقعیت برای افکار عمومی است که فقط داعش نیست که مسوول جنایتهای وحشیانه، حمله به شهرها و تهدید گروههای گوناگون مردم است؛ بلکه همچنین نیروهای رسمی و شبه نظامیان وابسته به دولتی که تحت حمایت غرب قرار دارد، بار این مسوولیت را بر دوش دارند.

 

 

پانوشت:

1- گردانهای بدر در ایران توسط مجلس اعلای انقلاب اسلامی شکل گرفت و در جنگ ایران – عراق در کنار ایران می جنگید و بعدها دست به حملات تخریبی در خاک عراق می زد. این نیرو از سال 2003 به جایگاه یکی از مخوف ترین گروههای شبه نظامی که مسوول شکنجه و قتل هزاران سنی و دیگر گروهها شناخته شده، ارتقا یافت. امروز هم این گروه نزدیکترین رابطه را با ایران دارد.

 

بازگشت به صفحه اول

بازگشت به صفحه نبرد خلق