كنفرانس بین المللی فوریت حفاظت از پناهجویان كمپ لیبرتی در عراق در مقرملل متحد در ژنو
وخامت حقوق بشر در دوران روحانی و ضرورت ارجاع پرونده به شورای امنیت،
فراخوان به تحقیقات مستقل ملل متحد در باره قتل عام در اشرف و تامین حفاظت ساكنان
روز جمعه 14مارس 2014 به ابتكار پنج ارگان غیر دولتی شامل جنبش علیه نژادپرستی و برای دوستی میان خلقها (مراپ)، حزب رادیكال فرا ملی، انجمن بین المللی حقوق بشر زنان، بنیاد فرانس لیبرته و توسعه آموزش بین المللی جلسه یی تحت عنوان «فوریت حفاظت از پناهجویان كمپ لیبرتی در عراق» در ژنو برگزار شد در این جلسه كه در یكی از سالنهای مقر ملل متحد در ژنو تشكیل شد، مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران؛ برنارد كوشنر، وزیر خارجه سابق فرانسه و بنیانگزار بزشکان بدون مرز؛ لیندا چاوز، متخصص سابق حقوق بشر در سو كمیسیون حقوق بشر ملل متحد؛ پروفسور ژان زیگلر، عضو كمتیه مشورتی شورای حقوق بشر ملل متحد ؛ پروفسور آلفرد زایاس، متخصص مستقل ملل متحد در مورد ارتقاء یك نظم بین‌المللی دمكراتیك و متساوی؛ دكتر ژان شارل ری ال، عضو پارلمان ژنو و شورای شهر؛ كریستینا پره‌گو، رئیس مشترك شورای قانونگذاری در ژنو؛ نجات بوبكر، عضو پارلمان فلسطین؛ دكتر طاهر بومدرا، معاون سابق نماینده ویژه دبیركل ملل متحد؛ و آنتونیو استانگو، رئیس هلسینكی واچ و عضو حزب رادیكال ایتالیا، سخنرانی كردند.
سخنرانان بر نكات زیر تاكید كردند:
1- كنفرانس وخامت وضعیت حقوق بشر در دوران ریاست جمهوری روحانی را قویاً محكوم كرد. بنا بر گزارشهای دقیق از ابتدای سال 2014 دست كم 176تن اعدام شده اند. در همین فاصله به طور مستمر صدور احكام اعدام و مجازاتهای وحشیانه چون درآوردن چشم، قطع دست و پای، بریدن گوش و بینی ادامه یافته است. اعدامهای جمعی و در ملاعام در شهرهای مختلف ایران بیوقفه انجام شده است. اعدامهای اقلیتهای قومی و دینی و زندانی های سیاسی روندی فزاینده یافته است.
2- كنفرانس با توجه به اطلاعیه گزارشگران حقوق بشر تحت عنوان: «كارشناسان حقوق بشر ملل متحد ایران را به توقف موج اعدامها كه در جریان است، فرا می خوانند» و با توجه به گزارش دبیركل به شورای حقوق بشر ملل متحد در 11 مارس مبنی بر این كه «حسن روحانی، رئیس جمهور ایران در تحقق وعده های انتخاباتی خود برای مجاز بودن آزادی بیان بیشتر شكست خورده است و از زمان انتخاب شدن او افزایش شدیدی در اعدامها بوده است» خواستار اقدام عملی و موثر سازمان ملل و بویژه شورای امنیت ملل متحد علیه حكومت ایران برای متوقف كردن روند فراینده اعدامهای خود سرانه و دستجمعی شد.
3- كنفرانس بر این باور است كه چشم پوشیدن بر نقض فاحش حقوق بشر در ایران كه دست كم در دو دهه گذشته بیسابقه بوده، به بهانه مذاكرات اتمی و یا هر دلیل و بهانه دیگری نه تنها موجب شده كه مقامهای رژیم ایران هیچ نگرانی برای پاسخگویی به مجامع بین المللی و ارگانهای ذیربط نداشته باشند، بلكه برعكس آنها «افزایش اعدامها را خدمت بزرگ به بشریت» می خوانند و خواستار تقدیر از رژیم به این خاطر هستند (محمد جواد لاریجانی، مسئول ستاد حقوق بشر قوه قضاییه ایران- 4 مارس 2014) و وزارتخارجه این رژیم گزارشگر ویژه ملل متحد را وابسته به صهیونیسم معرفی می كند و مشاور خامنه ای پس از ابراز نگرانی دبیركل در شورای حقوق بشر در باره ایران می گوید «هر آنچه که دبیركل انجام می‌دهد و می‌گوید در راستای اهداف استکبار است».
4- كنفرانس حملات دولت عراق به دستور رژیم ایران علیه پناهندگان ایرانی در اشرف و لیبرتی در عراق و محاصره لجستیكی و پزشكی و .... آنها را قویاً محكوم نمود. و خواستار توقف فوری این حملات و محدودیتها كه تا كنون باعث كشته شدن 116 تن از آنها، زجر كش كردن 18 تن از آنها و به گروگان گرفتن 7 تن دیگر شده است، گردید. یكی از تكاندهنده ترین این حملات قتل عام ساكنان اشرف در روز اول سپتامبر بود. اقدامات رذیلانه ای مانند كارشكنی در تخلیه سپتیكها، جلوگیری از ورود مواد غذایی، كارشكنی در دسترسی آزادانه ساكنان به خدمات پزشكی، از مصادیق بارز شكنجه است.
5- ما به طور مشخص خواهان یك تحقیقات مستقل، همه جانبه و عمیق، در باره این جنایات، از سوی ارگانهای ذیربط ملل متحد هستیم. در روز 9سپتامبر خانم پیلای، با اشاره به گزارش یونامی در روز 3سپتامبر مبنی بر این كه «همه كشته شده ها از زخمهای شلیك رنج برده اند اكثر آنها در سر و قسمت بالای بدن و چندین تن از آنها با دستهایی بسته شده بودند» خواستار تحقیقاتی كاملا مستقل, كامل و شفاف در این باره شد. اما 6 ماه و نیم پس از این كشتار همه شواهد نشان می دهد دولت عراق در صدد از بین بردن آثار جرم است دفن مخفیانه كشته شدگان این تراژدی یك نمونه بسیار روشن است. در روز 9 دسامبر 2013 یك گروه گزارشگر مستقل سازمان ملل متحد در یك بیانیه مشترك درباره كشتار اشرف نوشتند: «جنایتی كه با مصونیت صورت گرفته است كه جرائم و مدارك، حاكی از درگیر بودن نیروهای عراقی در ارتكاب جرم فاحش است» از این رو دولت عراق نه می خواهد و نه می تواند تحقیقاتی در این باره انجام دهد. اگر یك تحقیق شفاف در مورد حملات پیشین به اشرف صورت گرفته بود، احتمال كشتارهای بعدی بسیار كمتر بود و یا دست كم جنایتكاران باید قیمت بسیاری بیشتری می پرداختند. بنابراین ما از پروسدورهای ویژه ذیربط شورای حقوق بشر می خواهیم كه یك تحقیقات كامل و جامع را در رابطه با كشتار كمپ اشرف هدایت كند.
6- كمپ لیبرتی كه ساكنان از خانه 26 ساله شان به زور به آنجا منتقل شدند، بنا به دو نظریه گروه كار بازداشتهای خودسرانه یك زندان است در عین حال ساكنان، از زمان انتقال اجباری به این كمپ مورد 4حمله موشكی قرار گرفته اند كه منجر به كشته شدن 14 تن و مجروح شدن شمار زیادی شد. ملل متحد چه به خاطر تعهدات عام بین المللی و چه به خاطر تعهداتی كه به طور مشخص در مورد این پناهجویان به طور مكتوب به عهده گرفته است، باید پاسخگوی تأمین حفاظت و امنیت و سلامت آنها باشد و به طور مشخص:
الف - نقل مکان همه ساکنان، البته به طور موقت، به اروپا و آمریکا قبل از انتقال به كشور اصلی.
ب - اصرار به دولت عراق برای ارائه الزامهای مبرم امنیتی در مقابل حملات موشكی همچون برگرداندن تی والها، انتقال پناهگاه، انتقال كلاه و جلیقه های حفاظتی و تجهیزات پزشکی از اشرف، اجازه ساختمان سازی و گسترش منطقه اردوگاه.
ج - حضور دائمی سازمان ملل متحد نظارت همراه با تیم كلاه آبی در داخل کمپ لیبرتی.
د - آزادی هفت گروگان
ه - پایان دادن به تحریمهای وحشیانه علیه كمپ به ویژه تحریمهای پزشکی
خانم رجوی در این جلسه از جامعه جهانی به ویژه آمریكا و اتحادیه اروپا و از سازمان ملل خواست كه پرونده وضعیت خطیر ساكنان كمپ لیبرتی، را كه هر لحظه در معرض یك قتل عام شدیدتر هستند، به شورای امنیت ملل متحد ارجاع دهند و برای تحقق خواستهای فوق تلاش كنند.
منبع: سایت همبستگی ملی