فراسوی خبر... ۱۸ اردیبهشت

برنده مُعامله آمریکا با حوثیها کیست؟

منصور امان

آمریکای ترامپ همانگونه که به گونه ناگهانی وارد جنگ با حوثیها شد، به همان صورت نیز به این جنگ خاتمه داد. آنچه که دونالد ترامپ در توضیح دلیل این چرخش به زبان آورده را نباید و نمی توان جدی گرفت. او از «تسلیم» بُنیادگرایان حوثی سُخن می گوید، حال آنکه آنچه به گونه واقعی به دست آورده، حداکثر یک آتش بس فاسد و ناپایدار است.

آنگونه که ترامپ می گوید و رسانه های رسمی گُزارش می دهند، براساس توافُق آمریکا و حوثیها با میانجیگری عُمان، گُروه تحت اُلحمایه ج.ا، حمله به کشتیهای تجاری را مُتوقف می کند و در برابر آن آمریکا نیز به حملات هوایی خود علیه آنها پایان می دهد.

ترامپ و سُخنگویان او مایلند توافُق یاد شده را یک «پیروزی» جلوه بدهند، اما چنین نمی نماید که عقب نشینی باند تبهکار از راهزنی دریایی را بتوان اینگونه توصیف کرد، بیش از همه به این دلیل که توافُق با آنها، از کنار منابع، امکانات، نیروها و رهیافتی که در پس این حملات باجگیرانه قرار دارد، به سادگی می گذرد.

با این حال، در رابطه با مُعامله با حوثیها می توان از «امتیاز» سُخن گفت، اگرچه روشن نیست چه کسی امتیاز گرفته و چه کسی امتیاز داده است. روشن این است که جنگ سالاران حوثی در نتیجه ضربات آمریکا و مُتحدان اُروپایی اش و اسراییل به شدت تضعیف شده اند. همزمان پُشتیبانان آنها که تامین کننده بخش عُمده نیازهای مالی، تسلیحاتی و مُستشاری شان هستند، خود در موقعیت نامطلوبی قرار دارند.

حزب الله لُبنان کادر رهبری و بخش بزرگی از توان نظامی اش را از دست داده و از صحنه سیاسی لُبنان نیز به حاشیه رانده شده. رژیم ولایت فقیه نیز در همان حال که پروژه حیاتی هلال شیعی اش به سختی شکست خورده، با فشار فزاینده اقتصادی و سیاسی آمریکا و اُروپا روبروست. بر این اساس، ظرفیت عملی حوثیها برای ادامه ماجراجوییهای گذشته به گونه تعیین کننده ای محدود شده است. در همین حال باید در نظر داشت که تروریسم دریایی حوثیها برای آنان دستاورد مُشخصی نداشته، برعکس، سبب قرار گرفتن در مرکز هدف گیری آمریکا و اُروپا گردیده است. 

در کادر چنین شرایطی، «پیروزی» دونالد ترامپ برای حوثیها و هم چنین پدرخوانده های آنها یک تحوُل خوشایند به شمار می آید. جنگ سالاران یمنی از زیر تیغ فشار نظامی بیرون می آیند و در موقعیت شکننده ای که به سر می برند، یک فُرصت توجُه پذیر برای بازسازی و تجدید سازمان می یابند. اگر گفته های سُخنگویان حوثی مُوثق فرض شود، در توافُق ترامپ تلاش شده چهره این گروه نزد ابواب جمعی و مردُم تحت تسلُط آن حفظ شود و براین اساس دربرگیرنده پایان موشک پرانی به اسراییل یا کشورهای همسایه نیست. اما اگر حتی چنین بندی در مُعامله هم وجود نداشت، صرف توافُق آمریکا بر سر هر موضوعی با گُروهی شرور که آنها را «تروریست» نیز طبقه بندی کرده، به وجه آنها آب و رنگ داده و در نُقطه ای که قرار دارند، تقویت می کند.     

برای رژیم ولایت فقیه کارت حوثیها یک فاکتور خوب در مُذاکرات با آمریکا است، به ویژه زمانی که به راستی ناچار به دادن امتیازی در یمن نیست. عقب کشیدن حوثیها در همان حال که بیشتر آنها را نجات می دهد تا نابود، ژست حُسن نیتی است که می تواند رضایت آمریکا را جلب کند. ترامپ و دستگاهش پس از حرافیهای مُبالغه آمیز که در فضای خالی مُعلق باقی مانده و پا بر زمین واقعیت نگذاشته، به یک «پیروزی» نیاز دارند و این را حوثیها و پدرخوانده های شان در یک بسته بندی فاسد عرضه کرده اند.

بازگشت به صفحه نخست