فراسوی خبر... ۲۸ فروردین

مردُم در کُجای مُذاکرات قرار دارند؟

منصور امان

اگر منظور آخوند علی خامنه ای از «خوب اجرا شدن» مُذاکره با آمریکا در عُمان، بی نتیجه بودن آن و وقت کُشی است، بنابراین ارزیابی او را می توان دُرُست دانست. ادعای او را این واقعیت نیز تایید می کند که تنها برآمد واقعی دیدار یاد شده، تعیین وقت دیگری برای مُذاکره است.

روشن نیست که در دیدار عُمان چه موضوعاتی مطرح و بر سر چه خواسته ها و اختلافهایی گُفتگو شده است. نه رژیم ولایت فقیه و نه دولت آمریکا حاضر به شفاف سازی در این باره هستند. در قالب «محرمانه بودن مُذاکرات»، در عمل مردُم ایران و مردُم منطقه خاورمیانه که زندگی، معیشت و آینده شان دستخوش این بُحران و روند کُنونی و آتی آن شده است، کنار گذاشته شده اند و راه دخالت و تاثیرگذاری شان مسدود گردیده است.

حاکمان ج.ا با نگاه به مرزبندی جامعه با سیاستهای بُحران آفرین و دُشمن ساز آنها، به سختی می کوشند با مُهندسی اخبار و اطلاعات، در همان حال که جامعه را در ابهام باقی می گذارند، از طرف دیگر مانع تحریک انتظارات یا اعتراض آن بشوند. تاکید علی خامنه ای بر «خوشبین و بدبین نبودن افراطی» در برخورد به مُذاکرات، تلاشی در این جهت برای نشاندن این روند حساس در وضعیت مُعلق در مُحیط عُمومی است، با این هدف که درک و داوری مُشخصی در باره آن نتواند شکل بگیرد.

رویکردهای دوگانه و لفاظیهای ناهمگون ترامپ و اعضای دولت او سیاست ابهام پراکنی و لاپوشانی خامنه ای و شُرکا را تقویت می کند. از هنگامی که آمریکا فشار بر ج.ا را برای عقب نشینی آغاز کرده، چندین ویرایش گوناگون از آماجها و جهتگیری خود ارایه کرده است. گاهی برخورد با تمامی کانونهای بُحران ج.ا به مثابه هدف عنوان می شود و در این رابطه از «تروریسم»، «شبکه و کارزار تجاوزگری منطقه‌ای» و «سپاه پاسداران و نیروهای نیابتی آن» نام برده می شود. زمان دیگری فقط جلوگیری از «دستیابی به سلاح هسته‌ای و موشکهای بالستیک قاره‌ پیما» هدفگذاری می شود. کمی بعدتر سُخن از «محدود کردن» پروژه هسته ای به سطح غنی سازی ۳٫۶۷درصد رانده می شود.

گاهی فاصله بین دو اعلام رویکرد به کلی ناهمگون ترامپ و دستیارانش فقط چند روز و حتی چند ساعت است. ترامپ روز شنبه و زمان کوتاهی پس از دیدار عُمان ابراز رضایت کرد و گفت: «مُذاکرات با ایران خوب پیش می‌ رود.» دو روز بعد اما از «سر دوانده شدن» توسُط ج.ا شکایت کرد.

در یک نمونه دیگر، فرستاده وی، استیو ویتکاف، تنها یک روز پس از آنکه از محدود سازی برنامه هسته ای ج.ا سخن گفت و توضیح داد «ایران نیازی به غنی سازی بیش از ۳.۶۷ درصد ندارد»، در یک چرخش ۱۸۰ درجه ای روایت دیگری را ارائه کرد و این بار خواهان برچیدن فعالیت هسته ای ج.ا شد و گفت: «ایران باید برنامه غنی سازی و تسلیحاتی هسته‌ای خود را متوقف کرده و از بین ببرد.»

فضای ابهام و آشُفتگی حاکم بر جریان تبادُلات ج.ا و آمریکا اگرچه وضعیتی نامُتعین را شکل داده، اما آنچه که بر فراز آن قرار دارد، پابرجایی و ثبات مُطالبات مردُم ایران برای پایان یافتن بُحران چهل ساله رژیم ولایت فقیه است. این فاکتوری است که از پتانسیل و نیروی مادی برای مُداخله گری و جهت دادن به رویدادها برخوردار است.

بازگشت به صفحه نخست