فراسوی خبر... پنجشنبه ۱۶ شهریور

گروگان ج.ا و مُهره بازی اتحادیه اُروپا

منصور امان

نزدیک به هفت ماه پیش، در همان هنگامی که آقای جوزپ بورل، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اُروپا، برای جلوگیری از گنجانده شدن بازوی نظامی- امنیتی رژیم ولایت فقیه در لیست سازمانهای تروریستی این اتحادیه بهانه تراشی می کرد، یکی از کارمندان او نزدیک به یک سال بود که در سیاهچالهای ج.ا به اسارت کشیده شده بود.

این گروگانگیری را یک روزنامه آمریکایی (نیویورک تایمز) افشا کرده است و در پی آن، اتحادیه اُروپا که در طول ۱۷ ماه گذشته به این پرونده مُهر محرمانه زده بود، به سُکوت خود پایان داد و بازداشت خودسرانه «یوهان فلودروس»، یکی از کارمندان دستگاه دیپلُماسی این اتحادیه، به دست رژیم ج.ا را تایید کرد.

پیرامون مسکوت گذاشتن پرونده این گروگانگیری یک اشتراک شگفت انگیز بین آقای بورل و دستگاه او با دستگاه امنیتی ج.ا دیده می شود. این شیوه شناخته شده بازجوها و شکنجه گران است که با هدف جلوگیری از ایجاد فشار بیرونی و همینطور داشتن دست باز علیه زندانی، خانواده ها و بستگان وی را از اطلاع رسانی در باره وضعیت او پرهیز می دهند. آنها فریبکارانه به خانواده ها اطمینان می دهند که سُکوت شان به نفع فرد دستگیر شده تمام خواهد شد.

دُرُست در همین نُقطه خواسته و منافع دستگاه امنیتی ج.ا با مصالح و نیازهای اتحادیه اُروپا همپوشانی پیدا کرده است. تُجار اُروپایی افزوده شدن نُقاط تنش جدید در مُناسبات با رژیم ج.ا را امری سودمند برای حل و فصل محورهای شناخته شده اختلاف نمی دانند. بر پایه این رویکرد، آنها به هر مُعامله ای، هر چند فاسد، تن می دهند تا دریچه درگیری را که یک فاکتور مُخل کسب و کار است، کوچک نگه دارند. در این طبقه بندی چشم پوشیدن از اقدامات تروریستی ج.ا در خاک اُروپا، آزاد سازی قاتلان و بُمب گذارهای محکوم شده در دادگاه های رسمی، فراری دادن تروریستهای اعزامی، مُماشات با فعالیت مراکز و شبکه های پوششی در خاک خود و در تازه ترین نمونه، سرپوش گذاشتن بر گروگانگیری شهروندان خود جای می گیرد.

از این زاویه، افشای این پرونده پس از ۱۷ماه پُرسشهای بیشتری را پیرامون علت این اطلاع رسانی به میان می آورد. «نیویورک تایمز» منابع خبر خود را ذکر نکرده است، اما در انتها این امر می تواند یا توسُط خانواده آقای فلودروس صورت گرفته باشد یا محافل رسمی. در حالت اول علت روشن است، اما اگر حالت بعدی واقعیت داشته باشد، می تواند زمینه سازی برای مُعامله بر سر دژخیم زندانی در سوئد، حمید نوری، باشد. چه، تصور پذیر نیست که هدف اُروپا از رسانه ای کردن گروگانگیری، تولید فشار بر ج.ا باشد. لازمه این امر دست زدن به چُنان اقداماتی است که زیانهای آن برای گروگانگیرها بیش از منافع گروگانگیری تمام شود، برای مثال گُنجاندن سپاه پاسداران در فهرست سازمانهای تروریستی! اما قُدرتهای اُروپایی تاکُنون نشان داده اند که تروریسم دولتی ج.ا را شر کمتر و گاهی کارتی برای بازی به حساب می آوردند و از این رو انتظار نمی رود که این بار نیز برای رهایی کارمند اتحادیه اُروپا، به راه حلهای موثر و قاطع روی بیاورند.

با از حالت محرمانه خارج شدن پرونده آقای فلودروس، روشن می شود ژست مُتکبرانه آقای بورل در برخورد به تظاهرات ایرانیان در بروکسل با خواست تروریستی شناخته شدن سپاه پاسداران، در حقیقت یک کُرنش حقیرانه در برابر رژیم ولایت فقیه بوده است. او کارپرداز یک سیاست ورشکسته است که در سمت غلط یک کشاکش دیرینه بین دموکراسی و حُقوق بشر یا استبداد و خونخوارگی ایستاده و اُفتان و خیزان از یک چاله سیاسی و اخلاقی به چاله دیگر نُزول می کند.

بازگشت به صفحه نخست