فراسوی خبر... پنجشنبه ۲۶ بهمن

«اصلاح طلبان»؛ خزیدن مارپیچ از «روزنه» به زیر عبای «رهبر»

منصور امان

چند روز پس از آخرین دعوت آخوند خامنه ای از «خواص» برای شرکت در سیرک انتخاباتی اش، شُماری از اعضای باند جراحی شده «اصلاح طلب» با انتشار اطلاعیه ای به ندای «رهبر» لبیک گفته تا به این ترتیب قطعه ای به پازل نمایش پُر حُفره و رُسوای او افزوده باشند.

با این حال چنین نمی نماید که کالای آنها در دستگاه قُدرت خریدار نقدی پیدا کند و فُکاهه اینجاست که امضا کنندگان اطلاعیه یاد شده خود به این امر مُعترفند. ۱۱۰ بازاریاب که خود را «فعال مدنی و سیاسی، روشنفکر و روزنامه نگار» می نامند، شرمگینانه می گویند «انتخابات آزاد و عادلانه» نیست، « مسیر و رویه ناظران و مجریان این انتخابات حتی شدیدتر از گذشته است» و سر آخر روند کنونی آن «خالص سازی» است. با این همه، آنها نیز به نوبه خود از «خواص» جریان خویش می خواهند که در «انتخابات» شرکت کنند و «شهروندان» را تشویق به رای دادن کنند.

استدلالهای اینان برای توجیه خزیدن مارپیچ زیر عبای «آقا»، بخشی کُهنه و بخش دیگر به اندازه آنچه که پیشنهاد می کنند، مُضحک و بی معناست. در مجموع آنها ترفند رُسوا شده ای که در سال ۸۴ از جانب همین باند حُکومتی برای جلب مردُم به انتخابات مجلس خبرگان به کار گرفته شد را نبش قبر کرده اند و مُجهز به همان دُروغها و عزم بی تغییر شیره مالی بر سر مردُم، پُشت درب بیت قُدرت بساط زده اند. لازم به یادآوری نیست که سود برنده از طرح این دسته در آن تاریخ، باند حاکم بود و جایگاه مُطلقه آخوند خامنه ای را تقویت کرد.

تفاوُت فقط اینجاست که اگر باند حاکم در سال ۸۴ هنوز رضایت می داد که به آنها پاداشی هر چند خُرد و بی اهمیت بدهد، اینک اما و در حالیکه با خشم و نارضایتی توده ها و جُنبش سرنگونی آنها روبرو است، دیگر گُنجایشی برای گُشودن حتی یک «روزنه» برای تنفُس باند گلو بسته ندارد. حتی اگر فرض گرفته شود که منظور آخوند خامنه ای از «خواص» همین بازیگران دست چندُم هستند، اما در نهایت دعوت او برای مُشارکت نیست، بلکه برای سواری گرفتن رایگان است. او به دُنبال ابلهان سودمندی است که برای گرم کردن تنور «انتخابات»ش، - همچنانکه ۱۱۰ نفر به طور مُکرر یادآور می شوند - بی آبرویی را به جان بخرند و انتظار بی پایان لُطف و مرحمت او را بکشند. مورد مصرف دسته بی تاب اخیر برای باند حاکم، استفاده تبلیغاتی است و احتمالا تراشیدن چُماقی از آنها برای به صف کردن «خواص» واقعی!

گُمان نمی رود کسانی که داغ «اصلاح طلب، اُصول گرا – دیگه تمومه ماجرا» بر پیشانی شان مُهر دائمی شده، سووتفاهُمی نسبت به میزان تاثیر ابتکار ریشخندآمیز خود در جلب مُخاطب داشته باشند. گُذشته از آنکه در میان «فعالان مدنی و سیاسی» یاد شده، از مُزدور صادراتی تا میهمان دائمی اپوزیسیون-شو صداوسیما و از مُهره بدنامی که مُعترضان آبان ۹۸ را «کرکس» و «اغتشاشگر» می خواند تا رانت خوارهای سابقه دار به چشم می خورد، اما این اقدام در حالی که تحریم انتصابات حُکومتی به یک حرکت اجتماعی و همه گیر فرا رُسته، آنها را در عمل به بخشی از پروژه نظامی و امنیتی «انتخابات» تبدیل کرده است.   

 

 

بازگشت به صفحه نخست