|
|
|
|
تاثیرات بی واسطه لیست گذاری سپاه پاسداران منصور امان در سایه قیام مردُم ایران و به دلیل مُشارکت رژیم ج.ا در جنگ اوکراین، فشارهای بین المللی علیه دستگاه حاکم بر ایران وارد یک فاز تعیین کننده شده و در حال آن است که ضربه مُهمی به بازوی نظامی و امنیتی رژیم ولایت فقیه و ابزار اصلی سرکوب و بقای آن یعنی سپاه پاسداران وارد کند. پارلمان اُروپا امروز (پنجشنبه) سپاه پاسداران را به گونه رسمی یک گُروه تروریستی اعلام خواهد کرد. با این اقدام، اُروپا یک گام مُهم از سیاست مُماشات که برای دهه ها رویکرد آن را در برابر حاکمان ایران شکل می داد، فاصله خواهد گرفت و به این ترتیب رژیم ولایت فقیه در بهترین مسیر برای از دست دادن امکان کسب فُرجه سیاسی، خرید زمان و امتیازگیری در این حوزه قرار می گیرد. اهمیت این اقدام در راندن رژیم ج.ا به گوشه رینگ زمانی روشن تر می شود که در نظر گرفته شود در بیشتر تنشها و بُحرانهای ایجاد شده توسُط آن، تاجران اروپایی با واسطه گری و جارو کردن موضوع زیر فرش، نقش دیوار حائل و ضربه گیر را ایفا کرده اند و در عمل زمینه جان سخت شدن بُحرانها و تداوُم بُحران آفرینی ج.ا در خارج و سرکوب در داخل را فراهم آورده اند. کوبیده شدن مُهر تروریستی به پیشانی این کارتل سیاسی – نظامی که نقش تعیین کننده ای در سیاستگذاری رژیم مُلاها بازی می کند و از طرف دیگر، به گونه عملی سُکان دیپلُماسی خارجی را نیز در اختیار دارد، حاشیه امن و آسوده اُروپا را از جدول مُعادلات و امکانات "نظام" حذف می کند و آن را در تمامی محورهای بُحران و تنش کنونی یا آینده اش با جهان پیرامون به گونه حساسی ضربه پذیر می سازد. در این راستا چنین می نماید نخُستین تاثیر رویکرد جدید اُروپا، خارج شدن "برجام" از دستور کار بروکسل باشد؛ پروژه ای که کاتالیزاتور اُروپا برای خفیف جلوه دادن بُحران هسته ای است. سپاه پاسداران به مثابه مُتولی، کارگُزار و کارفرمای پروژه ساخت بُمب بر سر هر میز مُذاکره یا مُعامله اتُمی نشسته است و هر شکل واقعی از خارج کردن آن از بازی، توافُق با رژیم ج.ا را خارج از موضوع می کند. همزمان، بده و بستان فاسد با رژیمی که سُتون فقرات آن با برچسب "تروریسم" علامتگذاری شده، یک عملیات پُر مُخاطره برای هر دولت اُروپایی است که مایل است یک دوره دیگر هم بر سر کار بماند. تاثیر داخلی اقدام اُروپا برای استبداد مذهبی حاکم ویرانگر است. درحالیکه "نظام" با یک خیزش انقلابی سراسری روبرو است و با تهدید جدی سرنگونی دست و پنجه نرم می کند، تضعیف خارجی و فشار بین المللی تاثیر و پیامدهای دوچندانی برای آن در بر خواهد داشت. بدون پُشتیبان موثر خارجی، بدون زمین مانور و همزمان در مُحاصره بین المللی، دستگاه حاکم یا مجبور به عقب نشینیهای دردناک در پهنه خارجی است یا چندان در این باتلاق پا می فشارد تا یکسره در آن فرو رود. در هر صورت، روند رویدادها به سود جُنبش انقلابی و مردُم ایران پیش خواهد رفت و آنها می توانند بُزُرگترین برنده این کشاکش باشند. |
|
|
|
|