|
فراسوی خبر ... دوشنبه ۲۷ شهریور آرایش جنگی رژیم، نشانه زنده بودن جنبش انقلابی زینت میرهاشمی رژیم با ایجاد حکومت نظامی اعلام نشده، با دستگیریهای گسترده خانواده های شهیدان قیام، فعالان زنان و نیروهای کار، فعالان فرهنگی-هنری و زندانیان سیاسی سابق در آستانه سالگرد قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی و آغاز جنبش انقلابی، پیام وزش طوفان خشم مردمی را به اطلاع عموم رساند. در حالی که همه خود را برای هماوردی در کف خیابان آماده می کردند، رژیم با اشغال خیابانهای شهرهای سراسر کشور، با گسیل مزدوران بسیجی، سپاهی و لباس شخصیهای مسلح به تجهیزات جنگی به خیابانها، زبونانه اهمیت روز شنبه ۲۵ شهریور را مقابل دیدگان مردم ایران و جهان به نمایش گذاشت. روز ۲۵ شهریور ۴۰۲، سالگرد شهادت ژینا و آغاز خروش سراسری، قیامها و خیزشهای پُرشمار در سال پیش و مهمترین چالش برای رژیم بود. واکنش هراس آمیز رژیم در روزهای اخیر و به ویژه روز شنبه ۲۵ شهریور، هدف نهایی و پیام کنشگری مردم برای تغییر و تحولات بزرگ را در بهترین شکل تبلیغ کرد. وجود حکومت نظامی و ممنوع کردن هر گونه تجمع، گوشزدی به دهنهای کف کرده پایوران رژیم بود که از «جمع کردن بساط» معترضان حرف می زدند. روز آدینه ۲۴ شهریور، در زاهدان، بار دیگر شعارهای ضد حکومت سرداده شد. اعتصاب عمومی به دعوت احزاب کردستان در سقز، بوکان، بانە، مریوان، ارومیه، اشنویە، روانسر، دیواندره، کامیاران، سنندج، پاوه، مهاباد، پیرانشهر تا کرمانشاه با موفقیت در روز شنبه ۲۵ شهریور صورت گرفت. وضعیت پُرتلاطم در بسیاری از شهرها و گستردگی شعار دادن شبانه افق جنبش انقلابی مردم ایران را نشان داد. بار دیگر شعارهای «مرگ بر خامنه ای»، «خامنه ای ضحاک می کِشیمت زیر خاک»، «مرگ بر دیکتاتور»، «توپ، تانک، فشفشه، آخوند باید گُم بشه»، «مرگ بر جمهوری اعدامی»، «این آخرین پیامه، هدف کل نظامه»، «فقر، فساد گرونی، میریم تا سرنگونی»، «قسم به خون یاران، ایستاده ایم تا پایان» و... ستونهای ولایت پوسیده خامنه ای ضحاک را لرزاند. مزدوران خامنه ای ضحاک، جان زنده یاد فردین جعفری را در مسیر رفتن به مزار مهسا (ژینا) امینی گرفتند. فردین جعفری که بر اثر شلیک مستقیم نیروهای امنیتی زخمی شده بود، در بیمارستان شهر سقز جان باخت. هر طنابی بر گردن، هر شلاقی بر بدن معترضان و مخالفان رژیم فرود می آید، بر خلاف هدف قاتلان و جنایتکاران ایجاد رعب و وحشت نکرده، بلکه شجاعت را تکثیر می کند. در جنبش انقلابی حاضر و زنده، سروده زنده یاد سیاوش کسرایی بیش از هر زمان معنا می دهد. هر شب ستاره ای به زمین می کشند و باز این آسمان غمزده، غرق ستاره هاست. آنچه در جامعه ایران می گذرد، مسیر تغییر و تحول و سرنگونی نظام استبداد مذهبی و تحقق آزادی، عدالت اجتماعی و جمهوری دمکراتیک را نشان می دهد.
|