|
فراسوی خبر ... دوشنبه ۲۲ اسفند
نرمش زبونانه خامنه ای در بطن جنبش انقلابی زینت میرهاشمی
یکی از دستاوردهای جنبش انقلابی جاری تغییر توازن قوا بین حکومت و مردم و عدم بازگشت به شرایط قبل از شهریور ۱۴۰۱ است. بازگشت ناپذیری به قبل را بیش از همه اتاق فکر رژیم فهمیده است. سراسری و عمومی شدن خواست تغییر، تحول و سرنگون کردن جمهوری اسلامی به کابوس جدی برای رژیم تبدیل شده است. نرمشهای رژیم در روزهای اخیر، برقراری مناسبات با عربستان سعودی، توافق با گروسی، رئیس سازمان انرژی اتمی بین المللی و تبادل گروگانهای زندانی با آمریکا و... است. شروع حرکتهای اعتراضی بازنشستگان، فرهنگیان و کارگران آنهم در بطن اعتراضهای خیابانی، تهدیدی جدی برای رژیم است. در زمینه اقتصادی، وضعیت معیشت و زندگی مردم طی یک سال و نیم گزینش رئیسی بسیار بدتر شده است. سیاست خامنه ای در پمپاژ امید شکست کامل خورده است. رژیم در مناسبات بین المللی در هنگامه جنبش انقلابی بیشتر از همیشه ایزوله شده است. ولی فقیه ارتجاع، در برابر شرایط بحرانی کنونی، نرمش بزدلانه برای تنفس موقتی با نقش کدخدایی چین را پذیرفته است. رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران در مصاحبه ای با تجارت نیوز ۲۱ اسفند گفت: «از سرگیری مذاکرات دو کشور با دیکته چین و چراغ سبز آمریکا به عربستان رقم خورده است.» در حالی که رژیم برای مصرف داخلی این ارتباط را یک ضربه به اسرائیل و آمریکا و بالا رفتن قدرت خود می داند. کیهان شریعتمداری، بنگاه نظری خامنه ای در ۱۵ دی ۱۳۹۴، بعد از یورش آتش به اختیاران خامنه ای به سفارت عربستان، نوشت: «ننگ رابطه با آل سعود از دامان ایران اسلامی پاک شد». همین بنگاه خبری بیت خامنه ای در روز شنبه ۲۰ اسفند ۱۴۰۱ نوشت: «توافق ایران و عربستان ضربه کاری به آمریکا و رژیم صهیونیستی.» با نگاه به وضعیت دو کشور و چرایی ضرورت برقراری مناسبات باید گفت شرایط رژیم ولایت فقیه است که در مدت ۷ سال قطع ارتباط عوض شده است. جمهوری اسلامی است که برای تنفس به این مناسبات نیاز دارد. ریختن نیم میلیارد تومان به جیب رژیم در عراق با تواق آمریکا، برآورده شدن نیاز رژیم است. سوال اینست که برقراری مناسبات با عربستان، برای «بحران مدیریت چالشهای منطقه» به گفته پاسدار شمخانی چگونه پیش خواهد رفت؟ سیاست تنش زدایی اساسا با ساختار رژیم و سیاستهای آن سر سازگاری ندارد. برای پیشبرد صلح و آرامش در منطقه، رژیم باید از دخالت در یمن و ارسال تجهیزات تسلیحاتی به حوثیها، دخالت در کشورهای عربی با تقویت هلال شیعی، دخالت در سوریه و عراق و لبنان دست بردارد. ایجاد بحران در منطقه و رشد تروریسم یکی از پایه های امنیت رژیم است. اگر رژیم باوجود جنگ و جدال باندهای درونی خود به این سیاست تن دهد و از صدور ارتجاع و ینبادگرایی و تروریسم دست بکشد، چیزی برای حفظ اقشار ارتجاعی و سینه چاکان خود نخواهد داشت. این که در پشت پردهِ آمد و شد در عمان و عراق به عنوان پیش زمینه بیانیه سه جانبه در چین گذشته است روشن نیست. رژیم چه داده و چه گرفته است. اما این نکته روشن است که پولهایی که به جیب رژیم از هر طرفی ریخته شود، تقویت تروریسم در منطقه و به ضرر مردم ایران است و به همینگونه توافق بر سر تبادل زندانیان بین آمریکا و رژیم، تشویق گروگانگیری برای باج گیری است. ساختار تروریستی رژیم، اساساً چشم انداز یک مناسبات پایدار و تنش زا در منطقه را نشان نمی دهد.
|