|
فراسوی خبر ... دوشنبه ۶ آذر از طناب دار بر گردن معترضان تا کشتن کودک کولبر زینت میرهاشمی افزایش شمار اعدامها، تشدید سرکوب فعالان صنفی و مدنی، دستگیری خانواده های دادخواه، کشتار و زخمی کردن کولبران و بالابردن هزینه هر گونه مخالفت با حکومت، دقیقا واکنش وحشیانه و عاجزانه حکومت در برابر ترکشهای هدفمند جنبش انقلابی ۱۴۰۱ است. وقتی رژیم تنها راه را در برابر اکثریت مطلق مردمی که خواهان براندازی اش هستند جز تشدید سرکوب نمی بیند، به این معناست که در برابر اراده مردم خود را ناامن می بیند. زنده یاد میلاد زهره وند، ۲۱ ساله از جوانان قیام کننده جنبش انقلابی ۱۴۰۱ روز پنجشنبه دوم آذر در زندان ملایر اعدام شد. ماموران حتا اجازه عزاداری به خانواده او نداده و پدر او را دستگیر کردند. روز شنبه ۴ آذر، تعدادی از هموطنان بلوچ در بندر گرگان در میناب به دست مزدران خامنه ای زخمی شدند. فقط در طی دو روز، اول و دوم آذر، ۹ زندانی در زندانهای جمهوری اسلامی اعدام شدند. غلامحسین حیدری، یک هموطن بلوچ از دستگیر شدگان خیزش آبان سال ۱۳۹۸ در حالی که به حبس ابد محکوم شده بود روز چهارشنبه اول آذر در زندان عادل آباد شیراز اعدام شد. در کنار تشدید فقر و تنگدستی به ویژه در استانهای محروم، کشتار و زخمی کردن کولبران تبدیل به امری روزمره و عادی شده است. کولبران به دلیل بیکاری و فقر گسترده مجبور به چنین کار پرخطر هستند که علاوه بر از دست دادن سلامتی گرفتار گلوله های مزدوران رژیم هم می شوند. رژیم غارتگر و فاسد ولایت فقیه تنها راه حل مشکل کولبران را گلوله می داند. روز یکشنبه ۵ آذر، ۳ کولبر بر اثر تیراندازی ماموران رژیم در مناطق مرزی بانه زخمی شدند. بر اساس گزارش خبرگزاری هرانا یکی از کولبران ۱۷ ساله در اثر تیراندازی جانش را از دست داد. بر اساس آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه نگاو: «دست کم ۱۰ کودک کولبرفقط در آبان ماه در حین کولبری در مرزهای کردستان مجروح شده اند.» کشتار کولبران در حالی است که معاون رفاه و امور اقتصادی وزیر کار رژیم اعتراف می کند که: «به دلیل وضعیت معیشتی نامتناسب، شهروندان نسبت به یک دهه گذشته کمتر غذا می خورند». (خبربان ۲۸ آبان ۱۴۰۲) رژیم به ستوه آمده در برابر جنبش انقلابی و ریزش در بدنه نیروهای ارزشی اش همراه با تشدید شکاف در درون و حاشیه، به دستور رئیسی، تشکیل کمیته ای برای «بررسی ناآرامیهای ۱۴۰۱» را اعلام کرد. نتیجه راه اندازی چنین کمیته ای به دستور قاضی مرگ (رئیسی) و آمران کشتار انبوه معترضان از پیش معلوم است. در حقیقت تشکیل این کمیته نه برای شناخت چرایی قیام ژینا بلکه برای حفظ روحیه و دلجویی از مزدوران در دستگاه سرکوب است. اطلاعیه «کمیته بررسی ناآرمیهای ۱۴۰۱» که در روز اول آذر منتشر شده است، راهکارهای تکراری برای بازدارندگی قیام است. از تشکیل چنین کمیته ای تا راهکارهای آن، خود بیان حقیقت جنبش انقلابی است که قلب آن همچنان بر بستر جامعه ایران می تپد.
|