فراسوی خبر.... پنجشنبه ۲۸ تیر

 

از آتش زدن پرچم تا شکایت به دلیل نقض پیمان

زینت میرهاشمی

 

موضع گیری رئیس بانک سرمایه گذاری اروپا، دیدار روسای جمهور روسیه و آمریکا در هلسینکی و ناامیدی پایوران رژیم از نتیجه این دیدار و حرفهای ظریف و صالحی، برخی از رویدادهای سیاسی طی چند روز گذشته بود که شرایط برای تصمیم گیری رژیم را سخت تر کرده است.

شکایت جمهوری اسلامی از آمریکا به دیوان بین المللی در روز ۲۵ تیر ماه به خاطر تحریمهای اعمال شده علیه رژیم، به راستی نمایی از بحران در اتاق فکر رژیم است که نه برای نجات برجام بلکه در گام اول برای نجات رژیم است که این بار به قانونی آویزان شده اند که خودشان نفی کننده آن از ابتدای به قدرت رسیدن هستند. پایه شکایت جکومت به دیوان دادگستری بین المللی، شکستن پیمان «مودت، روابط اقتصادی و حقوق کنسولی» از طرف آمریکا است. این پیمان در ماه اوت سال ۱۹۵۵ بین دو کشور امضا و در ژوئن سال ۱۹۵۷ بین آمریکا و حکومت وقت اجرایی شده است. البته وقتی از دیوار سفارت بالا رفتن و دیپلماتها را گروگان گرفتند و هنگامی که پرچم آمریکا را آتش می زنند و مرگ بر آمریکا می گویند، به فکر این پیمان نبودند.

 

موضع گیری ظریف و صالحی که در ظاهر تهدید آمیز است می توان گفت صرفا برای دل خوشی ذوب شدگان در ولایت است. البته عمق تهدیدهای این پایوران فقط می تواند عملیات تروریستی با پوششهای مختلف باشد.

ظریف از اروپا خواست که حرف و بیانیه را بس کنند و عمل کنند. رئیس بانک سرمایه گذاری اروپا در روز چهارشنبه ۲۷ تیر، آب پاکی را روی دست ظریف ریخت و عمل اروپا را نشان داد. وی گفت که هیچ بانک اروپایی در ایران فعالیت ندارد و بانک سرمایه گذاری اروپا نمی تواند نقش فعالی داشته باشد. تصمیم اتحادیه اروپا بر دادن مجوز فعالیت در ایران به بانک سرمایه گذاری اروپا معلوم شد که تضمینهای اجرایی نمی تواند داشته باشد و صرفا برای دل خوشی حسن روحانی در سفرش به سوئیس و اتریش زده شده است.

حرفهای تهدید آمیز علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی رژیم که از «ساخت یک کارخانه با ظرفیت تولید روزانه ۶۰ موتور سانتریفوژ» خبر داده و حرفهای علوی وزیر اطلاعات رژیم، مبنی بر آغاز غنی سازی با سرعت بیشتر، تهدیدهایی است که نه تنها در میانه برقراری تعادل در روابط بین الملل خریداری ندارد بلکه سرنوشت مردم ایران را به مخاطره جدی تری خواهد انداخت که مسئول مستقیم آن ولی فقیه و تمامی گردانندگان تنور جنگ افروزی و تروریسم رژیم در منطقه هستند، همانانی که برای بقای حکومت، مردم را هر روزه سرکوب می کنند.

 

 
 

 

بازگشت به صفحه نخست