فراسوی خبر... دوشنبه ۱۹ شهریور

پیام جنایت در زندان و شرارت در خارج از مرز

منصور امان

پنجه نیرومند بُحرانهای داخلی و خارجی گلوی رژیم جمهوری اسلامی را می فشارد و نفس را بر آن تنگ کرده است. روشن ترین نشانه این فشار در دو حرکت کور و زبونانه، اعدام سه زندانی سیاسی و حمله موشکی به دو حزب مُخالف بازتاب یافته است.

رژیم ولایت فقیه با اعدام تبهکارانه رامین حُسین پناهی، زانیار و لُقمان مُرادی و موشک باران کردن مقرهای دو حزب اپوزیسیون (حزب دموکرات کردستان ایران و حزب دموکرات کردستان) به جنگ اعتراضهای اجتماعی رفته است که به گونه پیوسته و توقُف ناپذیر بر حجم و فشُردگی آنها افزوده می شود. حساسیت حاکمیت به کُردستان فقط به علت جُغرافیایی و نیز پیشینه مُبارزاتی آن محدود نمی شود؛ "نظام" بیش از آن خود را به دلیل قرار گرفتن مردُم شهرهای کُردستان در صف اول جُنبشهای اعتراضی مورد تهدید می بیند.

سیاست مُشت آهنین و حُکومت نظامی که از هنگام به قُدرت رسیدن مُلاها برای پایش کُردستان اعمال شده است، به گونه روز افزونی به سد واکُنشهای توده ای برخورد می کند و دایره اقتدار مُطلق آن را مُناقشه دار تر می سازد. تظاهُرات مردُم مریوان در روزهای سوم و چهارُم شهریور در اعتراض به مرگ مشکوک چهار فعال مدنی و مُحیط زیست تازه ترین نمونه از سلسله ای از این رویکرد است.

برای حاکمیت جمهوری اسلامی ویژگی نگران کننده در اعتراضها و خیزشهای مردُم کردستان، برخورداری آنها از درجه مُعینی از سازمانیافتگی است؛ امری که در مبنای آن آگاهی و همبستگی صنفی قرار گرفته و زورآزمایی برای برآوردن خواسته ها یا مُقاومت در برابر تحمیل و سرکوب را آسان می سازد. حرکتهای مُتحدانه کارگران، مُعلمان، کولبران و اصناف مثالهای گویایی از نمود مادی این کیفیت در جُنبش مردُم کُردستان است.

پیشرفت درونمایه ای جُنبشهای اعتراضی کُردستان، روشن تر از هر جا، خود را در افزایش پتانسیل سراسری و همگانی شدن حرکات آن جلوه گر می سازد. اعتراضهای سراسری در شهرهای بُزُرگ کردستان در فرودین ماه علیه فقر و بیکاری و کمی بعد تر اعتصاب کسبه و بازاریان در بانه، سقز، مریوان و جوانرود نمایشی از این قُدرت است.  

حُکومت ناتوان از سرکوب یا مهار این روند در خیابان، کارخانه، مدرسه و بازار به ارتکاب جنایت در زندان و شرارت در خارج از مرزها روی آورده است. هیچکس در فهم پیام این تبهکاریها دُچار اشتباه نمی شود؛ "نظام" چونان حیوان درنده ای که به تله افتاده، به اطراف چنگ می زند. او در موضع تدافُعی و جامعه در حال پیشروی است.

 

 

بازگشت به صفحه نخست