فراسوی خبر ... پنجشنبه ۱۱ بهمن

دستگیری فعالان کارگری، بیدادگاه فعالان محیط زیست و دروغهای روحانی

زینت میرهاشمی

دستگیریهای فله ای کارگران، معلمان و فعالان محیط زیست، واکنش دیکتاتوری ورشکسته و رو به سقوطی است که هر صدا و حرکتی که با دستگاه ولایت موزون نباشد را «دشمن» دانسته و سرکوب می کند. این رژیم در تمام عمر ننگین خود، نیازمند ساخت و پرورش یک «دشمن» خارجی است تا برای حفظ امنیت خود دشمنی با مردم را پنهان گند.

اما فاجعه برای دیکتاتوری ولایت فقیه در پایان چهلمین سال، آنست که دشمن ساختگی با شعله ور کردن پرچم کشورها و شعارهای مرگ بر این و مرگ بر آن، توسط مردم دود شده است. تولید کنندگان دشمن خارجی در محاصره دشمن واقعی که با شعارها و اعتراضهای حق طلبانه خود قدرت را به چالش کشیده اند، قرار گرفته اند. شعارهای «پشت به دشمن، رو به مردم» و «دشمن ما همینجاست، دروغ میگن آمریکاست» بر ادعاهای حسن روحانی را مهر باطل زده است. حرفهای حسن روحانی و دیگر پایوران رژیم برای وابسته کردن حرکتهای اعتراضی نیروهای کار و خیزشهای مردمی در دی ماه سال گذشته به آمریکا و تلاش برای بی پایه نشان دادن حرکتهای اعتراضی توده های مردم، این نکته را ثابت می کند که مردم دشمن واقعی رژیم هستند. دستگیریهای فله ای نیروهای کار هم این امر را تایید می کند. آری نیروهای کار دشمن درجه اول سرمایه داران چپاولگر، رانت خواران و ریزه خواران حکومتی هستند که با خودمانی سازی وضعیت کاری آنها را نابود کرده اند.

برگزاری غیر علنی جلسه بیدادگاه ۸ نفر از فعالان محیط زیست در روز چهارشنبه ۱۰ بهمن، با برچسبهای جاسوسی با وکیلهای منتخب حکومتی، بر بیانیه سازمان عفو بین الملل مهر تاکید گذاشت. سازمان عفو بین الملل در بیانیه اخیر خود سال ۲۰۱۸ را «سال شرم برای [رژیم] ایران در تاریخ» نامگذاری کرده است.

دستگیری اسماعیل بخشی، نماینده کارگران هفت تپه و سپیده قلیان در مقابل دادخواهی آنها از شکنجه گران، دستگیری جعفر عظیم زاده دبیر کل اتحادیه آزاد کارگران ایران و پروین محمدی نایب ریس این اتحادیه، احضار و دستگیری کارگران نیشکر هفت تپه که روز آدینه ۵ بهمن، در کارخانه به حبس اسماعیل بخشی اعتراض کردند، دستگیریهای فله ای فعالان مدنی در شهرهای اهواز و معلمان و فرهنگیان و....همه بیانگر حقیقتی است که حسن روحانی مجبور است برای وارونه کردن آن دروغ گویی کند. رژیم نیازمند دشمن سازی خارجی برای سرکوب مردمی است که رو در روی رژیم قرار گرفته اند. روحانی خودش را به کوچه علی چپ زده و پنهان می کند که تا هم اکنون سیاستهای مماشات طلبانه امپریالیستهای رنگارنگ به بقای نطام یاری رسانده اند.

حسن روحانی در روز چهارشنبه ۱۰ بهمن، در تجدید پیمانش با خمینی، سمبل جنایت و شرارت، بار دیگر با وقاحت خیزشهای مردمی در دی ماه ۹۶ را به آمریکا وصل کرده و آن را شکست خورده دانست. وی در دفاع از رژیم بی آبرویش حکومت شاه را مثال زد که «یک نفر به ناروا بر مردم فرمان می راند» و «امروز مردم ایران هستند که کشور را اداره می کنند». روحانی در خلوت خود حتما به این جمله اش خواهد خندید. زیرا یکی از بحرانهای قدرت، استبداد ولی فقیه است که همواره در تمام امور مداخله می کند. دیکتاتوری حاکم بر ایران را از نظر عملکرد و نه ماهیت، تنها می توان با نظامهای فاشیستی مقایسه و برابر دانست.

بازگشت به صفحه نخست