فراسوی خبر... دوشنبه ۵ فروردین

ارسال علامت اشتباه در باره جنایت نیوزیلند

منصور امان

هرگاه "کشورهای اسلامی" قصد داشتند در واکنش به حمله تروریستی نیوزیلند پیامی مبنی بر محکومیت نفرت مذهبی بفرستند، بی تردید نه میزبان همایش مربوط به آن باید آقای اردوغان می بود و نه میهمانش ج.ا. محصول جمع شدن یکجای چنین مُقدماتی نابسزا، در بهترین حالت فرستادن علامتهای مُتناقضی است که از صف بندی روشن و قطعی با بُنیادگرایی مذهبی بی بهره است و در عمل کُمکی به انزوای آن و جلوگیری از ارتکاب جنایت به نام دین نمی کند.

تصادُفی نیست که فرستاده رژیم ولایت فقیه به نشست فوق العاده "سازمان همکاری اسلامی" در ترکیه، به محض پا گذاشتن به خاک این کشور در پوشش دفاع از اسلام و مُسلمانان به آزادی بیان حمله کرد. آقای جواد ظریف مُدعی شد: "کشورهای غربی به اسم آزادی بیان مُجوز همه نوع توهین علیه مُسلمانان را داده اند."

وزیر خارجه مُلاها به این ترتیب حتی پیش از آنکه همایش یاد شده برگزار شده باشد، انگیزه و هدف ج.ا. از شرکت در آن را آشکار ساخت که چیزی کمتر از بهره برداری از جنایت نیوزیلند برای تبلیغ و مشروعیت بخشیدن به رفتار و سیاستهای نابرُدبارانه و فرقه ای خود نیست.

در همین حال حاکمان ج.ا از فُرصتهایی این چنین برای حفر گودالهای عمیق بین فرهنگها، ادیان و مذاهب سود می جویند. آنها می کوشند با نفی و دُشمنی با دیگران، به نظام فکری و اجتماعی خویش در برخورد به جهان پیرامون، هُویت و ثبات بدهند.

دُروغ آقای ظریف در باره مُجوز توهین به مُسلمانان از سوی غرب یا افترا زنی عیدانه آقای خامنه ای مبنی بر خودداری دولتهای اُروپایی از تروریستی نامیدن جنایت نیوزیلند از جُمله متُدهای مورد استفاده آنان برای ایجاد جبهه های مُتخاصم و تحریک مُخاطبان شان با هدف کشیدن حصار خشم و نفرت بین ادیان است.

بر تریبون محکومیت افراطیون وحشی شده، رژیمی نمی تواند قرار بگیرد که خود بخشی از کمپین جهانی تروریسم مذهبی و بُنیادگرایی دینی است و شُعبه شیعی آن را نمایندگی می کند. رژیم ولایت فقیه مُروج و مُجری نفرت مذهبی است که نه تنها پیروان دینهای دیگر و از جُمله آنها مسیحیان را بی رحمانه تحت پیگرد و تفتیش عقاید قرار می دهد، بلکه حتی مُسلمانان را نیز به "خودی و "غیرخودی" تقسیم می کند و آماج تبعیضهای موهن و غیرانسانی قرار می دهد.

کمتر نُقطه ای در کُره خاکی را می توان سُراغ گرفت که شُهرت زننده "خلافت اسلامی" آقای خامنه ای بدان نرسیده باشد. از این رو دادن میدان تحرُک و امکان زهرپراکنی به این رژیم بدنام، تنها یک تاثیر واقعی می تواند داشته باشد و آن تایید و پُر رنگ کردن تصویر خشن، مُتحجر و خونریزی است که نژادپرستان، پوپولیستها و فرقه های مُتعصب مسیحی از اسلام و مُسلمانان ترسیم می کنند.

بُنیادگرایان اسلامی و بُنیادگرایان مسیحی دو سوی یک طیف واحد را تشکیل می دهند که فعالانه به یکدیگر برای سربازگیری و تهیه خوراک فکری و انگیزشی یاری می رسانند. بدون طرد یکی، مُبارزه با دیگری نه جدی و نه موثر است. نشست استانبول نشان داد که "کشورهای اسلامی" هنوز از این هدف فاصله بسیاری دارند.

 

 

بازگشت به صفحه نخست