|
فدایی شهید منوچهر بهایی پور گردآوری و تنظیم: امیر ابراهیمی
رفیق منوچهر بهایی پور در سال ۱۳۲۴ در لاهیجان متولد شد. پس از پایان تحصیلات در شرکت مخابرات به کار مشغول شد، اما پس از چندی استعفا داد. از سال ۱۳۴۵ در ارتباط با رفیق غفور حسن پور وارد فعالیتهای سیاسی شد. در جریان فعالیتهای تدارکاتی پیش از عملیات سیاهکل رفیق منوچهر در بخش تدارکات تیم کوه سازماندهی شد و در این مدت بارها با رفیق حمید اشرف ملاقات داشت. پس از یورش ساواک در سیزده بهمن ۱۳۴۹ به شهر لاهیجان برای دستگیری فعالان گروه جنگل، رفیق منوچهر زندگی مخفی را آغاز کرد. او از جمله نُه رفیقی بود که ساواک برای دستگیری اش جایزه تعیین کرد. پس از هلاکت سپهبد فرسیو، بیدادستان بیدادگاه نظامی که حکم اعدام برای رفقای سیاهکل صادر کرد، رفیق منوچهر در یک تیم چریکی به فرماندهی رفیق عباس جمشیدی سازماندهی شد. پس از دستگیری یکی از رفقای این تیم، رفقای خانه تیمی تصمیم به تخلیه خانه گرفتند. ساعت پنج صبح رفقا مهرنوش ابراهیمی و منوچهر بهایی پور با کلیه مواد منفجره و اسلحه موجود، خانه را ترک کردند؛ اما دیگر دیر شده بود. رفقا در محاصره مزدوران ساواک قرار می گیرند. مقاومت رفقا مهرنوش و منوچهر این امکان را به رفیق جمشیدی رودباری می‌دهد که خط محاصره را شکسته و به سلامت از منطقه خارج شود. رفیق منوچهر در نزدیکی خانه به شهادت می رسد و رفیق مهرنوش که زیر چادر خود مسلسل حمل می‌کرد با پرتاب نارنجک و گشودن آتش به روی دشمن، نبردی حماسی و شگفت انگیز را آفرید. آخرین نبرد رفیق منوچهر در محاصره خانه تیمی خیابان ابطحی تهران بود که با رفیق هم رزمش مهرنوش ابراهیمی، فدائی وار به مقاومت برخاست و در نُهم مهر ۱۳۵۰ در راه آزادی و سوسیالیسم جانش را فدای خلق کرد.
منبع: نبرد خلق شماره ۴۸۱، یکشنبه 1 مهر ۱۴۰۳ – ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴
|