|
فدایی شهید رفیق زهرا (اشرف) بهکیش گرداوری و تنظیم: امیر ابراهیمی فدایی شهید رفیق زهرا بهکیش (اشرف) در سال ۱۳۲۵ متولد شد. پس از پایان تحصیلات به عنوان دبیر فیزیک در شهر مشهد به تدریس مشغول شد. رفیق زهرا از جمله جوانان انقلابی بود که پس از رستاخیز سیاهکل به خط مشی چریکهای فدایی خلق ایران گرایش پیدا کرد. این رفیق در سال ۱۳۵۲ از تدریس محروم شد و پس از آن در ارتباط با سازمان چریکهای فدایی خلق ایران (سچفخا) قرار گرفت و به زندگی مخفی روی آورد. رفیق اشرف از جمله زنان رزمنده فدایی بود که در دوران زندگی مخفی در جهت پیشبرد کار تشکیلاتی تلاش و فداکاری بسیار نمود. پس از انقلاب ضدسلطنتی در بهمن ۱۳۵۷ تحت مسئولیت رفقا محمد رضا بهكیش (کاظم) و احمد غلامیان لنگرودی (هادی) در بخش انتشارات سازماندهی شد. هنگام انشعاب (خرداد ۱۳۵۹) در سازمان چریکهای فدایی خلق ایران با طرد دیدگاههای جریان موسوم به اکثریت، به مبارزۀ خود در صفوف سازمان ادامه داد. رفیق اشرف مدتی در بخش محلات و مدت کوتاهی نیز در بخش نظامی به فعالیت مشغول شد. رفیق زهرا با همرزم خود رفیق سیامک اسدیان (اسکندر) ازدواج کرد. پس از ضربه های اسفند سال شصت، وظایف مهمی به عهده گرفت. در سحرگاه سوم شهریور سال ۱۳۶۲ (به روایت دیگر اواخر مرداد ۱۳۶۲) محل سکونت رفیق زهرا در محاصره پاسداران سرکوبگر و مزدوران رژیم در تهران قرار گرفت و بدین ترتیب وی توسط سپاه پاسداران دستگیر شد. او در لحظه دستگیری، اقدام به خوردن سیانور خود کرد تا زنده به دست مزدوران رژیم نیفتد ولی مزدوران رژیم توانسته بودند او را به موقع به بیمارستان برسانند و اثر سیانور را خنثی کنند. بدین ترتیب رفیق زهرا بهکیش زیر شکنجه های مزدوران رژیم در زندان «کمیته مشترک» قرار گرفت و مقاومت قهرمانانه نمود و سرانجام در اواخر شهریور ۱۳۶۲ (به یک روایت دیگر اوایل مهر ۱۳۶۲) زیر شکنجه های مزدور «میثم» به شهادت می رسد. چهار برادر و همسر رفیق اشرف نیز در مبارزه علیه رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی به شهادت رسیدند. رفقا محمد رضا (کاظم) بهکیش و سیامک اسدیان (اسکندر) در نبردهای خیابانی، رفیق محسن بهکیش در سال ۱۳۶۴ اعدام و رفقا محمد علی و محمود در قتلعام زنان سیاسی سر به دار شدند. یاد می کنیم از زنده یاد بانو نیره جلالی مهاجر (مادر بهکیش)، از دادخواهان مقاوم و پیگیر که تا آخرین لحظه از زندگی اش به دادخواهی ادامه داد و روز یکشبه ۱۳دی ۱۳۹۴ درگذشت. مادر بهکیش در مورد زندگی اش گفت: «من بیشتر عمرم را جلوی در زندانها برای گرفتن ملاقات و در گورستانها گذراندم.»
منابع: وبسایت آلترناتیو، ویکی پدیا و فیس بوک منصوره بهکیش نبرد خلق شماره ۴۸۰، پنجشنبه ۱ شهریور ۱۴۰۳ - ۲۲ اوت ۲۰۲۴
|