«وفاق» نظامی-امنیتی در هنگامه جنبشهای اعتراضی زینت میرهاشمی
کلید واژه «وفاق» با پسوند جعلی «ملی»، روز چهارشنبه 31 مرداد، در مجلس ارتجاع، خود را برای دولت پزشکیان معنا بخشید. باندهای حکومتی به تمامی وزرای پیشهادی، با تکیه بر تضمین پزشکیان بر هماهنگی تام و تمام با «رهبری و دستگاههای امنیتی و پاسداران»، رای اعتماد دادند. یعنی همه شان به فرموده «آقا» گردن گذاشتند. سخنرانی پزشکیان برای اثبات رضایت دستگاههای امنیتی و پاسداران ولی فقیه، بار دیگر بی خاصیتی مجلس ارتجاع را نشان داد و اینکه درآخر این خامنه ای است که تعیین کننده است. پزشکیان در رابطه با چینش وزرایش گفت: «با سازمانهای امنیتی و وزرات اطلاعات و اطلاعات سپاه توافق کردیم». او بعد از پایان نمایش رای گیری، «پیروزمندانه» نوشت: «وفاق برای ایران» و عکسی یادگاری از خود با پاسدار قالیباف و آخوند سوت بلبلی، محسنی اژه ای، روسای دو قوه دیگر، منتشر کرد. ترکیب مهره هایی شناخته شده، قسم خورده به نظام ولایت فقیه معنای وفاق مورد نظر وی را به خوبی نشان داد. چهره هایی با سابقه مشارکت در ادامه حیات این رژیم در برابر طوفانهایی که در بستر جامعه در رویاروئیهای قیامهای مردمی با حکومت پیش آمده، همواره در کل نظام جهل و جنایت جای داشته اند. وفاق توافقی بین باندها در برابر مردم است. چینش وزرای پیشنهادی پزشکیان نه برای حل مشکل اقتصادی، رفع خشونت علیه زنان، رفع تبعیض جنسیتی، دینی و ملیتی، رفع بیکاری و بهبود معیشت و... بلکه برای جلوگیری از سقوط حکومت و تثبیت موقعیت مشتی اقلیت غارتگر و جنایتکار است. فریبکاری پزشکیان در تناقض بین گفته ها و ترکیب کابینه اش آشکار است. اینکه خود را از یک سو منتقد وضع موجود دانست و از سوی دیگر چهره های تاریخ مصرف گذشته را وارد گود برای رفع بحران کرد، این هم نوعی شیادی برای مهار خشم مردم است. او مدعی شد: «غیرممکن است بتوانیم با این روندی که در گذشته بوده، بتوانیم اصلاح کنیم وضعیتی را که هست؛ اگر قرار بود که درست بشود، درست میشد، روز به روز بدتر نمی شد». اعتراضهای روزانه پرستاران، کادر درمان، کارگران، کشاورزان، بازنشستگان، بیان وضع موجودی است که کارگزاران کابینه مورد تایید خامنه ای، در ایجاد آن سهم دارند و متعهد شده اند که در چارچوب سیاستهای کلان ولایت فقیه پیش بروند. قیمت نان در 10 استان، بیش از 25 درصد افزایش پیدا کرد. نوع افزایش قیمت نان، به صورت استانی و نه سراسری، یکی از شیوه های رژیم در جلوگیری از قیام سراسری مانند بالارفتن قیمت ینزین در آبان خونین 98 است. بالابردن بهای نان به عنوان یکی از منابع اصلی تامین کننده کالری، تحمیل گرسنگی به جمعیت زیادی از مردم است. کارگزاران رژیم به بهانه کسری بودجه، تضمینهایی که در بودجه سال 1403 برای خرید گندم و نهاده های کشاورزی داده شده است را رعایت نکرده اند. روز چهارشنبه 31 مرداد، کشاورزان گندمکار در کرمانشاه به دلیل پرداخت نشدن طلب خود و پایین بودن قیمت خرید گندمهای تضمینی توسط دولت، در مقابل استانداری این شهر دست به اعتراض زدند. پرستاران از روز 15 مرداد بار دیگر حرکتهای اعتراضی خود را آغاز کرده اند. خواسته های بر حق آنها طی چند سال باوجود حرکتهای اعتراضی در دولت هیچکدام از باندها تحقق پیدا نکرده است. حقوقهای پایین، اضافه کاریهای اجباری و نامناسب بودن حقوق با کار و اضافه کار اجباری و... شعارهای پرستاران به درستی وضعیت فساد در حکومت و تحمیل فقر به نیروهای کار را نشان می دهد: «یه اختلاس کم بشه حق ما داده میشه/ کو مهار تورم، دروغ میگن به مردم/ وعده زیاد شنیدیم، جوابی هم ندیدیم/ از ما که نماد صبری، صبرمون به سر رسیده!/ تورم دلاری، حقوق ما ریالی/ وعده وعید کافیه سفره ما خالیه/ تعرفه ما کجاست توی جیب شماهاست/ ما خواستار احقاق حق و اجرای قانون هستیم؛ حق ما پرداخت نمیشود و نمیدانیم پولها به جیب چه کسانی سرازیر میشود/ ما تصمیم گرفتیم این روند را عوض کنیم و عوض خواهیم کرد شک نکنید و....» ظفرقندی، وزیر پیشنهادی بهداشت و درمان، هنگام گرفتن رای اعتماد در مجلس ارتجاع گفت: «نظام سلامت ایران یک نماد موفق در جهان است ... حوزه سلامت در ۴۰ سال گذشته جزء افتخارات کشور است و باعث شده ایران جزء کشورهای با رتبه بالا در این حوزه باشد.... » وی در برابر مهاجرت گسترده کادر درمان وعده داد که: «می توانیم این مهاجرت را معکوس کنیم.» در زیر سیطره حکومت رانت خوار و فاسد، بهداشت و درمان عمومی، آموزش رایگان، بیمارستانهای دولتی و... مفهومی ندارد که برای آن سرمایه گذاری شود. چه غمی برای دانه درشتهای دوزیستان است؛ پاسپورتهای شان در جیب، آقازاده های شان در دیار غرب، همان کشورهایی که ولی فقیه به بهانه «دشمن»، زندگی مردم را به فلاکت کشیده، دسترسی به امکانات درمانی خصوصی و لوکس در قلب تهران، فرار با اختلاس و در نهایت درمان در بیمارستانهای غرب و آمریکا. یک کارشناس حکومتی در مورد مشکل برق گفت: «این فاجعه است، این یک بحران است، یک زنگ خطر است، این یک هشدار است که میتواند به فروپاشی اقتصاد کشور منتهی شود.» (دیدار نیوز، ۱۹مرداد) در شوره زار جمهوری اسلامی، هر مهره ای که روی کار آید، مهره ای در خدمت پیشبرد سیاستهای جنگ طلبانه، ماجراجویانه و اقتصاد مقاومتی برای غارت بیشتر به نفع قدرت اقلیتی محدود خواهد بود. بعد از شکست سیاست یکدست سازی و شکاف بیشتر در هرم قدرت، راهکار ایجاد «وفاق» بین امنیتیها و نظامیها جهت یکدست شدن در برابر خیزشها و قیامهای پیش رو، به میدان آمد. این سیاستها بر بستر جامعهِ خشمگین بعد از خیزش انقلابی 1401، تحریمهای گسترده و مطلق نمایشهای رژیم و باور به امکان سرنگونی دیکتاتوری و... موضوع روی میز، یعنی نیاز جامعه ایران به آزادی، دموکراسی و جدایی دین از دولت را تضعیف نخواهد کرد بلکه آن را تقویت خواهد کرد. نبرد خلق شماره ۴۸۰، پنجشنبه ۱ شهریور ۱۴۰۳ - ۲۲ اوت ۲۰۲۴
|