دانشگاه در ماهی که گذشت (مرداد ۱۴۰۳)

کامران عالمی نژاد

 

تجمع دانشجویان علوم ‌پزشکی شیراز

روز دوشنبه ۱ مرداد، جمع کثیری از دانشجویان بالینی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در اعتراض به «برخوردهای نابه‌جا» و «آموزشی کردن بخشهای درمانی بیمارستان برای کاهش هزینه ‌ها» اعتصاب کرده و در بخشهای بستری حاضر نشدند، اما جهت حفظ جان بیماران، کشیکهای اورژانس را انجام دادند.

دانشجویان روبروی ساختمان مرکزی علوم ‌پزشکی ساختمان لوله با جمعیتی حدود ۲۵۰ نفر تجمع اعتراضی برپا و باوجود گرمای زیاد و عدم دریافت هیچ پاسخ و حضور پاسخگویی، اعتراض خود را نسبت به سیاستهای پولی‌ سازی آموزش و استثمار شدید دانشجویان پزشکی اعلام کردند!

دانشجویان شعار می دادند: نه آموزش نه درمان، نیروی کار ارزان٫ دانشجو می‌ میرد ذلت نمی ‌پذیرد٫ بردگی نوین را کسی نمی ‌پذیرد٫ دانشجوی پزشکی، بردهِ دانشگاه نیست.

 پرونده‌سازی و اتهامات جدید برای مطهره گونه‌ای

مطهره گونه ‌ای، دانشجوی معترض دانشگاه بهشتی روز دوشنبه ۱ مرداد، در صفحه اکس خود با اشاره به صحبتهای پزشکیان که تمایلش به مشت ‌زنی به صورت مردم را ابراز کرده بود، از تشکیل پرونده ‌ای جدید علیه خود خبر داد و نوشت: «اگر رییس دولت جمهوری اسلامی مشت بر دهانمان نمی ‌زند، باید بگویم امروز صبح پیگیر وضعیت تحصیلی ‌ام شدم و پاسخ شنیدم که پروندهِ انضباطی جدیدی در دانشگاه برایم ساخته‌ اند. اتهامم هم "ارتباط با رسانه‌ های معاند، تشویش اذهان دانشجویان و تشویق آنان به اغتشاشات" است.»

مطهره گونه‌ای، دانشجوی ترم آخر دکترای دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود که با حکم نهایی انضباطی کمیتهِ مرکزی وزارت بهداشت، محکوم به ۲۴ ماه تعلیق و محرومیت از تحصیل و تبعید به دانشگاه علوم ‌پزشکی اردبیل شد. او مهر ماه ۱۴۰۱ توسط وزارت اطلاعات بازداشت شد و ماهها به دانشگاه ممنوع ‌الورود بود و بارها توسط نهادهای امنیتی احضار و تهدید شد.

حمایت تشکل دانشجویان پیشرو از گزارش جاوید رحمان

روز سه شنبه ۲ مرداد، تشکل دانشجویان پیشرو در نامه ای حمایت خود از گزارش جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران را اعلام کردند. در این نامه آمده:

«شش سال فعالیت جاوید رحمان به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران به پایان رسید و به زودی مای‌ ساتو، متخصص برجسته حقوق بشر جایگزین وی خواهد شد. جاوید رحمان ظرف شش سال گذشته توانست تصویر مناسبی از یکی از مهم ‌ترین و پرتلاطم ‌ترین دوره‌ های سیاسی ایران، رو به جامعه بین‌المللی ارائه دهد؛ خیزش آبان ۹۸، انقلاب زن زندگی آزادی و سرکوب بی ‌امان سالهای اخیر حکومت، همه از مواردی هستند که در گزارشهای او بازتاب روشنی داشته است.

با این وجود، در پایان دوره ماموریت خود در سازمان ملل، موضوع دیگری در مورد ایران توجه جاوید رحمان را به خود جلب کرد که اقدام مهم دیگر او را شکل داد. او وقتی با وقایع دهه شصت شمسی در ایران مواجه می ‌شود، از حجم جنایات رخداده حیرت زده می ‌شود. همین مساله زمینه یک سری تحقیقات را فراهم می‌کند که به زعم او به جنایاتی می ‌پردازد که بشر معاصر، کمتر جایی مشابه آن را به چشم دیده است. نتیجه تحقیقات جاوید رحمان در گزارشی ۶۶ صفحه‌ ای به تازگی منتشر شده و به عنوان یک سند مهم و معتبر حقوقی در اختیار جامعه بین‌المللی قرار گرفته است.

جاوید رحمان در گزارش خود تحولات دهه شصت شمسی را مصداق بارز «نسل ‌کشی» و «جنایت علیه بشریت» تعبیر کرده و به همین عنوان از جامعه جهانی خواسته که این جنایات مورد رسیدگی واقع و به مصونیت جمهوری اسلامی از پاسخگویی به جنایاتش، خاتمه داده شود. این گزارش ارزشمند به اعدامهای گسترده زندانیان سیاسی مابین سال‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۶۷ پرداخته و همچنین توجه ویژه‌ ای به سرکوب سیستماتیک بهائیان، مردم کردستان یا بلوچستان و خوزستان داشته و در مواردی از آنها با عنوان صریح «نسل ‌کشی» یاد می‌ کند.

تشکل دانشجویان پیشرو ضمن قدردانی از جاوید رحمان بابت دوره فعالیتی شش ‌ساله ‌اش، گزارش اخیر در رابطه با جنایات جمهوری اسلامی در دهه شصت را دارای اهمیت بالای سیاسی دانسته که باید مورد توجه همه فعالان، نهادها، سازمانها و احزاب مخالف حکومت قرار گیرد. این گزارش بر یکی از سیاه ‌ترین ادوار زندگی مردم ایران نور می ‌تاباند و بستر مهمی برای بلند کردن پرچم دادخواهی از دهه شصت فراهم می ‌کند. جمهوری اسلامی همین امروز دارد با بحرانهای مختلف بین‌المللی از جمله در مورد سرکوب اعتراضات در سالهای اخیر دست و پنجه نرم می‌کند؛ گزارش جاوید رحمان این امکان را به ما می‌دهد که با روی میز گذاشتن پرونده جنایات جمهوری اسلامی منجمله جنایات دهه شصت، بیشترین فشار بین‌المللی بر رژیم را در مسیر بایکوت و انزوای جهانی ‌اش وارد کنیم و دولتها و سازمانهای بین‌ المللی را پای اقدامات عملی علیه حکومت جنایتکاران اسلامی بیاوریم.»

مجکومیت صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی

روز پنجشنبه ۴ مرداد، تشکل دانشجویان پیشرو در نامه ای از تمام نهادها، گروهها، احزاب و سازمانهای سیاسی؛ مخاطبان و هواداران در داخل و خارج کشور دعوت کردند به شکلی گسترده نسبت به احکام اعدام واکنش نشان دهند. در بخشهایی از این نامه آمده:

«... جمهوری اسلامی به خیال خام خود دارد با عادیسازی احکام و قوانین شریعه و مشخصا حکم اعدام، به کمک «خدای دهه شصت» و اسلام سیاسی، مخالفان خود را حذف فیزیکی کند. این در حالی است که اولین تلاش رژیم در همین راستا، یعنی صدور حکم اعدام برای توماج صالحی با اعتراضات گسترده مردمی جواب گرفت و عملا به این واسطه لغو شد. حالا جمهوری اسلامی تصمیم گرفته تا با صدور احکام اعدام برای فعالان دیگر، جامعه را مرعوب کرده، به عقب براند و دستآوردهای تاکنونی انقلاب «زن زندگی آزادی» را در زمینه مبارزه علیه اعدام سرکوب کند... انقلاب ما، انقلابی برای زندگی است و حکم اعدام توسط وحوش جمهوری اسلامی، یعنی ادامه این جنگ بی ‌امان. ما هم بارها گفته ‌ایم که اهل این جنگ هستیم و تا نابودی کامل حکومتی جنایتکار اسلامی به این مبارزه ادامه خواهیم داد.»

تعلیق اجرای حکم سپیده رشنو

سپیده رشنو، دانشجو و شهروند معترض به حجاب اجباری روز چهارشنبه ۳ مرداد، جهت اجرای حکم حبس احضار شد. محکومیت حبس خانم رشنو در خصوص پرونده ای دیگر، توسط دیوان عالی کشور به پرداخت جریمه نقدی تبدیل شده است.

سامان رشنو، برادر خانم رشنو با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود نوشت: «از ۲۰ اسفند ۱۴۰۲ تا همین امروز بارها برای سپیده ابلاغیه فرستادن یا تلفنی احضار کردن. هر بار من یا آقای پناهی ‌پور (وکیل پرونده) به اجرای احکام مراجعه کردیم تا بتوانیم اجرای حکم رو عقب بندازیم. تا وقت بخریم بلکه دیوان عالی رای به تبرئه پرونده دوم بده تا حبس تعلیقی پرونده اول به اجرا در نیاد. دیوان حبس رو به جریمه تبدیل کرد اما چون عنوان اتهامی عوض نشده حبس تعلیقی به اجرا در می ‌آید. دیروز از اجرای احکام تماس گرفتن و سپیده باید شنبه ۶ مرداد خودشو به زندان اوین تحویل بده».

در آذر سال گذشته وکیل خانم رشنو اعلام کرد که پرونده دوم، به دلیل حضور با پوشش مورد انتخاب خانم رشنو در مقابل دادگاه، علیه وی تشکیل شده است.

سپیده رشنو، متولد ۱۳۷۳، دانشجوی مقطع کارشناسی رشته نقاشی در دانشگاه الزهرا و اهل خرم آباد است که به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری، به مدت دو ترم از تحصیل محروم شده است.

روز شنبه ۶ مرداد خانم رشنو با انتشار ویدیویی از اجرای حکم خود خبر داد. او در قسمتی از صحبتهایش گفت: «دست و پای شرع آنقدر توی زندگی ما فرو رفته، که بدن و فردیت و زندگی ما جرمه ...»

در همان روز برادر سپیده رشنو در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس از تعلیق اجرای حکم خواهرش خبر داد و نوشت: «اعاده دادرسی دوم ثبت شده و امیدواریم با تغییر عنوان اتهامی پرونده‌ی دوم، حبس تعلیقی پرونده اول به اجرا در نیاید.»

این خبر در حالی روی می‌دهد که روز جمعه و پس از وایرال شدن پیام تصویری سپیده رشنو، موج گسترده‌ حمایتی در شبکه‌ های اجتماعی برای این فعال سیاسی با هشتگ #آزادی_سپیده_رشنو شکل گرفت که تقریبا تمامی نیروها و بخشهای فعال و پیشرو جامعه ایران را در خود جای می ‌داد.

بیانیه و فراخوان مشترک تشکل‌های دانشجویی سراسر کشور

روز چهارشنبه ۱۰ مرداد، جمعی از دانشجویان کشور و دهها انجمن، تشکل، نهاد و کمیته در نامه ای که به صورت فارسی و انگلیسی چاپ شده بود، خواهان برگزاری فوری تجمعات اعتراضی در داخل و خارج کشور در حمایت از شریفه محمدی، پخشان عزیزی ، نسیم غلامی سیمیاری و وریشه مرادی شدند. بخشهایی از آن را در زیر می خوانیم:

«... طی روزها و هفته ‌های گذشته، جمهوری اسلامی با اتهام واهی بغی (مبارزه مسلحانه علیه حاکمیت اسلامی)، برای دو زندانی سیاسی زن یعنی شریفه محمدی و پخشان عزیزی حکم اعدام صادر کرده است. به علاوه همین اتهام برای نسیم غلامی سیمیاری و وریشه مرادی نیز طرح شده است که می ‌تواند منجر به صدور حکم اعدام برای آنان نیز بشود.

... ما تجربه مثبت ایستادگی برابر صدور حکم اعدام برای توماج عزیزمان را داشته‌ایم و آنرا با فشار اعتراضمان در داخل و خارج از کشور لغو کردیم، ما تجربه مبارزه و ایستادگیهای فراوانی را کنار یکدیگر داریم و با حضور شما گروهها، فعالان، تشکلها، نهادها، احزاب و سازمانهای سیاسی مردمی و سرنگونی ‌طلب و ایرانیان آزادیخواه در خیابانهای جهان، تحمیل فشار به حکومت اسلامی را دیده ‌ایم و روحیه گرفته ‌ایم.

... ما نباید به جمهوری اسلامی اجازه بدهیم که اعدام، این قتل عمد و سازمانیافته حکومتی برای حذف مخالفان را عادیسازی، فراگیر و اجرایی کند. حمله جمهوری اسلامی مشخصا به فعالان زن در جنبشهای اعتراضی، در ادامه جنگ علیه زنان و جنگ علیه تمام جامعه ایران است.

به همین اعتبار، ما از همه گروههای انقلاب «زن زندگی آزادی» و فعالان و ایرانیان آزادیخواه، نهادها و گروههای حقوق بشری، احزاب و سازمانهای سیاسی درخواست داریم که تجمعات اعتراضی در شهر خود را برای شنبه ۲۰ مرداد و یا یکشنبه ۲۱ مرداد (برابر با ۱۰ و ۱۱ اوت-آگست)، در راستای مبارزه علیه جمهوری اسلامی و در دفاع از سایر محکومان به اعدام در خیابانهای سراسر دنیا با حضور خود عملی کنند...» 

آزادی هستی امیری با تصویر پخشان عزیزی در دست

هستی امیری دانشجوی دانشگاه علامه روز یکشنبه ۱۴ مردادماه از زندان اوین آزاد شد. تصویر او پس از آزادی نشان می دهد که نقشی از پخشان عزیزی را در دست دارد. پخشان عزیزی، همبندی هستی، از فعالینی است که اخیرا طی حکمی ناعادلانه و ضد انسانی به اعدام محکوم شده است.

مصطفی نیلی، وکیل هستی امیری در توییتی نوشت: «پس از پذیرش اعاده دادرسی در دیوانعالی ،شعبه هم عرض حبس خانم هستی امیری بابت فعالیت تبلیغی علیه نظام را از یک سال به چهار ماه کاهش داد که با توجه به پایان حبس، ایشان امروز آزاد می‌شوند.»

محمدحسین شعبانی، به زندگی خود پایان داد!

بامداد روز یکشنبه ۱۴ مرداد ۱۴۰۳، محمدحسین شعبانی اینترن ورودی بهمن ۹۶ دانشگاه علوم پزشکی شاهرود در خوابگاه سپهر این دانشگاه به زندگی خود پایان داد.

همچنین طبق اخبار رسیده، یک رزیدنت اطفال که هویت آن تا لحظه تدوین این خبر مشخص نشده، ۲ روز پیش از این حادثه با اقدام به خودکشی به زندگی خویش پایان داده ‌است.

 اعتصاب غذای علی یونسی و امیر حسین مرادی در زندان اوین

علی یونسی و امیرحسین مرادی، دانشجویان المپیادی زندانی در اوین، روز شنبه ۲۰ مرداد در اعتراض به ضرب ‌و شتم زنان زندانی معرض به اعدام رضا رسایی، دست به اعتصاب غذا زدند. آنها در پیامی از زندان اوین نوشتند: «بار دیگر جمهوری اسلامی خون یکی از بهترین جوانان این سرزمین را ریخت و بی‌ شک چیزی جز خشم و قیام درو نخواهد کرد. بر سر مبارزه با اعدام با تمام توان، همراه با بند زنان و سایر زندانها می ‌ایستیم و به عنوان نمادی از این ایستادگی و همراهی یک روز اعتصاب غذا می‌کنیم.»

اطلاعیه و فراخوان در حمایت از اعتصابات سراسری پرستاران

بخشهایی از این اطلاعیه را می خوانیم: «اعتصابات سراسری پرستاران، همراه با تجمعات اعتراضی برگزار شده، فضای سیاسی کشور را تحت تاثیر قرار داده و نظام سلامت کشور را با بحرانی بی‌سابقه مواجه ساخته است. این بار، پرستاران به ستوه آمده از وضعیت شغلی خود، با سلاح اعتصاب به جنگ حکومت آمده‌اند که با توجه به حساسیت مساله نظام درمانی، کیفیت تازه‌ای به مبارزات به حق پرستاران بخشیده است.

... وسعت اعتصاب به قدری است که دستگاههای امنیتی حکومت از طریق تهدید، احضار، تشکیل پرونده و گسیل نیروهای جایگزین برای اعتصاب‌ شکنی در تلاش هستند تا دومینو سرکوب را کامل کنند...

در دل این شرایط، روز چهارشنبه ۲۴ مرداد ۱۴۰۳، تشکل دانشجویان پیشرو به نمایندگی از بخش اعظم دانشجویان معترض و خواهان تغییرات ریشه ‌ای در کشور، ضمن اعلام همبستگی با پرستاران کل کشور، از اعتصابات و اعتراضات سراسری پرستاران قاطعانه حمایت می‌کند.

همچنین فراخوان ما به بخشهای مختلف جامعه به ویژه دانشجویان رشته ‌های علوم پزشکی این است که به هر شکل ممکن از اعتصاب سراسری پرستاران حمایت کرده و در صورت امکان به این اعتصابات بپیوندند. امروز، پرستاران در خط مقدم اعتراض به جمهوری اسلامی برای دفاع از کرامت انسانی شهروندان هستند و مسئولیت جمعی همه ما مردم است که در برابر تعرضات، تهدیدات و حملات حکومت به پرستاران، از اعتصاب آنان حمایت کنیم.»

«محبت» به سبک فرهاد دانشجو

روز سه شنبه ۲۳ مرداد، فرهاد دانشجو با انتشار نامه‌ ای به بهانه «دلایل شخصی» و «ضرورت رسیدگی به مادر» از ریاست این دانشگاه استعفا کرد. او در متن این نامه مدعی شده که «تمام سعی من بر این بود تا محیط دوستانه و پر از "محبت" و آرام و آکادمیک برای پیشرفت امور علمی، فرهنگی و حرکت عالمانه به سمت اهداف عالیه دانشگاه تربیت مدرس را مهیا کنم».

این اظهارات فرهاد دانشجو با واکنش دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس مواجه شد. اگرچه ساعتی بعد خبر مخالفت وزیر فعلی علوم با درخواست استعفای فرهاد دانشجو از ریاست دانشگاه تربیت مدرس منتشر شد اما «امتداد» تصمیم گرفت در گزارشی به بررسی عملکرد فرهاد دانشجو از زبان دانشجویان این دانشگاه بپردازد.

یک استعفا و دو اخراج از استادان این دانشگاه و ۳۰ ترم محرومیت از تحصیل برای دانشجویان در زمان ریاست دانشجو در دانشگاه تربیت مدرس بوده است.

اعتصاب اینترنهای دانشگاه علوم پزشکی بهشتی

روز جمعه ۲۶ مرداد، اینترنهای بخشهای ماژور دانشگاه بهشتی، در اعتراض به برنامه‌ریزی دانشکده پزشکی این دانشگاه اعتصاب کرده ‌اند.

طبق اعلام دانشجویان این دانشگاه، مشکل از جایی پیش آمده که ورودیهای بهمن ۹۷ و قبل‌تر، از ترم ۱۱ و ورودی مهر ۹۸ و بعد از آن، از ترم ۱۲ اینترن می‌ شوند؛ در نتیجه در این بین، میان شروع اینترنی مهر ۹۸ و شروع اینترنی بهمن ۹۷، یک ترم خالی و بدون اینترن می‌ماند. (ترم پاییز ۱۴۰۳)

اینترن‌های این دانشگاه در اعتراض به این بی ‌برنامگی دانشکده، اعتراض خود را نشان داده و از هفته‌ی گذشته در بخشها حاضر نشده ‌اند؛ با این حال دانشگاه نه تنها کمکی به این مسئله نکرده بلکه حتی در بعضی بخشها دانشجویان تهدید نیز شده ‌اند.

سقوط یک دانشجو در حین کارگری

یک دانشجوی ۱۹ ساله در حین کارگری در شهر چابهار، واقع در استان سیستان و بلوچستان، پس از سقوط از ساختمان جان باخت. هویت دانشجوی جان‌باخته، زاهد پرانداخ، معروف به زابد و اهل روستای کندوربن از توابع شهرستان راسک، اعلام ده و زمان وقوع این حادثه را روز یکشنبه ۲۸ مرداد است.

این دانشجو که برای تامین هزینه تحصیل به کارگری ساختمان مشغول بود به دلیل «نداشتن کلاه و امکانات ایمنی» پس از سقوط از طبقه چهارم ساختمان و «برخورد سر با قالب بتن در دم جان خود را از دست داد».

 (منابع استفاده شده برای تهیه این مجموعه: کانال تلگرام دانشجویان پیشرو، کانال تلگرام دانشجویان متحد، هرانا، کانال ایکس ایران اینترنشنال، حال ‌وش)

 

نبرد خلق شماره ۴۸۰، پنجشنبه ۱ شهریور ۱۴۰۳ - ۲۲ اوت ۲۰۲۴ 

 https://t.me/nabard_khalgh

بازگشت به صفحه اول