|
دانشگاه در ماهی که گذشت (اسفند ۱۴۰۲) کامران عالمی نژاد محکومیت علی رمضانی عضو تیم المپیاد میکروالکترونیک ایرانروز چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲، علی رمضانی از دانشجویان و پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر و عضو تیم المپیاد میکروالکترونیک ایران توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی افشاری از بابت اتهاماتی نظیر "اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی و خارجی" و "تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی" جمعاً به ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری محکوم شد. علی رمضانی شامگاه دوشنبه ۲۴ مهر ۱۴۰۲ (۱۶ اکتبر ۲۰۲۴) در پی هجوم نیروهای اداره اطلاعات به منزل خانوادگی اش بازداشت شد و بعدها با وثیقه و موقتاً تا پایان مراحل دادرسی از بند ۲۰۹ زندان اوین تهران آزاد شد. قابل ذکر است که علی رمضانی پیش از این، عنوان پایان نامه برتر کارشناسی انجمن جهانی IEEE را در سال ۲۰۲۱ کسب کرده است و امسال نیز موفق به کسب مدال و دیپلم افتخار هجدهمین المپیاد جهانی میکروالکترونیک International Microelectronics Olympiad در کشور ارمنستان شده است.
بیانیه شورای صنفی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان روز پنجشنبه ۳ اسفند ۱۴۰۲، دانشجویان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان بیانیه ای صادر کردند که در آن به نقض حقوق دانشجویی و زیر پای گذاشتن مصوبه های تصویب شده دانشگاه توسط ارگانهای سرکوب اشاره می کند، در زیر بخشهایی از این بیانیه را می خوانید: «... از آنجایی که یکی از مهم ترین رسالتهای دانشجویان، علم آموزی است و امروزه علم حرف اول را می زند، دانشگاه به یکی از مهم ترین و حساس ترین مراکز علم آموزی تبدیل شده است. با شروع دوران ریاست جناب آقای دکتر شعبان شتایی جویباری در این دانشگاه و ایجاد تحولات گمان نمی‌کردیم که چهرهِ آکادمیک قدیمی ترین دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی کشور تبدیل به مکانی زمخت، خشن، استراتژیک و محلی برای جولان ارگانهای غیر علمی گردد و ما را از دیوار امنش دور نماید! اکنون! چه فرقی می‌کند چشم انداز پادگان باشد یا دانشگاه! اینک به لطف و مساعدت ریاست دانشگاه و برگزاری همایشهای متعدد ارگانهای غیر دانشگاهی و تردد سربازان و کادرهای نظامی با لباس فرمهای مربوطه در محیط علمی دانشگاه، دوگانگی و پارادوکسی در اذهان دانشجویان ایجاد کرده که به دور از حرمت و حریم این مرکز دانشگاهی است. چرا که جو صمیمانه و آرام علمی آن را به مکانی دلهره آور بدل نموده است. شورای صنفی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان به نمایندگی از جمیع دانشجویان، در ایامی که ورود اتومبيل از جانب دانشجو به دانشگاه حتی جهت انجام امور پژوهشی و مطالعاتی خلاف قوانین و مقررات وضع شده دانشگاه است، ورود و تردد خودروهایی با پلاک نظامی و تردد و پارک در محل رفت و آمد دانشجویان را محکوم نموده و مراتب اعتراض خود را بدین وسیله به آگاهی می رساند و حق اعتراض را برای خود محفوظ می داند...»
اعتراض دانشجویان خوابگاه دخترانه چمران روز شنبه ۶ اسفند ۱۴۰۲، دانشجویان خوابگاه دخترانه چمران در دانشگاه تهران به دستور دانشگاه مبنی بر تخلیه خوابگاه از ۱۷ اسفند و مجازی شدن دانشگاه از ۱۹ اسفند به بهانه ماه رمضان و پایان سال تحصیلی و بهره مندی از شیوه های آموزش ترکیبی اعتراض کرده و در محیط دانشگاه دست به راهپیمایی زدند. در این راهپیمایی دانشجویان شعار می دادند: «آموزش مجازی نمی خواهیم، نمی خواهیم/ دانشجو داد بزن، حقتو فریاد بزن/ ما تماشاگر نمی خواهیم، به ما ملحق شوید/ آموزش حضوری، حق مسلم ماست» لازم به ذکر است بنا به مصوبه های تصویب شده و استناد به نظامنامه آموزش الکترونیکی، این تصمیم دانشگاه بدون رعایت مقررات قانونی اخذ گردیده و تصمیمی غیرقانونی و باطل است.
روز دوشنبه ۷ اسفند ۱۴۰۲، و چند روز قبل از نمایش انتخابات، دانشجویان کشور بیانیه ای مبنی بر تحریم این نمایش صادر کردند که در زیر بخشهایی از آن را می خوانید:
«... رای ما سرنگونی جمهوری اسلامی و پیروزی انقلاب "زن زندگی آزادی"
است؛ مردم را به سرعت بخشیدن به پروسه سرنگونی فرامی‌خوانیم! در این مصاف، جمهوری اسلامی در حال کشمکش و درگیری هر روزه برای بقای خودش است و ما هم در تلاشیم تا نابودی این حکومت کثیف که شرایط ضدانسانی موجود را برای میلیونها نفر از ما ایجاد کرده، نزدیک و نزدیک تر کنیم.
در مقابل این موج عظیم «نه» گفتن به وضع موجود، جمهوری اسلامی قرار
گرفته که در تلاش است خودش را، قوانین و فرهنگ غم و عزایش را، حجاب و
اجبارش را، استثمار و سرکوب، قتلهای ناموسی و اعدام و ترور و شلاق و
تجاوز و شکنجه اش را به ما تحمیل کند.
ما دانشجویان همانطور که قبلا هم در دانشگاه هنر اعلام کرده ایم بین خودمان و شما جنایتکاران، یک دریای خون فاصله می بینیم و پاسخ مان به شما یک کلمه هست: نه!...»
اعتصاب و اعتراض دانشجویان دانشکده تغذیه دانشگاه بهشتی دانشجویان دانشگاه بهشتی در اعتراض به غذای سلف، روز سه شنبه ٨ اسفند با تحریم سلف ظروف غذای خود را در صحن دانشگاه رها کردند. لازم به ذکر است که این دانشگاه حدود ۶٠٠ دانشجوی بین الملل را پذیرش کرده که کلاسهای این دانشجویان در آمفی تئاترهای دانشکده تغذیه برگزار می شود، این درحالی است که تعداد دانشجویان روزانهِ این رشته حدود ۴٠٠ نفر است. پذیرش این دانشجویان در کنار تبعیض بیش از پیش برای دانشجویان ایرانی و تعداد نیروی حراست بیشتر برای آنها نسبت به دانشجویان اتباع، باعث مشکلات رفاهی و آزادی عمل کمتر برای دانشجویان این دانشگاه شده است.
دفن "عدالت اداری" در مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی! شورای عالی انقلاب فرهنگی در مصوبه اخیر خود به مورخه ۱ اسفند ۱۴۰۲، تجدید نظر خواهی تمامی تصمیمات و آرای صادره در هیأتها و کمیته های فعال در وزارتخانه های علوم و بهداشت، سازمان سنجش و دانشگاهها، از جمله تصمیمات و آرای هیأت رسیدگی به تخلفات انتظامی اساتید و کمیته انضباطی دانشجویان را از شمول صلاحیت دیوان عدالت اداری و سایر مراجع قضایی خارج دانست. پس از تدوین و تصویب ۴٨ ساعتهِ آییننامه انضباطی سال ۱۴۰۱ توسط وزیر علوم و بهداشت و برگزاری شبهه دادگاه در دانشگاهها که در آن برای زیر پا گذاشتن حقوق انسانی و شهروندی و دانشجویی دریغ نشد، حال دست بر حق تجدیدنظر خواهی دانشجویان و اساتید برده اند. مغایرت مصوبات اخیر شورای انقلاب فرهنگی با اصول اولیه یک دادرسی منصفانه، آشکارتر از آن است که نیاز به ادله داشته باشد. مصوبه مزبور مصداق بارز «خروج از صلاحیت» است که در یک نظام عدالت اداری «سالم»، با ضمانت اجرای «ابطال» مواجه میشود. ابراهیم رییسی، رییس شورای عالی انقلاب فرهنگی، مصوبه مذکور را در یکم اسفند ابلاغ نموده است.
تجمع دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر روزچهارشنبه ۹ اسفند، جمعی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر برای اعتراض به گیر دادن حراست به پوشش دانشجویان پسر، نبود امنیت آموزشی و وضعیت نامناسب غذا در ساختمان معاونت فرهنگی این واحد آموزش عالی در استان سیستان وبلوچستان تجمع کردند.
تجمع دانشجویان دانشگاه ملی زابل روزیکشنبه ۱۳ اسفند، دانشجویان دانشگاه ملی زابل برای اعتراض به کیفیت غذای سلف سرویس دست به تجمع دراین واحد آموزش عالی دراستان سیستان وبلوچستان زدند. یکی از دانشجویان گفت: در دانشگاه ملی زابل قبلا جمعه ها و پنجشنبه ها سلف دانشگاه غذا نمی داد اما روز انتخابات به ما غذا دادند و امروز کیفیت غذاها خیلی پایین بود دانشجویان به این موضوع اعتراض کردند. تعلیق از تحصیل به خاطر شرکت در مهمانی خصوصی روز دوشنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۲، در ادامه سیاستهای سرکوبگرانه کمیته های انضباطی و حراست دانشگاهها علیه دانشجویان، شمار دیگری از دانشجویان دانشگاه علم و صنعت با احکام انضباطی روبرو شدند. یازده دانشجوی این دانشگاه در پی شرکت در یک مهمانی مختلط به احکام انضباطی یک تا سه ترم تعلیق محکوم شده اند. برخی از این دانشجویان توسط پلیس امنیت اخلاقی احضار شده و یا در جلسات کمیته انضباطی دانشگاه وادار به نوشتن تعهداتی در این رابطه شده اند، آنها معتقد هستند که «دانشگاه در بالاترین سطح به حریم خصوصی آنان ورود کرده است». یکی از این دانشجویان که نامش محفوظ است، درباره نحوه برخورد مسئولان دانشگاه در جلسه های کمیته انضباطی اذعان داشت: «خیلی به ما فشار آوردند تا چیزهایی را که خودشان می خواهند، بنویسیم. من نمی دانم اگر عکسهای دسته جمعی ما بدآموزی داشت، چرا همه را در ابعاد بزرگ و رنگی پرینت گرفته بودند؟» برخی از این دانشجویان می گویند گروهی از آنان به بهانه سفر رفتن با هم، با پرونده های سنگین تری در کمیته انضباطی دانشگاه مواجه شده اند. اعمال محرومیتهای تحصیلی علیه دانشجویان به بهانه های مختلف از جمله شرکت در مهمانی خصوصی، امری مسبوق به سابقه است. در یکی از آخرین موارد، تعدادی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم به دلیل برگزاری مهمانی مختلط، توسط کمیته انضباطی این دانشگاه به منع موقت از تحصیل محکوم شدند. اعتراض دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران روز سه شنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۲، دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در واکنش به انتصاب سردار معز خادم حسینی به معاونت پژوهشی این دانشکده با نصب پوسترهایی با عنوان «معاون پژوهشی بدون پژوهش!» به مقایسه سابقه پژوهشی این سردار سپاهی با معاونین پژوهشی دانشکدههای دیگر دانشگاه تهران پرداختند. نشاندن فردی با خوشه های بر دوش لباسِ نظامی و روزمه ای پر از «هیچِ علمی» بر صندلی معاونت پژوهشی پیامی روشن برای حال و آینده وضعیت آکادمی و مخصوصا علوم اجتماعی ایران دارد. نامه اعتراضی شورای صنفی دانشگاه صنعتی شریف روز چهارشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۲، شورای صنفی دانشگاه صنعتی شریف در پی نامه ای اعتراض خود نصبت به اقدامات ماموران حراست با دانشجویان را اعلام کرد، در بخشهایی از این نامه می خوانیم: «... مشاهده رفتارهای خارج از عرف و فاقد اخلاق حرفه ای بعضی نیروهای حراست و نیز توهین مستقیم آنان به دانشجویان، دیگر ما را به ستوه آورده است. اشخاصی که بعضا اتیکت و لباس مخصوص حراست نیز به همراه ندارند و بدون آنکه بدانیم که هستند و اینجا چه می خواهند با الفاظ نامناسب و ادبیاتی نه در خور جامعه دانشگاهی با دانشجویان برخورد سلیقه ای و خارج از عرف می کنند. تخطی از قوانین و عرف جامعه توسط اعضای حراست که خود مأمورین اجرای قانون در دانشگاه هستند به هیچ عنوان پذیرفته و قابل قبول نیست و دانشجویان خواهان اجرای مجازات در خور و توبیخ برای چنین افرادی هستند. چه کسی به آنها اجازه داده در دانشگاه بر سر دانشجو فریاد بکشند و با احضار به دفتر حراست برای دانشجویان رعب و وحشت و استیصال ایجاد کنند؟ یک قدم پا را فراتر می گذاریم و می گوییم در شان یک دانشجو نیست که با نیرویی که نمی تواند زبان و رفتار خود را کنترل کند هم کلام شود. اما شما این را به یک فرایند قانونی روزانه تبدیل کرده اید، سکوت و چشم پوشی شما در برابر چنین رفتارهای عامدانه ای باعث میشود این اشتباهات سیستماتیک به نظر آیند. نیروهای شما روزانه در مکالمات خود ادعا می کنند ما دانشجوی این دانشگاه نیستیم، بعد چطور ایشان بدون کارت شناسایی مأمور که چه عرض کنیم صاحب دانشگاه محسوب می شوند؟ شورای صنفی مرکز، توهین به اعضای شوراهای دانشکده ای را به هیچ عنوان نپذیرفته و تا آخرین قدم پیگیر این موضوع خواهد بود. از دانشجویان نیز تقاضا می شود از نشان دادن کارت دانشجویی خود به افراد پیرهن آبی ای که اتیکت ندارند و هویت شان مجهول است خودداری نمایند. دانشجویان واضحا موظف به نشان دادن کارت خود به افراد ناشناخته نیستند...» بیانیه دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه در بخشهایی از این بیانیه که روز جمعه ۱۸ اسفند، برابر با ۸ مارس « روز جهانی زن» صادر شده، آمده است: ما دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه به تمامی زنان آزاده در جهان و زنان و دختران دانشجو در میهنمان درود می فرستیم. اینک سالی نو در گرامیداشت روز جهانی زن فرا می رسد. روز جهانی زن یک ایستگاه برای توقف و تفکر برای همه ما دانشجویان است. معتقدیم که تغییر اوضاع کنونی و پایان دادن به تاریکی و تباهی زمانه که بیش از همه زنان را هدف قرار داده است در ایمان و باور دختران و زنان محقق می شود. در این میان تقویت سنگر زنان و دختران در دانشگاههای ایران بیش از پیش احساس می شود و باید راههای مقابله با تفکیک جنسیتی را گسترده و فراگیرتر کنیم. بر هر آزاده ای واجب است که در راستای مبارزه با این تبعیضات جواب این سوالات را پیدا کند که چرا نابرابری؟ چه باید کرد؟ مسؤلیت انسانی و اجتماعی ما با توجه به شناخت این مسیر طولانی چیست؟ بنابراین سرنوشت زنان با اصلی ترین چالش یعنی آزادی و برابری و دموکراسی گره خورده است. زنان ایران به دلیل تسلیم نشدن به حاکمیت زن ستیز و قرون وسطایی، به سطح بالایی از آگاهی دست یافته اند. اگر چه؛ این آگاهی و پیشرفت، همواره با دیوارهای سرکوب و محدودیتهای مختلف در دانشگاهها و محیطهای آموزش عالی روبرو می شود. اما باید باور داشته باشیم که مشارکت برابر زنان در پهنه های سیاسی و اقتصادی، تضمین آزادی و دموکراسی و امنیت و عدالت و پیشرفت در جامعه ایران است، باید باور داشته باشیم که شکست استبداد دینی حاکم بر میهن مان با پیشتازی جنگاوری و رهایی زنان و مردان در کنار یکدیگر امکان پذیر است. ( منابع استفاده شده برای تهیه این مجموعه: شوراهای صنفی دانشجویان کشور، هه نگاو، هرانا، کانالهای تلگرام دانشجویان متحد، دانشگاه تهران – دانشجو، حال وش، دانشجویان پیشرو) منبع: نبرد خلق شماره ۴۷۵، چهار شنبه ۱ فروردین ۱۴۰۳ - ۲۰ مارس ۲۰۲۴
|