یادداشت سیاسی نبردخلق شماره ۴۶۸ اول مهر ۱۴۰۲

معنی واقعی سه کلید واژه «شیب تُند»، «قُلِه» و «خَستِه»

مهدی سامع

همه می دانند و ولی فقیه بیش از همه می داند که حال و احوال ولایت اش بحرانی است و راه گریزی هم ندارد. او پیش از این برای «مدیریت» ریزش در درون و مهار عصیان در بیرون و البته نگهداری بی چون و چرای سرکردگی اش، یک «گوش به فرمان» را بر قوه مجریه برگمار کرد.  

برخی چنین می اندیشند که مقام معظم در یکدست سازی نظام مرتکب اشتباه شده و اگر چنین نمی کرد، وضعیت حاکمیت بهتر از این که اکنون هست، می بود. این گروه از تحلیلگران به چالشهای درون نظام و شیوه درهم ریخته حکمرانی استناد می کنند و فراموش می کنند که راهبرد یکدست سازی و برگماری «دولت جوان حزب الهی» برای «مدیریت قهری» همین چالشها انتخاب شده است. نکته مهم این است که انتخاب راهبرد «بازدارندگی بدون شکاف» نه بر اساس منافع جامعه و یا سودمندی همهِ «شُرَکا»، که تنها برای پاسداری از امنیت و ماندگاری «ولایت» است. در این مورد محمدرضا تاجیک گفت: «تمرکز و خالص سازی و خودی سازی قدرت که از چند سال پیش آغاز شده، مبتنی بر یک هراس بزرگ معطوف به بقاء است.» (جماران، یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲)

روز پنجشنبه ۲۶ مرداد امسال، خامنه ای در دیدار با فرماندهان سپاه گفت: «ما فصل مُشبعی [دامنه داری] را حرکت کرده‌ ایم؛ این سربالایی، این شیب تند را عبور کرده ‌ایم، به قلّه ‌ها نزدیک شده ‌ایم. نباید خسته بشویم. امروز روز خسته شدن نیست، روز ناامید شدن نیست؛ امروز روز شوق است، روز امید است، روز حرکت است؛ مسئولین کشور در بخشهای مختلف باید با این روحیه حرکت کنند.»

ولی فقیه مژده می دهد که نظام از «شیب تند» عبور کرده و به «قُلِه» نزدیک شده و هشدار می دهد که نباید «خَستِه» شد. شیب تندی که خامنه ای وانمود می کند که از آن عبور کرده همان «شرایط انقلابی» است که در تار و پود جامعه نفوذ کرده است.

محمد جواد لاریجانی در تشریح «قُلِه» می گوید: «هیچ کشوری در غرب آسیا به اندازهِ ما بر تکنولوژی و توان هسته ‌ای سیطره ندارد.» (سایت خامنه ای، شنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۲)

تعریفهای دیگری هم از «قُلِه» وجود دارد. علی سعدوندی کارشناس اقتصادی می ‌گوید: «در ۲۰سال گذشته چیزی در حدود ۱۵۰۰میلیارد دلار منابع ارزی داشتیم و آنها را هَدَر داده ‌ایم. ۱۵۰۰میلیارد دلار منابع خیلی سنگینی است و اگر فقط یک چهارم آن را در زیرساختها هزینه می ‌کردیم، از نظر زیرساختی در رده کشور‌هایی مانند ژاپن قرار می‌ گرفتیم.» (رویداد۲۴، جمعه ۲۷ مرداد ۱۴۰۲)

سهراب مشهودی رییس گروه شهرسازی جامعه مهندسین مشاور می گوید: «جمعیت حاشیه نشین ایران از ۵ درصد به ۲۵ تا ۳۰ درصد رسیده... ما همزمان با اینکه 19 میلیون حاشیه نشین داریم، 2.5 میلیون واحد خالی هم داریم... مردم از سر اجبار ناشی از گرسنگی، خشکسالی و سرریز جمعیت روستاها به حاشیه شهرها می آیند...» (جماران، شنبه ۴ شهریور ۱۴۰۲)

یوسف نوری، وزیر سابق آموزش و پرورش گفت: «نزدیک به ۹ میلیون بی ‌سواد مطلق در ایران وجود دارد.» (ایسنا، شنبه ۴ شهریور ۱۴۰۲) این آمار بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ است و طی نزدیک به هفت سالی که از آن گذشته، تعداد بی سوادان مطلق که خواندن و نوشتن را نمی دانند افزایش پیدا کرده است.

«شاخص فلاکت در برخی استانهای ایران از ۶۰ درصد عبور کرد... میزان تورم سالانه استانهای مختلف ایران که توسط مرکز آمار منتشر شده نشان می ‌دهد استانهای لرستان (۶۷.۲ درصد)، کرمانشاه (۶۴.۴ درصد) و کردستان (۶۳.۷ درصد)، بیشترین نرخ فلاکت را داشته ‌اند.» (دویچه وله به نقل از دنیای اقتصاد، سه شنبه ۲۸ شهریور ۱۴۰۲)

در مورد «خَستِه» شدگان هم جواد کریمی قدوسی، از فعالان «جبهه پایداری» و از اشغالگران بهارستان می گوید: «آقا که می ‌داند... خیلیها دارند می ‌برند، هی می ‌گوید نبرید روحیه داشته باشید! امروز روز نشاط است! روز بشارت است!» (تلویزیون رژیم، پنجشنبه ۱۶ شهریور ۱۴۰۲)

در این مورد ناصر نقویان، دبیر پیشین «هیأت عالی گزینش» گفت «در ۴۰ سال بعد از انقلاب این را به وضوح دیده ‌ایم، انقلابیون دو آتشه و سه آتشه ‌ای که امروز از بسیاری کارهای انقلابیگری تجدیدنظر کرده‌ اند و گاهی نادم شده‌ اند و طلب استغفار کرده ‌اند...» (جماران، پنجشنبه ۱۶ شهریور ۱۴۰۲)

سه کلید واژه «شیب تُند»، «قُلِه» و «خَستِه» به طور واقعی شرایط کنونی حکومت و جامعه را نشان می دهد. رسانه های حکومتی به وفور واقعیتهای این سه کلید واژه را به اشکال مختلف تعریف و تشریح می کنند که چند مورد آن در بالا ثبت شد. از نگاه جامعه که در ستیز مداوم با ولایت خامنه ای است، یکدست شدن حکومت گرچه تدبیری برای انسجام قدرت با هدف مهار برآمدهای مردم است، اما خروجی آن نه انسجام در ولایت است و نه مهار جنبش مردم. رژیم ولایت فقیه با غارت جامعه و کشور و با خدعه، خرافه، ریاکاری و تکیه بر سرنیزه، تلاش برای ساخت سلاح هسته ای و صدور بنیادگرایی اسلامی، برای بقا و امنیت به بی سابقه ترین تبهکاری ادامه می دهد. سپهر سیاسی ایران در «شیب تند» در حال پیشروی است. «قُلِه» نظام همان «دره» ژَرفی است که در یک سو جامعه و در سوی دیگر استبداد مذهبی قرار دارد.   

منبع: نبرد خلق شماره ۴۶۸، شنبه یکم مهر ۱۴۰۲ - ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۳

 

 https://t.me/nabard_khalgh

بازگشت به صفحه اول