|
متن سخنان زینت میرهاشمی در کنفرانس دادخواهی اجلاس جهانی ایران آزاد پاریس - دوشنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۲
با درود به همه شما و به رزمندگان پایدار در اشرف ۳ ابتدا مایلم پیروزی مقاومت در پیکار حقوقی را به تمامی آزادیخواهان و به طور ویژه به خانم مریم رجوی شادباش بگویم. برگزاری موفق اجلاس جهانی ایران آزاد پیش به سوی جمهوری دموکراتیک، یک تودهنی به رژیم و سلطنت طلبان است که حقیرانه آزادی بیان و حقوق بشر را برنمی تابند. درود می فرستم به مردم بپاخاسته ایران، به زنان و مردان شجاعی که با انقلاب ژینا، چهره ایران زمین را دگرگون کردند. ادای احترام می کنم به خانواده شهیدان خیزش انقلابی که جهانی را بیدار کردند. همبستگی و همدردی خود را با مبارزانی که چشمهایشان با ساچمه های ارتجاع از بین رفت اعلام می کنم. درود بر فعالان کارگری، معلمان و همه کنشگران زندانی و به ویژه زنان که در قیامهای هشت ماه گذشته پیشتاز مبارزه برای رهایی بودند و گرامی می دارم یاد و نام فرمانده افشین را که قتل او لکه ننگی بر چهره مماشاتگران است. در رابطه با جنبش دادخواهی که موضوع کنفرانس امروز هست. ضمن درودهای فراوان به فعالان جنبش دادخواهی باید بگویم که جنبش دادخواهی، جنبشی ملی است که مطالبه ی آن و موفقیت آن در کشورهای دیکتاتوری کمک به کاهش و حتا پایان چرحه ی خشونت حکومتی می کند. در جنبش دادخواهی، مطالبات نه به اعدام، نه به شکنجه و نه به سرکوب و آزادی بیان و حق زندگی هم در آن می گنجد از این منظر هر کسی که خواهان تقویت این خواسته های انسانی است باید در جهت تقویت این جنبش کمک کند. این که می بینیم امروز باقیمانده های ساواک و دستگاه سرکوب دیکتاتوری سلطتنی دوباره فیلشان هوای هندوستان کرده دقیقا هب این خاطر است که پرونده های سرکوب و شکنجه دستگاه مخوف ساواک برای نسلهای بعد باز نشد. جنبش دادخواهی یکی از پایه های اصلی جنبش ضد دیکتاتوری است. مردم ایران برای آزادی، عدالت، حق زندگی انسانی، نابودی تبعیض جنسیتی، مذهبی و ملی قیام کرده و تا سرنگونی نظام ولایت فقیه به مبارزه ادامه می دهند و آتش انقلاب را در شکلهای مختلف شعله ور می کنند. جمهوری اسلامی که تنها قدرتش در مدیریت سرکوب خلاصه شده، تلاش می کند که این شعله ها را خاموش کند. در نتیجه می خواهد نیروی اپوزیسیون سازمانیافته که در براندازی نقش مهم دارد را از طریق سیاست مماشات ضعیف کند. رژیم به قیمت حراج تمامی ایران راهکار نرمش زبونانه را، البته به طور موقت در پیش دارد. مماشاتگری برای عادی سازی مناسبات با رژیم تروریستی جمهوری اسلامی، دقیقا کمک به حفظ رژیم در برابر خواست مردم که در کف خیابان بیان می شود است. این سیاست نشان می دهد که نه فقط خامنه ای از جنبش انقلابی وحشت زده شده بلکه تمام کارگردانان سیاست مماشات هم از این جنبش ترسده اند. اگر کشورهای اروپایی گمان می کنند با امتیاز دادن به رژیم ایران و یورش به مجاهدین خلق می توانند تنش با رژیم را کاهش دهند، اشتباه بزرگی مرتکب شده اند. تجربه نشان داده است که هیچ مناسباتی با رژیم ولایت فقیه پایدار نیست. تنش زایی، جاه طلبیهای تروریستی و رویای رسیدن به سلاح هسته ای و قدرت برتر در منطقه، امکان مناسباتی متعادل با جامعه بین الملل را میدان نخواهد داد. سازمان چریکهای فدایی خلق ایران در یازدهمین اجلاس شورای عالی خود اعلام کرد: «بررسی وضعیت فلاکتبار مردم نشان می دهد که رژیم حاکم در کلیت آن با همه دسته بندیها و باندهای درونی اش مقابل جامعه قرار گرفته است. عملکرد کارگزاران نظام و در راس آن ولی فقیه، در چند کلمه خلاصه می شود؛ دزدی از جیب و سفره مردم، چپاول ثروت و سرمایه های جامعه، استثمار بی حد و مرز نیروهای کار، تخریب محیط زیست کشور و انباشت سرمایه و ثروت در دست دو درصد. جامعه در برابر حاکمان قرار گرفته و هِرَم قدرت در جدال درونی مداوم که همواره افزایش می باید به حیات خود ادامه می دهد.» با یک جمله به صحبتهای خود پایان می دهم؛ انقلاب جاری، انقلابی است که رژیم را پشت سر گذاشته و هر سیاستی که به حفظ رژیم ملاها یاری رساند علیه این جنبش و خواسته های برحق مردم ایران است. سپاس که به من گوش کردید
منبع: نبرد خلق شماره ۴۶۶، یکشنبه یکم مرداد ۱۴۰۲ - ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۳
|