|
نظام در «راه بی بازگشت» سرنگونی زینت میرهاشمی
سخنگوی نیروی انتظامی روز ۲۵ تیر، از استقرار گشتهای سرکوب ارشاد و خودروهای شکار زنان در خیابانها خبر داد. یورش دوباره مزدوران گشت ارشاد به خیابانها و مقاومت زنان در برابر آنان، باعث جدل و مخالفت حتا در میان کارگزاران و وابستگان به رژیم شد. پاسدار رادان، سرکرده نیروی انتظامی رژیم، روز پنجشنبه 29 تیر، در برابر موج تنفر مردمی و ایستادگی زنان در برابر مزدوران گشت ارشاد و شکاف در حکومت در این مورد، مدعی شد که: «همه بدانند که این ماموریت را بی بازگشت می دانیم.» امنیتی کردن پوشش اختیاری زنان، اهمیت این «ماموریت» را نشان می دهد. دبیر کارگروه آسیبهای اجتماعی معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری رژیم در رابطه با هزینه هایی که برای پوشش اجباری صورت گرفته گفت: «بنا به گزارشها ۱۵۰ برابر بودجه یک ساله ایران در جنگ شناختی سال گذشته به عنوان هزینه رسانه ها به منظور ایجاد محرکهای تاثیر گذار در ذهن افراد در نظر گرفته شده است.» (خبرگزاری برنا ۲۴ تیر ۴۰۲) حسین سلامی سرکرده کل سپاه تروریستی پاسداران، در روز ۲۴ تیر ماه، باز نعره تکراری کشید و گفت: «طومار ناامن کنندگان ایران را در هم می پیچیم/ با کسی که محاربه کند مقابله می کنیم/ اما عده ای که نیاز به کمک دارند و به سمت آتش می روند را نجات می دهیم...» آخوند کاظم صدیقی رئیس ستاد امر به معروف، نگرانی بیشتر از «کشف حجاب» نسبت به «گرانی» را اعلام کرد. این آخوند مفتخور و مرتجع از نگرانی اش نسبت به سقوط رژیم که با «دستهای غیب» تا حال حفظ شده و «بی حجابی» را تهدید نظام می داند که امنیت آن «با عمامه، چادر و مجالس امام حسین پر رنگ» شده است. البته «دستهای غیبی» که این آخوند برای حفظ رژیم گفته است، همان سرکوب است. به عهده نگرفتن مسئولیت به خیابان آوردن مزدوران گشت ارشاد از طرف کارگزاران دولت و تاکید حسین شریعتمداری مدیر مسئول کیهان، بنگاه نظری خامنه ای بر این که «گشت ارشاد با دستور مستقیم رئیسی و اژه ای بازگشته» گوشه ای از جدال کوتوله های مرتجع در سپهر سیاسی ایران است. رژیم خشونت عریان و بی رحمانه علیه زنان را وسیله ای جهت پوشاندن فقر، فساد و غارتگری به کار می برد. اختصاص بودجه های کلان به نهادهای سرکوب زنان و کارآفرینی برای عده ای مزدور دقیقا برای ساده سازی جنبشهای اعتراضی بازنشستگان، کارگران، کشتار کولبران، کشتار زندانیان سیاسی و سرکوب وحشیانه هموطنان کُرد و بلوچ است. حکومت یکدست خامنه ای تلاش می کند تلخی بی آبرویی دولت رئیسی (قاتل 67) را با سرکوب زنان تلافی کند. این دیگر فقط مردم نیستند که خط باطل بر تمامی حکومت کشیده اند بلکه از میان حواریون سینه چاک خامنه ای و باندهای حکومتی به دولت رئیسی نمره رفوزگی داده اند. بی ریختی رئیسی، منتخب بی چون و چرای خامنه ای تا جایی رسیده است که به قول آخوند احمد خاتمی «برخی زمزمه استعفای رئیس جمهور را می کنند». شکاف بی سابقه بر سر پوشش اجباری زنان در هرم قدرت همزمان با تکثیر شجاعت در میان زنان برای پوشش اختیاری، زائیده جنبش انقلابی است. با وجود لجن پراکنی مداحان، امام جمعه ها و حافظان امپراطوری مالی خامنه ای ضحاک و با وجود مزدوران بسیجی در ماشینهای گشت ارشاد برای شکار طعمه در خیابان، زنان همچنان مقاومت می کنند. گسیل مزدوران آنهم در شکل علنی و از پیش اعلام شده، نشانهِ شکست همه قوانین و تهدیدهای یک ساله اخیر در مورد زنان است. از این منظر و در این برش زمانی از جنبش انقلابی، شمشیر سرکوب، پیروز میدان نیست. بر بستر جنبش انقلابی، ایستادن در برابر هر اجبار حکومتی، از دین اجباری، حجاب اجباری، فقر اجباری، حکومت اجباری و... نمادی از مقاومت انقلابی در برابر حکومت است. در آستانه سالگرد قتل حکومتی زنده یاد ژینا، در هماوردی چالشگران علیه وضع موجود با حکومت سرکوبگر، جنبش ضد دیکتاتوری هر روز بالنده تر و با تجربه تر، ورشکستگی رژیم را به معرض دید همگان می گذارد. در میدان رویارویی بین مردم با حکومت، بر خلاف نظریه پردازان آرامش طلب، این خشونت حکومتی است که مردم بی سلاح را به واکنش دعوت می کند. در آستانه سالگرد ۲۵ شهریور، روزی که اعلام قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی آتش قیام را شعله ور کرد، بالا بردن هزینه سرکوب و خشونت رژیم با تقویت جنبش در خیابان و تداوم آن ضروری است. سیمای قیام ۴۰۱ نشان داد که آتش سوزنده شعله هایی که در کف خیابان برپا شد، همچنان تا سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی شعله ور خواهد ماند.
منبع: نبرد خلق شماره ۴۶۶، یکشنبه یکم مرداد ۱۴۰۲ - ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۳
|