فدایی شهید یدالله زارع کاریزی گردآوری و تنظیم: امیر ابراهیمی
رفیق یداله کارگر کارخانه نپتون بود و در جریان کار و استثمار شدید به طور دائم در چالش با کارفرما و حکومت حامی آن بود. طی این مبارزات حق طلبانه بارها تهدید و دستگیر شد و در سال ۱۳۵۲ در اعتصاب و تجمع کارگران دستگیر و با شکنجه و آزار بسیار سرانجام دادگاهی فرمایشی وی را یک سال و نیم حبس محکوم کرد. در آن سالها که حماسه سیاهکل و جنبش انقلابی مسلحانه شرایط سیاسی و فرهنگی جامعه را تغییر داده بود، روحیه مبارزاتی در جوانان رشد چشمگیری داشت. زنده یاد رفیق یدالله زارع کاریزی در زندان با چریکهای فدایی خلق آشنا و بلافاصله پس از آزادی به سچفخا پیوست وهمراه با فدایی خلق محمود عظیمی بلوریان به پایگاه آموزشی (دولت آباد) تحت مسئولیت رفیق فدایی مارتیک قازاریان منتقل شد . پایگاه آموزشی دولت آباد روز شنبه ۷ تیر ۱۳۵۴ مورد حمله انبوه ماموران امنیتی قرار گرفت. رفقای ساکن در این پایگاه ساعتها مقاومت کرده و از پایگاه سازمان دفاع کردند. اما حجم زیاد آتش از جانب دشمن، منجر به شهادت رفقا مارتيک قازاريان، محمود عظيمی بلوريان، نزهت السادات روحی آهنگرانی و يداله زارع کاريزی شد. حماسه مقاومت دلیرانه این رفقا بازتاب گسترده ای در جامعه و در میان جوانان داشت. نتیجه پوشش خبری این درگیری در رسانه های حکومتی به زیان رژیم شاه شد. بسیاری از دوستان و آشنایان رفیق یدالله، به ویژه شماری از همکاران کارگر او پس از این رویداد حماسی به جانب سازمان چریکهای فدایی خلق ایران تمایل پیدا کردند. یاد و نام کارگر انقلابی رفیق یدالله زارع کاریزی جاویدان.
منبع: نبرد خلق شماره ۴۶۵، پنجشنبه یکم تیر ۱۴۰۲ - ۲۲ ژوئن ۲۰۲۳
|