|
متن سخنرانی زینت میرهاشمی در مراسم ۸ مارس بروکسل / ۱۳ اسفند ۱۴۰۱/۴ مارس ۲۰۲۳ خانم رجوی عزیز، درودها و سلام های صمیمانه و از ته قلب مرا بپذیرید. با درود به زنان ایران که پیشتاز انقلابی بی نظیر هستند و درود به شما و دوستان عزیز و به زنان انقلابی همرزممون در اشرف۳. من می‌خواهم یک جمله به این زنان بگویم. می‌خواهم بگویم که درود به شما که به رغم حجم سنگینی از تبلیغات از طرف رژیم ولایت فقیه و همسویان آن به شما می‌شود، شما همچنان مقاوم در سنگرتان هستید و این‌که به جایی که به هدفهای شما، به اندیشه‌های شما فکر بکنند، بند می‌کنند به حجاب شما و این حجابو مشکل می‌دونند. می‌خواهم بگویم مشکل خودشونه، نه مشکل حجاب شما برای این انقلاب. روز جهانی زن رو به همه کسانی که برای برابری، آزادی و رفع تبعیض جنسیتی پیکار می‌کنند، تبریک می‌گم. به زنان زندانی سیاسی درود می‌فرستم و از مقاومت آنان ستایش می‌کنم و به آنها می‌گوییم؛ شما افتخار مردم ایران هستید زنان. سلام و درود به رزمندگان کانونهای شورشی به‌ویژه زنان شورشی که علیه همه اشکال ستم بپاخاسته و در صف اول مبارزه علیه استبداد مبارزه می‌کنند. روز جهانی زن را به همه ی پیکارگران برابری و و رفع تبعیض جنسیتی و همه شما تبریک می گویم. به زنان زندانی سیاسی درود می فرستم. به ویژه به زنان در کانونهای شورشی به زنان شورشی که در صف اول مبارزه علیه استبداد هستند. امسال روز جهانی زن را در شرایط خاصی برگزار می کنیم. قلب انقلاب همچنان می تپد و آتش قیام بیش از پنج ماه است که همچنان شعله ور است. جرقه خیزشها و قیامهای سال ۱۴۰۱، با قتل حکومتی یک زن، مهسا امینی (ژینا) آغاز شد و اکنون صدای انقلاب مردم ایران و نقش برجسته زنان به گوش جهانیان رسیده است. خیزشهای مردم ایران توانست سیمای درخشان جنبش رهایی بخش مردم ایران را در مقایل چشم همگان قرار دهد، توانست شجاعت، همبستگی و ایستادگی زنان در برابر ارتجاع حاکم را به همه نشان دهد و توانست چهره ضد انسانی و جنایتکارانه استبداد مذهبی حاکم را بیش از هر هنگام افشا کند. جنبش انقلابی که در بطن جامعه جریان دارد، جنبشی از جنس انقلاب است و خواسته هایی مشخص دارد. مقاومت زنان همواره چالش جدی برای حکومت بوده و هست. طی 44 سال، هیچ قانونی در جهت بهبود موقعیت زنان تغییر به تصویب نرسیده است. بستگی به این که کدام باند حکومتی و کدام آخوند در صندلی قدرت نشسته باشد، حجاب اجباری شل و سفت شده بدون این که ذره ای در اساس اجباری بودن آن تغییری صورت گرفته باشد. از تبعیض های بی شمار در زمینه های اقتصادی سیاسی اجتماعی و فرهنگی می گذرم که ورود به آن نیاز به زمان زیادی دارد. گفته اند و می گوییم که رهایی جامعه مستلزم رهایی زن است و در شرایط کنونی ایران باید تاکید کنیم که رهایی زنان از بردگی و تبعیض تنها با سرنگونی کامل استبداد دینی حکم محقق خواهد شد از این رو جنبش رهایی زنان با جنبش ضد دیکتاتوری برای سرنگونی نظام حاکم پیوند جدایی ناپذیر دارد. این واقعیت را کف خیابان با شعار «چه با حجاب، چه بی حجاب، میریم به سمت انقلاب» نشان داد. در رابطه با حقوق زنان با دو دیدگاه ضد زن روبرو هستیم. یکی دیدگاه حکومت چه اصولگرا و چه اصلاح طلب است که در دفاع از نظام و قوانین آن به نهادینه شدن تبعیض جنسیتی طی ۴۴ سال کمک کرده اند. دومین دیدگاه طیف طرفداران نظام گذشته، یعنی مدافعان سلطنت پهلوی هستندکه بر بستر خشونت و ارتجاع حکومت فعلی، با تحریف تاریح، خواسته های جنبش زنان را محدود به لغو حجاب اجباری کرده و می خواهند بردگی با نشان تاج را به زنان هدیه دهند. استثمار زنان زحمتکش در کارخانه ها، زنان کرد و بلوچ و عرب، زنان در دروازه غار و حلبی آباد از جمله زنان کشور در زمان محمد رضا شاه محسوب نمی شوند و حقی نداشتند همانطور که امروز هم از نگاه آنان به حساب نمی آیند. آن چیزی که در کف خیابانهای ایران، در حرکتهای اعتراضی معلمان و کارگران، در زندانهای جمهوری اسلامی می گذرد آن چیزی نیست که سلطنت طلبان بتوانند مصادره کنند و برای آن دست به هیاهو بزنند. اعتبار مبارزه صد ساله زنان برای برابری و آزادی بیش از آن است که دیکتاتورها و مستبدان بتوانند آن را مصادره کنند. قدمت جنبش زنان علیه تبعیض و نابرابری و علیه هر نوع ستم بیش از آن و عمیق تر از آن است که شیفتگان رضا شاه بتوانند با تحریف تاریخ و اشاعه دروغ آن را به ابتذال سوق دهند. به گمان من در این دیدگاه، برابری زن و رفع تبعیض جنسیتی مهم نیست. زن مانند ابزاری برای کسب قدرت و برگرداندن تاج به جای عمامه است. این را از نگاه و رفتار تبعضی آمیز آنها نسبت طیف گسترده زنان کمونیست، زنان مجاهد و زنان زندانی سیاسی مقاوم می توان درک کرد. موضوع حقوق زنان از دیدگاه شورای ملی مقاومت به مثابه الترناتیو دمکراتیک و پردوام در برابر رژیم ولایت فقیه در برنامه 10 ماده ای خانم مریم رجوی آمده است. تضمین آن دخالت بیشمار زنان مبارز در مقاومت سازمانیافته و نقش مداخله گرانه آنان در عالی ترین شکل یعنی رهبری است. از دیدگاه سازمان چریکهای فدایی خلق ایران، تشکلیابی زنان در مبارزه برای رفع تبعیض جنسیتی امری ضروری است. رفع تبعیض جنستی ارتباط مستقیم با ستم طبقاتی داشته و در نتیجه مبارزه زنان برای رهایی تا رسیدن به سوسیالیسم و عدالت اجتماعی در شکلهای متفاوت بستگی به ساختار هر جامعه همواره جاری خواهد بود. سپاسگزارم که به من گوش کردید. نبرد خلق شماره ۴۶۲ - اول فروردین ۱۴۰۲- ۲۱ مارس ۲۰۲۳
|