مثل آب خوردن باید تاوان پس بدهید
مرجان
سخنگوی دولت با منت گذاشتن بر سر مردم ، رو به دانشجویان اعلام کرد؛ اگر میخواستیم مثل آب خوردن، مجوز استفاده از گلوله جنگی علیه معترضان (نه اغتشاشگران !!) را میدادیم، بعد برای هیجان بیشتر، موزیک متن هم به گوهر افشانیهایش اضافه میکند و صدای شلیک گلوله را از دهان منحوس اش بیرون می دهد: تق تق تق!! و ادامه میدهد: تا مردم بترسند و در خانه بنشینند. بعد وجهه رحمانی!! و رافت پراکن دولتش را نمایش می دهد که اینکار را نکردیم چون اینها هم فرزندان ما هستند. ای کاش که این فرزندان بی پدر می شدند و تو برای آنها دلسوزی نمی کردی... همین جملات و سخنان مشعشع جناب سخنگو، ماهیت حکومت را، فراتر از هر تحلیل جامعه شناسی، سیاسی، تاریخی، مذهبی و... بر ملا می کند. این نگرش به مردم، دیگر نه تنها برخواسته از دیدگاه دولت - ملت نیست که حتی نظریه امت - امامت هم جلوی این دلقک درباری کم آورده است.
بسی رسواتر از نظام ارباب - رعیتی در سیستم برده داری هم آش به این شوری نبوده که به رگبار بستن و قتل عام مردم مثل آب خوردن توصیف شود. در اردوگاههای نازی هم چنین درنده خویی را ثبت نشده است... حسین ثنایی نژاد، استاد دانشگاه می نویسد: «اینکه اعلام می کنید میت وانید مثل آب خوردن از گلوله جنگی استفاده کنید شجاعت نیست! اسلحه را به یک فرد نابالغ و دیوانه هم بدهی می تواند مثل آب خوردن، آن را به طرف مردم بگیرد و شلیک کند...» او ادامه می دهد: «اتفاقا به همین دلیل است که شما باید بدانید در جایگاهی بس خطیر نشسته اید و نمی توانید مثل آب خوردن حرف بزنید و بگویید مثل آب خوردن می توانید گلوله جنگی شلیک کنید.... کاش می توانستید مثل آب خوردن مشکلات مردم را حل کنید و حال که نمی توانید، به کنار بروید تا مردم با تلقی واقعی و درست از قدرت بتوانند نه مثل آب خوردن، که در یک تلاش خردگرایی کشور را بسازند، چنانچه هرگز نیازی به استفاده از اسلحه در خیابان باشد.» (خبرآنلاین، چهارشنبه 18 آبان 1401) روز شنبه ۲۱ آبان ۱۴۰۱، محمود صادقی نماینده مجلس دهم در توئیتر خود می نویسد: «وقتی می تونی مثل آب خوردن، بدون آزمون بورسیه بشی و بدون طی مراحل علمی مرسوم و با الزام قضایی تق تق تق عضو هیات علمی یک دانشگاه معتبر بشی، فکر می کنی دولت هم می تونه مثل آب خوردن، به نیروی انتظامی اجازه بده تق تق تق با گلوله جنگی به مردم شلیک کنه.» روز چهارشنبه 18 آبان 1401، در سایت فراز چنین میخوانیم: «آقای بهادری جهرمی گفته دولت می توانست مردم را بترساند تا از خانه هم بیرون نیایند. ایشان به عنوان حقوقدان و وکیل مملکت باید بگوید که مگر دوران بی قانونی سلطه مغول بر ایران است که دولت چنین اختیاری دارد؟ بر اساس کدام قانون دولت می توانسته و نکرده؟ حتی در خفقان دوران مغول هم نتوانستند با ملت ایران چنین کنند. دولت سیزدهم و هر دولت دیگری هم قطعا نمیتواند.»
تکرار حرف مردم: کاش مثل آب خوردن دریاچه اورمیه را احیا میکردید. کاش مثل آب خوردن قیمت فضایی دلار را لااقل به چهار سال قبل برمی گرداندید. کاش مثل آب خوردن جلوی قحطی سرم و آنتی بیوتیک و قیمت سرسام آور دارو را می گرفتید. کاش مثل آب خوردن از نابودی جنگلها و مراتع و محیط زیست و دریاچه ها و فرسایش خاک و بحران بی آبی، جلوگیری می کردید. کاش مثل آب خوردن با فساد و رانت و اختلاسهای صد هزار میلیاردی مبارزه می کردید. کاش مثل آب خوردن برای جوان ایرانی شغل، مسکن و امکانات اولیه برای یک زندگی حداقلی را فراهم میکردید. ای کاش که هرگز ملت ما به بلای شما مبتلا نمی گردید...
منبع: نبرد خلق شماره ۴۵۸، پنجشنبه اول دی ۱۴۰۱ - ۲۲ دسامبر ۲۰۲۲
|