|
توطئه طرفداران سلطنت برای مصادره خیزش مردم زینت میرهاشمی یورش طرفداران سلطنت طلب به برخی از شرکت کنندگان در گردهمآییهای خارج از ایران، در روزهای گذشته، سازمانیافته و هدفمند بود. کار این اوباشان قلدر، از فحاشی و دادن شعار و نشان دادن عکسهای رضا پهلوی در جلوی دوربین رسانه ها که به «فرموده» تنور سلطنت را داغ می کنند، عبور کرده و حرکتهای رذیلانه خود را تکامل داد و می خواهند با زور و هوچیگری به شکلی صحنه آرایی کنند که نمود خارجی آن فقط به سود سلطنت باشد و همزمان جریانهای شناسنامه دار دیگر را از صحنه جنبش حمایت از خیزش مردم ایران حذف کنند. گرچه تلاشهای این جریان تاکنون موفقیت چندانی نداشته، اما آنان همچنان به تلاش کثیف خود تا حد ایجاد درگیری ادامه می دهند. هدف آنها برای ناامن کردن صحنه تظاهرات و بر هم زدن وحدت مخالفان استبداد مذهبی و دیکتاتوری سلطنتی در خارج از ایران است. در این رابطه سیاست نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی و ارتش سایبری آن در جهت تفرقه افکنی، ماهی گرفتن از آب گِل آلود و در نهایت بی اثر کردن جنبش حمایت از قیام مردم است. تکرار می کنم که این تلاشها موفقیت قابل توجهی نداشته، اما ادامه دارد. از این منظر خروجی عملکرد طرفداران طرفداران سلطنت چیزی جز همسویی با اهداف رژیم در خنثی کردن تاثیر جنبش حمایت از قیام مردم ایران نیست. ماهیت جنبش انقلابی مردم ایران با همه گوناگونیهای آن و با وحدت در عمل علیه نظام، حنبش برای آزادی است و به خاطر آن نمی شود آن را با جریانی که از حکومت «موروثی» حمایت می کند همخوانی داشته باشد. ترس این جریان از «شعار مرگ بر ستمگر، چه شاه باشد چه رهبر» که اولین بار توسط دانشجویان سرداده شد، بی دلیل نیست. مثل «حرفو که بندازی زمین صاحبش برمی داره» شامل حال این جریان است که این شعار را به درستی به خود می گیرند و بنابرین هر موقع در تظاهرات این شعار داده می شود، کف در دهان به جان تظاهر کنندگان می افتند. حمله به یک فعال جنبش زنان در لندن در روز ۲۹ اکتبر که فیلمهای آن پخش شده است، آشوبگری در گردهمآییهای سوئد، نروژ، برلین و تلاش برای حذف تعدادی از فعالان سازمان مجاهدین خلق ایران در تظاهرات میدان رپوبلیک در پاریس در روز یکشنبه ۳۰ اکتبر، نمونه هایی از این تلاشها است. در پاریس می گفتند «مجاهدین را اخراج کنید». با این خواست «دمکراسی سلطنتی» را نشان دادند. این درحالی بود که دعوت عمومی برای شرکت در این گردهمآیی شده بود و برگزار کنندگان شرایطی برای شرکت مخالفان نظام تعیین نکرده بودند و بنابرین بر اساس پایبندی به اصول دمکراتیک این خواست را قبول نکردند. در حالی که بخش اول برنامه جریان داشت تعدادی طرفداران شناخته شده سلطنت کوشش کردند در تظاهرات شکاف ایجاد کنند و هنگامی که برگزار کنندگان اعلام کردند که برای جلوگیری از تشنج اقدام به راهپیمایی نخواهند کرد و پایان برنامه را اعلام کردند، آنها دست از اقدامات صد دمکراتیک و آشوب طلبانه خود دست برنداشتند. چند فرد چماقدار و لومپن به تعدادی از مجاهدین حمله فیزیکی کردند و البته چماقداران توسط پلیس بازداشت شدند. برای آشنایی خوانندگان از طرز تفکر آشوبگران مراجعه به صفحه فیش بوک* خانم محبوبه مرادی که از طرفدار دوآتشه سلطنت است و در مورد این تظاهرات مطلبی نوشته مفید است. فیس بوک او پیش از شروع قیام مردم ایران به طور مرتب دفاع از خاندان سلطنت و شخص رضا پهلوی است. بعد از شروع خیزش مردم ایران او هم «بوی کباب» شنیده و برنامه گذار تظاهرات شده است. او در نوشته خود از «انقلاب منجلاب ۵۷» صحبت کرده و از «تعدادی زن روسری به سر» یاد کرده است. شاید با این جمله تحقیر آمیز و به تبعیت از رضا شاه به جای شعار اصولی «لغو حجاب اجباری» خواستار «بی حجابی اجباری» باشد. البته در بین جمعیت به طور مرتب این حرف احمقانه را می زدند که «همه مردم ایران با حجاب مخالفند». محبوبه مرادی در شرح درگیری پس از پایان برنامه می نویسد: «جدالی تن به تن میان مجاهدین و مخالفان شان [یخوانید چماقداران طرفداران سلطنت] سر گرفت. شعار «مرگ بر ارتجاع چه سرخ باشه چه سیاه» از مخالفان برآمد.» این چند کلمه «ارتجاع سرخ و سیاه» را هم فراموش نمی کنیم که آخرین شاه ایران یک در میان علیه مخالفان به کار می گرفت. برخی از طرفداران سلطنت دچار توهم بازگشت سلطنت به ایران شده اند. برخی هم سیاستهای استبداد حاکم بر ایران را آگاهانه یا نا آگاهانه پیش می برند. مهم این است که آزادیخواهی با هر نوع حکومت دینی، استبدادی و موروثی سازگار نیست. این مهم هشیاری و مرزبندی کامل را می طلبد. *https://www.facebook.com/moradi1996
منبع: نبرد خلق شماره ۴۵۷، سه شنبه اول آذر ۱۴۰۱ - ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲
|