بهش نگید اعتراض، اسمش شده انقلاب

کامران عالمی نژاد

با گذشت بیش از یک ماه از اعتراضاتی که در هفته آخر شهریور با قتل مهسا امینی (ژینا) توسط اوباش خامنه ای کلید خورد، اینک اعتراضات مردم پا به مرحله جدیدی می گذارد و روز به روز شعله ورتر، باشکوه تر و ابعاد عظیم تری به خود می گیرد.

مردم در خیابان با دلاوری و شجاعتِ وصف ناپذیری در برابر مزدوران مسلح، بدون ترس از دستگیری، شکنجه و حتی جان باختن، فریاد «زن، زندگی، آزادی»، « مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر خامنه ای» سر می دهند.

رژیم درمانده از کنترل اعتراضات به مانند حیوانی زخمی و دربند، برای رهایی از این میدان نبرد، با سر به دیوار بتونی «جامعه معترض» می کوبد و هاج و واج از استقامت جامعه در برابر خود به مجیزگویی و التماس برآمده است.

این رویه را به وضوح در صحبتهای سران نظام، شوهای تلویزیونی پیرامون علل وقوع اعتراضات، با شرکت کارشناسان حکومتی و حتی افرادی که کنار گذاشته شده اند، می توان دید.

محسنی اژه ‌ای، رئیس قوه فاسد قضائیه رژیم، روز دوشنبه ۱۸ مهر در حالی که بیش از سه هفته از اعتراضات گسترده مردمی گذشته بود، ملتمسانه در سخنرانی هفتگی خود در شورای ‌عالی قوه قضائیه خطاب به همه جریانها، گروهها، جناحهای سیاسی، دسته‌ جات و حتی افرادی از مردم اعلام آمادگی کرد که: «اگر ابهامی، سؤالی، انتقادی و اعتراضی» هست، آمادگی دارد که با «آنها گفت ‌و گو کند.»

ولی فقیه نظام از هراس قیام مردمی در دیداری که با اعضای کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی در روز یکشنبه ۲۲ مهر داشت گفت: «نظام جمهوری اسلامی است که در مقابل قدرتها تسلیم نشد و ایستاد و اکنون به درخت تناوری تبدیل شده است که حتی تصور "کَندن" آن نیز امکان پذیر نیست.» البته باید توجه داشت که روی صحبت علی خامنه ای نه دولتهای خارجی بلکه، مردم جان به لب رسیده کشور است که قصد از ریشه بر آوردن بنیان ولایت فقیه را دارند.  

شرکت گسترده زنان و دختران شجاع در اعتراضات و به آتش کشیدن روسریهای شان به عنوان نمادی از اعتراض مدنی به حکومتی که حجاب اجباری را یکی از ارکان لاینفک ایدئولوژی خود می داند، تو دهنی محکمی بعد از چهل و سه سال تدریس و تعلیم اجباری در آموزشگاههای کشور است که اینک جامعه هر چه را حکومت اسلامی بافته، پنبه کرده است.

سیل پشتیبانی بی سابقه سلبریتیها، کارمندان صدا و سیما، فوتبالیستها، استادان دانشگاهها، معلمان و حتی خودیهای حکومتی در داخل، همچنین چهرهای بین المللی و ایرانیان خارج از کشور از اعتراضات به حق مردم، قوت قلبی برای معترضانی است که به خیابان آمده اند و معتقد به براندازی کل سیستم فاسد و جنایتکار جمهوری اسلامی هستند.

مردم دیگر به کلمه ای از اراجیف حکومت باور ندارند و نمی خواهند «مانند گذشته» زندگی کنند، از طرفی رژیم نمی تواند مانند گذشته سیاستهای ارتجاعی خود را به «جامعه دیکته» کند. این یکی از نشانه های «بحران غیر قانونی» و یا «بحرانی انقلابی» است.

جنبشهای دی ۹۶ و آبان ۹۸ درسهای آموزنده ای به جامعه داد، این آموزه ها را معترضان قیام کنونی به خوبی به کار گرفته و به نحو احسن از آن بهره می برند.

 

از مشخصه های جنبش شهریور می توان به موارد زیر اشاره کرد:

-        یک حرکت توده ای و همگانی است که به هیچ گروه و یا سازمانی خاص وابسته نیست، این مهم را می توان در شعارهای قیام کنندگان به وضوح مشاهده کرد

-        نقش گسترده زنان و جوانان دهه های اخیر در آن برجسشته است به نحوی که می توان گفت؛ زنان نقش پیشاهنگ دارند.

 

-        همبستگی اقوام و ملیتهای مختلف، بعد از بمباران مقر احزاب کُرد ایرانی در اقلیم کردستان عراق از طرف جمهوری اسلامی، همگان شاهد بودیم که معترضان برای همدلی و همدردی با کُردها شعار «خونین تمام ایران از کردستان تا تهران»، «از کردستان تا تهران ستم علیه زنان» و یا «از زاهدان تا تهران، جانم فدای ایران» سر دادند.

-        جنبش بی بدیل دانش آموزان، اعتراض، تجمع و راهپیمایی دانش آموزان در مدارس و سر دادن شعارهای «مرگ بر خامنه ای» در همبستگی با قیام در تاریخ ایران بی سابقه است.

-        جنبش دانشجویان کشور، از اولین روزهای اعتراضات کنونی، هر روزه دهها دانشگاه در سطح کشور همگام و همصدا با مردم معترض در خیابان و در دانشگاهها دست به تجمع و اعتراض زدند. در روز نهم مهر ماه، دانشجویان ۴۰ دانشگاه در سطح کشور دست به اعتصاب و تظاهرات زده و به مردم پیوستند. این روز را باید نقطه عطف جدیدی در مبارزات دانشجویی کشور دانست. دانشجویان در این روز شعار «بهش نگید اعتراض، اسمش شده انقلاب» سر دادند. بدین ترتیب جنبش دانشجویی کشور پس از سالها سکون یک بار دیگر نقش محوری و پیشتاز بودن خود در انقلاب را به تثبیت رساند و همگام با مردم معترض، در صفوف مقدم نبرد با دیکتاتوری نقش می آفریند.

دانشجویان کشور تنها در مهر ماه بیش از ۶۰۰ تجمع و حرکت اعتراضی، همجنین تعداد کثیری بیانیه در پشتیبانی و حمایت از اعتراضات مردمی صادر و از استادان و هم دانشگاهی های خود به تحریم کلاسها و حمایت از آنها دعوت کرده اند.

-        تداوم اعتراضات، به جرات می توان گفت که جنبش بعد از گذشت بیش از پنج هفته و مقاومت مردم در کوچه و خیابان در برابر مزدوران مسلح رژیم، طولانی ترین و با افتخارترین قیام را در کارنامه خود به ثبت رسانده است.

-        پراکندگی اعتراضات، از دیگر ویژگیهای قیام کنونی با توجه به تجربه اعتراضات قبلی می توان به پراکنده بودن اعتراضات خیابانی در شهرهای کلان، نیمه کلان، شهرهای کوچک و حتی روستاها اشاره کرد، بدین صورت که محلات با حداقل افراد به تجمع و اعتراضات خیابانی اقدام کرده، به این ترتیب رژیم برای مقابله مجبور است مرتباً نیروهای سرکوب خود را از یک مکان به مکانی دیگر منتقل کند. این تاکتیک فرصتی مناسب به معترضان می دهد تا هر چه سریعتر به تعداد خود بیافزایند و در مقابله با نیروهای سرکوب آمادگی لازم را پیدا کنند.

-        نحوه برخورد معترضان با سرکوبگران، بارها در اعتراضات قبلی دیده ایم که معترضان بعد از دستگیری مزدوران رژیم با کمی گوشمالی وی را رها کرده اند، اما در این دوره ما با رفتاری جدید و بسیار قاطع تر از سابق با دستگیر شدگان و به دام افتادگان مواجه هستیم، علاوه بر آن به وفور دیده شده که معترضان با مواد آتشزا و کوکتل مولوتوف و بمبهای دست ساز اقدام به حمله به وسایل نقلیه و موتوری مزدوران رژیم کرده اند.

 

برآمد

قیام مردم ایران سالهاست که آغاز شده و همانند رودی که از شیبی ملایم روان می گردد در حرکتی آرام ولی ممتد ادامه داشته است، اینک و در طی سالها این رود با خون شهیدان خلق خروشان شده و امروز با قدرتی غیر قابل وصف به سمت دریای «آزاد» مسیرش را طی می کند. در این مسیر پر واضح است هر آنچه که مقابل خود ببیند از ریشه و بُن کنده و نابود می کند.

جمهوری اسلامی به پایان عمر خود رسیده و چند قدم تا پرت شدن به دره نابودی فاصله دارد، کار را باید تمام کرد و با تمام نیرو و همبستگی باید ارابه ولایت را به قعر دره هُل داد.

 

منبع: نبرد خلق شماره ۴۵۶، یکشنبه اول آبان ۱۴۰۱ - ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲

https://t.me/nabard_khalgh

بازگشت به صفحه اول