فدایی شهید جمیل یخچالی گردآوری : امیر ابراهیمی رفیق جمیل هفتمین فرزند خانواده ای پرجمعیت بود که در سال ۱۳۳۸ در شهر سنندج متولد شد و تا پایان کلاس نهم در همان شهر درس خواند و سپس در هنرستان صنعتی مسجد سلیمان به تحصیلاتش ادامه داد. همزمان با اعتصابها و تظاهراتی که در استانه انقلاب منجر به تعطیلی مراکز اموزشی شد، رفیق جمیل به سنندج بازگشت. فعالیتهای سیاسی - اجتماعی که در آن دوره شامل برگزاری میز کتاب و نمایشگاه عکس، چاپ پوستر، کتاب و پخش کاست موسیقی بود، بستر مناسبی برای فعالیت جوانان و رفت و آمد به دفاتر و مراکز گروههای سیاسی ایجاد کرده بود و زنده یاد جمیل از جمله جوانانی بود که در فعالیتهای سیاسی شرکت فعال داشت. با استقرار حکومت جدید و پس از بی نتیجه شدن گفتگوهای دولت موقت با گروههای سیاسی در کردستان، در ۲۷ مرداد ۱۳۵۸ خمینی جلاد طی فرمانی به نیروهای نظامی و انتظامی خواهان پایان دادن به جنبش مقاومت کردستان که آن را «غائله» نامید شد و بلافاصله حملات هوایی و زمینی شروع و خلخالی با حکم قاضی شرع وارد شهرهای کردستان شد. رفیق جمیل که همراه تعداد دیگری از جوانان در پاسگاه ژاندارمری «قطوند»، بین سنندج و مریوان دستگیر شده بود، به فرودگاه سنندج منتقل و روز پنجم شهریور همراه با ده مبارز دیگر در یک به اصطلاح محاکمه نیم ساعته به اتهام قاچاق اسلحه، تحریک به شورش و قتل، با عنوان مفسد فی الارض به اعدام محکوم و حکم بلافاصله اجرا شد. یکی از عکسهایی که خبرنگار و عکاس روزنامه اطلاعات از صحنه اعدام گرفته بود، در یک نشریه اروپایی چاپ و به عنوان یکی از بی نظیر ترین عکسهای تاریخ معاصر معرفی شد. خانواده رفیق جمیل از طریق رادیو و تلوزیون از اعدام او با خبر می شوند و با دشواریهای زیاد توانستند پیکر خونین او را تحویل گرفته و در قبرستان محلی به خاک بسپارند. این شعر بر سنگ مزار فدایی شهید رفیق جمیل یخچالی حک شده است. «جوانیم چون گلی بود، همانکه در باغ زندگی روئید پَرپَر شد بِسان شقایقی ناکام در بهاران غمی در دامان دل نهاد و رفت» یاد و نامش ماندگار منبع: نبرد خلق شماره ۴۵۴، سه شنبه اول شهریور ۱۴۰۱ - ۲۳ اوت ۲۰۲۲ |