|
مرجان امسال در حالی مردم به استقبال سال نو می روند که از فشار کمر شکن گرانیهای بی حد و اندازه در سال ۱۴۰۰ رمقی برایشان نمانده و سقوط ارزش پول و خالی شدن سفره مردم از ابتدایی ترین نیازهای معیشت، توان و نایی برای نونوار شدن در سال نو برای شان باقی نگذاشته است. معضل شِکَمهای گرسنه اولویت اکثر خانواده های ایرانی است و دیگر قدرت خریدی برای پوشاک و سفر و لذت بردن از فرا رسیدن سال نو وجود ندارند. فروشندگان پوشاک از رکود حاکم بر بازار می نالند و آجیل فروشها و شیرینی فروشها در حسرت سالهای گذشته. گرانی آنقدر غیر قابل باور است که گویی در فقیرترین کشور دنیا زندگی می کنیم. قیمت پوشاک در سال نو دو برابر و قیمت کفش افزایش ۵۰ درصدی را تجربه می‌کند. اگر فقط یک فرزند داشته باشی برای خرید لباس عید حداقل یک میلیون تومان باید هزینه کنی تازه اجناسی نه چندان با کیفیت به دست خواهی آورد. وقتی خرج مایحتاج روزانه یک خانواده ۴ نفره لااقل دویست هزار تومان است، کجا کفاف دهد این باده ها به مستی ما. با عیدی یک میلیون و ششصد حتی تهیه گوشت و مرغ و برنج هم از دسترس کارگران و محرومان خارج شده، دیگر چه رسد به کفش و لباس و آجیل و شیرینی و .... امسال سخت ترین سال برای مردم ایران است و بی توجهی به معیشت، مردم را از حاکمان غارتگر خشمگین کرده است. اگر روزی خرید کردن لذت و شادی به همراه داشت اکنون شکنجه ای الیم برای خانواده ها شده است. مگر اینجا سومالی است؟ مگر در صحرای آفریقا زندگی می‌کنیم؟ آنقدر همه چیز لوث شده که گوجه سبز را کیلویی چهار میلیون تومان می‌فروشند و پشت پرده غمهای مردم، وحشت از فروخته شدن سرزمین شان پنهان شده است. همه نگران از دست رفتن مملکت هستند، از قراردادهای پنهانی، از مستعمره شدن. بعد از ۴۰ سال تحمل انواع سختی و عسرت و فشار و گرانی حالا ترس بی سرزمین شدن کابوس مردم شده است. فریادهای اعتراض شان را گوش شنوایی نیست و مافیاهای حاکم بر مملکت بی رحمانه مشغول غارت ثروت ملی هر روز حریص تر می شوند. بازارها شلوغ و فروشگاهها خلوت، مردمی که برای تماشا به خیابانها می آیند و دیگر از اعتراف به نداری و بی چیزی شرم شان نمی آید چون دزدانی بر آنان حاکم شده اند که راه نجات بر آنان را بسته اند. اما با تمام مشکلات تلاش این مردم ستم زده بر آن است که عید را به خانه های خود ببرند گر چه با تزیین ساده یک سفره هفت سین. روا نبود مردمی آبرومند چنین در باتلاق نداری و بی چیزی هر لحظه بیشتر فرو بروند. امید تنها فانوس آنهاست در این شب ظلمانی. آرزومندیم که عاقبت این طلسم وحشت شکسته شود و ملت ما زندگی در خور و شایسته خویش را به دست آورند و در شب عید حسرت به دل و شرمنده روی فرزندان خود نباشند. به امید نوروزی شاد و پر رونق و سالی سرشار از شادی و سعادت برای مردم ایران.
نبرد خلق شماره ۴۴۹ اول فروردین ۱۴۰۱ - ۲۱ مارس ۲۰۲۲
|