حمید نصیری
عقاب پروازت را ربود كبوتر رهاییات و قناری ترانه ات را. من خنده هایت را دزدیدم تا در پوست شادی تزریق شوم
الماس، رخشندگی ات را تا در برابرش آینه سرخم كند.
سرانگشتانت شوقِ خشم رسم می كرد كسانی رسمت را ربودند تا رسمِ فردای شان تو باشی.
نه! رستاخیز گٌلی شدی كه بهار به شكُفتنت حسادت می كند.
نبرد خلق شماره ۴۴۹ اول فروردین ۱۴۰۱ - ۲۱ مارس ۲۰۲۲
|