|
پیامها به مراسم گرامیداشت پنجاه و یکمین سالگرد رستاخیز سیاهکل
نقاشی ارزنده که از طرف یار وفادار سازمان، آقای محمد قربانی به همایش اهدا شد.
تعدادی پیام از سوی رفقا و دوستان عزیز دریافت کرده ایم. ضمن تشکر از همه آنان متن کامل پیامها به ترتیب حروف الفبا به قرار زیر است:
امید برهانی/ برخی از فعالان جنبش دانشجویی ایران/ جمعی از پشتیبانان جنبش فدایی/ جوان ایرانی/ زندانی سیاسی سابق/ کارن/ کانون همبستگی ایرانیان - مونیخ/ مرجان/ م. وحیدی (م. صبح)/ معلم لرستان
رفقای مبارز گرامی! این نه یک مانیفست و یک شعار حماسی و احساسی، بل که واقعیتی مشاهده شده و اثبات شده در جامعه شناسی، تاریخ و روان شناسی اجتماعی ست که در تاریخ اقوام و جوامع، از دیرباز تا معاصر، هر هنگام که حاکمیت ها اساسآ تعریفی از حقوق پایه و اساسی ملت ها ( کار، مسکن، آموزش، درمان، محیط زیست، هوا و آب سالم، و از همه بالاتر حق آزادی بیان و اعتراض برای دستیابی به این حقوق ) را در قاموس خود نداشته، پذیرای رفرم نبوده و یا حتی دانسته به سرکوب بیان این مطالبات می پردازند، فرم های رایج دموکراتیک و مدنی اعتراضات به فرم های رادیکال چون نبرد مسلحانه، اغتشاش و نهایتا انقلاب منتهی می شوند. شکل گیری سازمان ها و گروه های با مشی مبارزه ی سیاسی و مسلحانه، و برنامه ریزی و اقدامات ایشان در عرصه ی میدانی و عملیاتی را می توان در این بستر توجیه نمود و آنها را به نوعی الگو و موتور محرکه و یا دست کم همراه و در کنار اعتراضات جمعی و انقلاب های مردمی دید. از این رو می توان جنبش مسلحانه ی سیاهکل ( که در واقع نقطه ی زایش و بالندگی سازمان پیش آهنگ چریک های فدایی خلق بوده ) را گونه ای هشدار و اعلان جنگ به رژیم پادشاهی و حرکتی در انگیزش توده ها در ایران برای استمرار مبارزه با آن رژیم، در بستر و معاصر با ظهور مبارزات عدالت خواهانه ی افراد، احزاب و گروه های چپ با دیکتاتوری های فردی، سلطنتی و سرمایه داری در خاور میانه، آفریقا و آمریکای لاتین در نیمه دوم قرن بیستم تلقی نمود. یاد آوری و پاسداشت حماسه سیاهکل در هر بهمن پرخاطره، بهانه ای برای روشن نگاه داشتن سمبولیک شعله مبارزه در راه دادخواهی ، و فرصتی برای تحلیل شرایط و پالش های امروزین مبارزه است. در این راه برقرار و پیروز باشید. امید برهانی بهمن ۱۴۰۰
پیام برخی از فعالان جنبش دانشجویی ایران نبرد حماسی سیاهکل را گرامی می دارند درود فراوان و پیام تبریک به پنجاه و یکمین سالگرد رستاخیز سیاهکل و با گرامیداشت یاد و نام تمام مبارزان راه آزادی، کسانی که رفتند اما یاد و نام شان در قلب تمام ستمدیدگان عالم، آزادیخواهان و جنبش دانشجویی فعال داخل کشور سالیان سال است که زنده و پایدار مانده است. جوانان و مبارزان راه آزادی همیشه سعی کرده اند به هرطریقی که شده صدای اعتراض خود را به جامعه جهانی برسانند و هیچگاه در برابر حکومت ظلم و ستم و نیروهای تروریست و وحشی اسلامی سکوت نکرده و نخواهند کرد. ما جوانان و دانشجویان ادامه دهنده راه مبارزان آزادی و زنده نامان رستاخیز سیاهکل بر این باوریم که نباید نیروهای جنبش اسلام سیاسی در هرکجای دنیا به قدرت برسند، نباید به رسمیت شناخته شوند و باید با آنها مبارزه کرد تا از قدرت سیاسی ساقط و سرنگون شوند؛ حال چه جمهوری اسلامی باشد و چه طالبان و هر حکومت اسلامی دیگری. وضع امروز حکومت جمهوری اسلامی و اعتراضات و اعتصابات گسترده نشان می دهد این جنبشها صرفا برای تحقق خواسته ها و مطالبات نبوده بلکه فریاد مردم بر سر نخواستن و سرنگونی رژیم است. از این رو اتحاد و همبستگی جوانان و نیروهای آزادیخواه در داخل و خارج از ایران می تواند ما را در کوتاه ترین زمان به آرمانها نزدیک و سرنگونی رژیم اسلامی را رقم زند. انرژی و همراهی ما جوانان داخل کشور همواره با شما عزیزان و دست اندرکاران برپایی رستاخیز سیاهکل خواهد بود تا سرنگونی و بایکوت جهانی جمهوری اسلامی. برخی از فعالان جنبش دانشجویی ایران بهمن ۱۴۰۰
پیام جمعی از پشتیبانان جنبش فدایی پنجاه و یکمین سالگرد حماسه سیاهکل را به مبارزان جنبش «نان، کار، آزادی» تبریک می گوییم. یاد و خاطره رفقایی که در راه رهایی و سوسیالیسم جان فدا کردند همیشه ماندگار است. قیامها و خیزشهای چند سال گذشته نشان می دهد که مردم ایران و به خصوص تهیدستان و بی چیزان اراده کرده اند که برای تحقق حقوق انسانی خود به مبارزه ادامه دهند. تردید نداریم که رژیم تبهکار حاکم بر ایران به دست اکثریت قاطع مردم سرنگون خواهد شد. در این پیکار کارگران، فرودستان و توده های محروم نقش اساسی در این راه خواهند داشت. زنده باد انقلاب، زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم جمعی از پشتیبانان جنبش فدایی/ بهمن ۱۴۰۰
پیام یک جوان در پنجاه و یکمین سالگرد رستاخیز سیاهکل بار دیگر اعلام می کنیم که راه عدالت و راستی که رفقای سیاهکل آغاز کردند را ادامه می دهیم. پیمان بسته ایم با آنان که جانشان را در راه عدالت خواهی فدای بازماندگان و نسلهای آینده کردند. جوان ایرانی بهمن ۱۴۰۰
پیام زندانی سیاسی سابق سراسر جهان، شبزده، تیره بود، از ازل سرد بود به گسترده گیتی و آسمان شیون از درد بود که تا موعد بیشماران و آفتابکاران جنگل رسید سیه کل سرآغاز پیمان جاوید چند مرد بود
به نام عدالت و برابری دوباره چرخ روزگار چرخید و به لنگر روزان خود رسید. روزی که نور زاییده شد. روزی که آفتابکاران جنگل در پهناور تیره روزگار، بذر نور کاشتند. و این بذر هر روز جوانه آزادی اش گل می کند و خفقان ظلم و جور ز رایحه عطرین و دلنوازش زدوده می شود. و امروز پس از سالها ریشه این بذر پاک که زاییده افکار و اندیشه پاک مردان پاک و بیباک زمانه بود به سراسر این خاک مصیبت زده، خاک پاک وطن دربندمان رسوخ کرده و دیر نیست تبلور روز رهایی. آری امسال هم مفتخر به برگذاری بزرگداشتی دیگر برای سالگشت قیام سیاهکل شدیم. رفیقان پاک سرشت و همرزمان روشن ضمیرم، پنجاه و یکمین سالگشت قیام بزرگ و جاودان سیاهکل را به رسم هر سال دوباره با آرمانهای فدایی، مسرورانه و مفتخرانه به گرد هم می آییم تا باز هم بنیان بی بنیان ظالمان و ددمنشان و حاکمان سیهکار و تبهکار روزگار را به سختی بلرزانیم. امید به روزی که ریشه این رسوایان زمانه را برای همیشه بخشکانیم و جای آن میوه های عدالت و مساوات و برابری و برادری را از شاخه های گسترده گیاه قیام سیاهکل که امروز درخت قطور و پهناوریست بچینیم. یاد یکایک نقش آفرینان سیاهکل و رفیقان شهیدمان گرامی و راهشان پررهرو رندانی سیاسی سابق
پیام کارن امسال بیاد دایی من که دوران دانشجویی اش همزمان با رفیق کبیر صفایی فراهانی در یک دانشگاه بودند، یادگاری از را کنار گذاشته ام تا روزی به سازمان تقدیم کنم. بیش از نیم قرن سربلندی، افتخاری است برای آزادگی، بزرگترین افتخارم از دوران تربیت پذیری با خانواده بزرگی آشنا شدم، گويا خود زاده ای از تربیت ذاتی ام بوده، ایمان دارم تا لحظه مرگ ام به آرمان خانواده فدایی وفا دار باشم . پنجاه و یکمین سالگرد رستاخیز سیاهکل مبارک آینده از ماست، بی کم و کاست قربان شما کارن بهمن ۱۴۰۰
پیام کانون همبستگی ایرانیان - مونیخ فرا رسیدن پنجاه و یکمین سالگرد بنيان گذاری سازمان چریک های فدائی خلق ایران را به یکایک شما رفقا شادباش می گوییم. نوزدهم بهمن، روز پرتو افشانی شراره های تابناک انسانیت از جنگل سیاهکل بر سراسر ایران زمین و روز عصیان در برابر ستمگران مستبد و دست ردی بر سینه سکوت و تسلیم و تمکین در برابر دیکتاتوری حاکم بود شما آبديدگان ميدان‌هاى نبرد بسيارى هستيد. شما را بارها زمين زده‌اند و هر بار بپاخاسته‌ايد. اگر با سرکشيدن جام شوکران آغاز کرده‌ايد، اما با بالابردن پرچم سرخ رهائی، آنرا به پايان خواهيد رساند. یادبود ١٩ بهمن، فرصتی برای ادای احترام به صدها آزادزن و آزادمردی است که جان شیفته خود را فدای آرمان های آزادی و برابری نموده و جای جای ایران، از جنگل های سیاهکل گرفته تا زندان ها را به عرصه نمادهای غرورانگیز ایستادگی تبدیل کردند.
رفقا و یاران پنجاه ویک سال پس از حماسه سیاهکل،با شما در رزمی بی امان برای فردائی بهتر هم پیمان می شویم، فردائی که در آن، هیچ سری بالای دار نرود، هیچ قلمی را نشکنند، هیچ صدایی را در گلو خفه نکنند، هیچ کودکی از مسکن، غذا، بهداشت و تحصیل محروم نباشد، با هیچ زنی چون "جنس دوم" برخورد نشود و هیچ انسانی را از آموزش زبان مادری محروم نکنند. این آرزوها روشن کننده راهی است که در ادامه مسیری که پنجاه و یک سال پیش آغاز شد، می رویم. کانون همبستگی ایرانیان مونیخ/ بهمن ۱۴۰۰
پیام م. وحیدی (م. صبح)
در امتداد سیاهکل در سالگرد رستاخیز سیاهکل
درختی افتاد درختی دیگر سر برآورد جنگل آینه رزم غرش پلنگان شب ستیزی که در بی صدایی برف روشنایی را ترسیم می کردند جویهای ابریشمی کز خیال شان مرغان سرکش دریایی به پرواز در می آیند
حماسه سیاهکل پدیده ای پر اهمیت و کم نظیر در تاریخ معاصر ایران بود که هنوز جریان دارد و به حیات خویش ادامه می دهد. جنبشی همیشه فروزان و خاموشی ناپذیر که الهام بخش همه مبارزان و رزمندگان و نیروهای مترقی و انقلابی است. شهدای فدایی، بهار آفرینانی که تلاش کردند به جای «تفسیرجهان، آن را تغییر دهند» و نقش تاریخی خود را به زیباترین شکل ایفا کنند. رژیم ستمشاهی اگرچه در تاکتیک موفق به سرکوب جنبش شد؛ اما در استراتژی شکست خورد و گور تاریخی خود را با دست خود مهیا نمود. خون پاک شهدای فدایی در رگ و پود جامعه دوید و سلولهای خفته را بیدار نمود و به حرکت و جنبش خود ادامه داد. صلابت، زیبایی و استحکام این حرکت کم نظیر و خالقان اسطوره ای آن امروزدر عزم و رزم «کانونهای شورشی» در سراسر ایران جاریست و بی تردید در مسیر تکاملی خود سرنگونی فاشیسم آخوندی را رقم خواهد زد. سپیده دم آزادی در راه است و شب سیاه و ظلمانی رژیم آدمخواران آخوندی به پایان خود نزدیک می شود. سلام بر قهرمانان سیاهکل سلام بر کانونهای شورشی زنده باد خلق رنجیده و ستمکشیده ایران م. وحیدی (م. صبح) – بهمن ۱۴۰۰
پیام مرجان
گوزن دیلمان گوزن دیلمان بر قله کوه تماشا می کند بوران و طوفان به شاخ پیچ در پیچ اش دهد تاب تنش خیس از مصاف برف و باران
به یاد تابش خورشید سوزان به یاد جنگل سبز بهاران به بوی دامن گلزار لاله به امید گذشتن از زمستان
دلش بی تاب رود پر طلاطم که پیوندد به دریای خروشان زمین برف آسمان برف بامها برف زچنگ گرگها تا کی گریزان خیالش همره خیل سواران همان افسانه های کوهساران
رهانند صید را از بند هر دام و می‌جنگند با خونخواره گرگان
دوباره خنده شاد پرنده دوباره آهوان در سبزه زاران
صدایی ناگهان در کوه پیچید صدایی شوم و وحشتزا و غران تن نرم گوزن دیلمان شد زبیداد گلوله، لاله زاران
مرجان - بهمن ۱۴۰۰
پیام یک معلم رفقا، دوستان، پیکارگران راه رهایی، امروز در آستانه پنجاه و یکمین سالگرد رستاخیز سیاهکل هستیم. در چنین روز بذر مبارزه علیه دیکتاتوری و ستم توسط پیشگامان رهایی خلق کاشته شد. حال در این دوره از تاریخ خونبار میهن این بذر به درخت تنومندی تبدیل شده که ریشه هایش در میان کارگران و زحمتکشان و مزدبگیران تنیده شده و لرزه بر اندام دیکتاتوری انداخته است. در این برهه از تاریخ مبارزه سراسری زحمتکشان میهن و رزمندگان رهایی، به مبارزه بر علیه جنایتکاران برخاسته اند. بنا بر این وظیفه نیروهای بالنده و پیکارجو حمایت و پشتیبانی از این مبارزات است تا بتوانیم طومار زندگی ننگین اشغالگران میهن را در هم پیچیم. گرامی باد یاد و نام رزمندگان راه رهایی مرگ بر امپریالیسم و نوکران وابسته اش با هر نام و عنوان زنده باد خلق، پر توان باد مبارزات بی امان رزمندگان راه رهایی معلم لرستان بهمن ۱۴۰۰
نبرد خلق شماره ۴۴۷ - سه شنبه ۱۹بهمن ۱۴۰۰ / ۸ فوریه ۲۰۲۲
|