بگذارید برگردم

فدریکو_خسوس_گارسیا_لورکا

برگردان: امید آدینه

تقدیم به جانْ فدا، رفیق امیر پرویز پویان

بگذارید برگردم:

برایِ ناتمامِ خاطرات

برایِ پرواز

و برایِ ابدیتِ یک بوسه و

کوچه ای فراموشْ شده در انتهایِ  پاییزْ گونِ حافظه

بگذارید برگردم ...

بگذارید بالْ نوازِ فرشته گان

بر غریبْ گسترِ کهنْ سالِ سرزمین اَم

بتابد

و من،

از دقایقِ بی مرز

از حوالیِ دریچه و دریا

عبور کنم

شاید که!

هر آدمی نیز

به تمثیلِ من و پرندگان

این ژندهْ پوستینِ بطالت را

رها کند:

و مشعلِ اندیشه و

تُردِ احساس

تقدیرِ انسانِ معاصر شود

آری ...

ای گزمه هایِ وحشت و فریب

و ای شومْ زادِگانِ مقدسْ پیشه یِ منارهْ پرست

که نطق و نگاه و تقوایِ تان

سراسر،

جنون و دشنه و تابوت است:

بگذارید

تا چونان قوها

برگردم

و در برابرِ نفرت و دروغ

تصویری یا نجوایی از آینه و آسمان باشم و

خیانتْ پوشِ سایه ها را

به هر خلقِ محروم و مظلوم، خبر دهم!

بگذارید

برگردم

منبع: نبرد خلق شماره ۴۲۱،  بهمن ۱۳۹۸ ـ  ژانویه ۲۰۲۰

 بازگشت به نبردخلق

بازگشت به صفحه اول