یک سالِ پُر خُروش با جنبش تهیدستان برای نان، کار و آزادی

زینت میرهاشمی

 

دبیرخانه «سچفخا» ترازنامه حرکتهای اعتراضی در سال 97 را منتشر کرده است. بر اساس این ترازنامه در سال گذشته 9473 حرکت اعتراضی از جانب کارگران، کشاورزان، معلمان، بازنشستگان، کامیونداران، پرستاران طرفداران حفاظت از محیط زیست و بازاریان صورت گرفته که بیش از نیمی از آن به جنبش سازمانیافته کامیونداران مربوط است.

شرایط بحرانی اقتصادی زندگی اکثریت شهروندان ایران زمین را به نیستی و تباهی کشانده است. در سال گذشته تعرض به سطح زندکی و معیشت کارگران و مزدبگیران ابعاد جدیدی پیدا کرد. زندگی اشرافی صاحبان قدرت و ثروت، سیاهچاله ای از فقر، گرسنگی و بی خانمانی ایجاد کرده که روزانه قربانی می گیرد.

به فلاکت کشاندن زندگی مزدبگیران با تعیین حداقل حقوق دستکم یک سوم خط فقر ابعاد جدیدی پیدا کرده است. علاوه بر مساله حداقل دستمزد، مواردی چون حقوقهای معوقه، عدم پرداخت حق بیمه از طرف کارفرما، خصوصی سازیها (خودمونی سازی یا خصولتی کردن)، چپاول شرکتهای پیمانی، افزایش قاچاق، بیکاری، بحران بی آبی و تخریب طبیعت و محیط زیست،  صعود نرخ تورم و تشدید شکاف طبقاتی همراه با فساد، چپاول و رانت زندگی توده های تهیدست را روز به روز فاجعه بار کرده است.

 

در این شرایط بحرانی نیروهای کار در مقابل خود راهی جز مبارزه نمی بینند و در این مبارزه برای زندگی انسانی، زنان نفش برجسته ای به عهده گرفته اند.

تجمع و اعتصاب روزمره کارورزان، اعتصاب و تظاهرات شکوهمند کارگران نیشکر هفت تپه و کارگران گروه ملی فولاد اهواز، اعتصاب سراسری در شبکه راه آهن، اعتراض گسترده کشاورزان اصفهان، اعتصاب و تحصن گسترده معلمان، تجمعهای مداوم بازنشستگان، حرکتهای اعتراضی دانشجویان و پرستاران، حرکتهای پُرشمار سپرده گذاران غارت شده، اعتراضهای مداوم کارورزان شهرداریها علیه شرکتهای پیمانی، خیزشهای شهری همچون قیام مردم عرب خوزستان (قیام کرامت)، قیام مردم کازرون و اعتصاب گسترده در شهرهای تهران، اصفهان، کردستان، مشهد و... نمونه هایی از حرکتهای اعتراضی در سال گذشته است.

 

فاجعه بحران آب سبب به فلاکت کشاندن شدن ملیونها ایرانی شده است. یک مجلس نشین از اصفهان گفت؛ بحران آب در اصفهان بسیار وخیم است و برخی کشاورزان بر اثر بی آبی به نان شب محتاج شدند. او اضافه کرد؛ در چند ماه آینده پنج میلیون نفر آب آشامیدنی نخواهند داشت.

در اولین ماه سال گذشته شاهد جنبش کشاورزان شرق و غرب اصفهان برای حقآبه بودیم. جنبشی که با شعارهای پیشرو در طول سال به تناوب ادامه داشت.

روز یکشنبه 19 فروردین، یک مجلس نشین از شاهین شهر گفت: «پنج میلیون نفر از مرداد ماه [1396] آب خوردن در اصفهان ندارند، 420 میلیون آب شرب نیاز است اما در حال حاضر تنها 100 میلیون آب پشت سدها موجود است.» (انتخاب)

در جریان اعتراضهای چند روزه برنج کاران استان خوزستان معلوم شد که این استان دارای 70 هزار هکتار زمین زیر کشت برنج است که از هر هکتار حدود چهار تن شلتوک برداشت می شود. هر هکتار زمین زیر کشت برنج برای پنج نفر اشتغال ایجاد کرده از این رو ممنوعیت کشت باعث بیکاری 350 هزار نفر خواهد شد.

طبق آمار رسمی استان خوزستان از لحاظ کشت و تولید برنج بعد از استانهای گیلان و مازندران، رتبه سوم کشور را به خود اختصاص داده است و شوش، شوشتر، اهواز، ایذه، باغملک و دشت آزادگان  از عمده شهرستان های برنج خیز استان هستند.

 

در سال گذشته کامیونداران و رانندگان خودروهای سنگین با فراخوان قبلی و با شعار «حق دادنی نیست، بلکه گرفتنی است» طی 5 دوره دست به اعتصاب زدند. خودروهای سنگین مخصوص حمل و نقل کالا نقش مهمی در حیات اقتصادی ایران دارند. بیش از ۹۰ درصد حمل و نقل کالاهای کشور از طریق حمل و نقل جاده‌ ای جا به‌ جا می ‌شود.

بحران اقتصادی موجود زندگی کامیونداران و رانندگان ماشینهای سنگین را در وضعیت بحرانی قرار داده است. دستمزد پایین، افزایش بی سابقه هزینه های تعمیر و نگهداری کامیونها، عدم پرداخت حق بیمه سهم دولت، عوارض باربری و جاده ‌ای، افزایش قیمت لاستیک و قطعات یدکی و درصد بالای حق کمیسیون شرکتهای باربری، زندگی رانندگان زحمتکش کامیون که روز و شب را در جاده ها و به دور از خانواده می‌ گذارنند به تباهی کشانده است.

اعتصاب قدرتمند رانندگان کامیون و ماشینهای سنگین، کارگزاران حکومت را به شدت هراسان کرد. رانندگان کامیون در ماههای خرداد، مرداد، شهریور، آبان

خیزشهای توده ای در مرداد ماه همراه با حرکتهای اعتراضی نیروهای کار، جلوه ای با شکوه از جنبش رنگین کمان مردم ایران را در مقابل چشم همگان قرار داد.

 

رژیم ولایت فقیه برای مهار جنبش کارگری به حربه همیشگی تهدید، زندان، شکنجه و صدور احکام ظالمانه متوسل شد. دستگیری فعالان کارگری، معلمان، دانشجویان، جوانان معترض و ... راهکار جکومت برای مهار جنبشهای اعتراضی بوده و خواهد بود. برای نمونه سه شنبه 25 اردیبهشت، نیروهای انتظامی به معترضان فعالیت معدن سنگ در روستای اژگیل از توابع شهرستان ایذه یورش برده و موجب کشته و زخمی شدن سه نفر شدند. به گزارش فارس، ماموران نیروی انتظامی که به منظور بازداشت چند نفر از اهالی به محل رفته بودند، با واکنش اهالی منطقه مواجه شدند و در پی آن زد و خورد صورت گرفت که دو نفر مجروح و یک زن ۳۸ ساله نیز جان خود را از دست داد.

 

جهت گیری حرکتهای اعتراضی، علیرغم تفاوت خواستگاه اجتماعی نیروهای شرکت کننده در این حرکتها، علیه حاکمبت در کلیت آن بود.

شعارهای معترضان نشان داد که نیروهای کار و تهیدستان شهر و روستا با رژیم حاکم مقابله می کنند. شعارهایی چون «نان، کار، آزادی؛ حق مسلم ماست/ دستمزد عادلانه حق مسلم ماست/ دولت خیانت می کند مجلس حمایت می کند/ تورم گرانی، پاسخ بده روحانی/ ای رهبر آزاده، دزدی مگر آزاده؟/ کارگر زندانی آزاد باید گردد/ معلم زندانی آزاد باید گردد/ دانشجوی زندانی آزاد باید گردد/ رو به میهن، پشت به دشمن/ سوریه را رها کن، فکری به حال ما کن/ دشمن ما همین جاست، دروغ میگن آمریکاست» که بارها توسط گروههای گوناگون اجتماعی در حرکتهای اعتراضی فریاد زده شد، همین حقیقت را برجسته می کند.

به خاطر همین واقعیت آشکار بود که خامنه ای در روز دوشنبه 22 مرداد با فرار به جلو و برای بی اهمیت جلوه دادن جنبش رنگین کمان بیشماران، وقیحانه این جنبش عظیم را به حرکت مَگس روی شیرینی تشبیه کرد و گفت: «برخی مقامات امریکا گفتند ۶ ماه دیگر خبرهایی از ایران خواهید شنید، منظور آنها همین حوادث مرداد بود که با وجود هزینه های فراوان مالی و سیاسی دشمنان، اینگونه محدود از آب درآمد.».

خامنه ای می داند که توده های مردم با آگاهی از عملکرد رژیم، از وی به شدت تنفر دارند. او می بیند که هرگاه مردم تهیدست و جوانان آزادیخواه ایران زمین فرصت پیدا کنند، فریاد مرگ بر دیکتاتور سر می دهند. او می داند که دشمن اصلی او و نظام حاکم مردم ایران هستند و برای پنهان کردن همین واقعیت، نیروی خارجی را برجسته می کند. جنبشهای توفنده سال 1397 نشان داد که مردم حیله خامنه ای را بی اعتبار کرده اند.

 

منبع: نبرد خلق شماره ۴۱۱- یکشنبه اول اردیبهشت ۱۳۹۸ - ۲۱ آوریل ۲۰۱۹

 بازگشت به نبردخلق

بازگشت به صفحه اول